NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 379

บทที่379 คุณชายแห่งสี่ตระกูลใหญ่？

พอเห็นข้อความที่หลี่ฝางส่งมา แล้วก็เงินห้าพันที่โอนมา ลู่เชาก็หดมือทันที

“ทำไมเหรอ คุณชายหลี่？”

หยูเถิงคิดว่าตัวเองยื่นมือช้าไป ดังนั้นลู่เชาจึงไม่พอใจ

“คุณชายหลี่ เพิ่งเหม่อลอยไป ขอโทษครับ ผมแนะนำตัวก่อนนะ ผมชื่อหยูเถิง ที่บ้านทำธุรกิจเครื่องแต่งกาย ท่าน ……”

หยูเถิงยังไม่ทันพูดจบ ลู่เชาก็ยกแขนขึ้น ตบเสียงดังแปะ ไปที่หน้าของหยูเถิงจนคว่ำลง

ตอนนั้นหยูเถิงตะลึงไป

หยูเถิงมองลู่เชาอย่างตะลึง：“คุณชายหลี่ ทำไมคุณตบผมล่ะ？”

“แม่เอ๊ย คุณกล้าตบพี่ชายฝั่งแม่ผมเหรอ！”

ตู้เฟยเห็นหยูเถิงถูกตบ ก็รีบพุ่งเข้าไป ถีบใส่ลู่เชา จนล้มลงไปที่รถ

ลู่เชาก็ไม่รู้ว่าเมื่อกี๊ตัวเองเอาความกล้ามาจากไหน

นี่เป็นถึงคุณชายแห่งตระกูลหยูเชียว ตัวเองไปตบเขาได้ไง？

ลู่เชาที่ได้สติคืนมา เตรียมจะขอโทษหยูเถิง ใครจะไปรู้ว่า หยูเถิงรีบวิ่งเข้ามา ประคองลู่เชาไว้

“คุณชายหลี่ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม？”

“ท่านไม่บาดเจ็บใช่ไหม”

ที่หน้าของทีหยูเถิง เต็มไปด้วยความกังวล

ลู่เชาที่ได้รับความโปรดปรานก็รู้สึกประหลาดใจ ขมวดคิ้ว：“คุณชายหลี่？”

ลู่เชารู้ หยูเถิงต้องคิดว่าตัวเองเป็นหลี่ฝางแน่

สมองของลู่เชา ฉลาดมาก จากท่าทีที่หยูเถิงปฏิบัติต่อตัวเอง เขาเข้าใจทันที ตัวตนของหลี่ฝาง สูงส่งมากแน่ๆ

อย่างน้อยก็มากกว่าหยูเถิง ไม่รู้ว่ามากแค่ไหน

ไม่อย่างนั้น หยูเถิงคงไม่ทำกับตัวเองเช่นนี้

พอเข้าใจตรงนี้ ลู่เชาก็ยกแขนขึ้น ตบไปแรงๆ ที่ใบหน้าของหยูเถิง

แรงตบของฉาดนี้ แรงยิ่งกว่าฉาดที่แล้ว

ทันใดนั้น ใบหน้าหยูเถิง ก็มีรอยนิ้วทั้งห้าชัดๆ

เวลานี้ สีหน้าของหยูเถิงหม่นลง จ้องลู่เชา มองอยู่สักพัก

ที่หน้าของลู่เชา ไม่มีความกังวลใดๆ กลับกัน กลับนิ่งมาก

“แม่เอ๊ย คุณกล้าตบพี่ชายผมเหรอ！”

ตู้เฟยพุ่งเข้าไปอีกครั้ง อยากจะตบลู่เชา แต่ถูกหยูเถิงดึงไว้

“อย่าเข้าไป เสี่ยวเฟย”หยูเถิงพูดกับตู้เฟย

ตอนนี้เอง ลู่เชามองโทรศัพท์ หลี่ฝางส่งข้อความมาให้เขาสองอัน

อันหนึ่งคือ：ตบได้ดี

อีกอันคือ：ตีอีกสองที่ไปที่อีกคนนั้นสิ

อีกคนนั้น ก็เป็นตู้เฟยอย่างไม่ต้องสงสัย

ลู่เชายกเท้าขึ้น ถีบไปที่ท้องตู้เฟย จนล้มลงไปที่พื้น จากนั้น เขาก็ปล่อยหมัด ต่อยแรงๆไปที่หน้าของตู้เฟย สองหมัดแรงๆ

ตู้เฟยไม่มีโอกาสแม้แต่จะสู้กลับ ภายใต้เงื้อมมือของลู่เชา

“ไอ้เด็กนี่ไม่เลวเลย”ส้าวส้วยที่อยู่ไม่ไกล พอเห็นฉากนี้ ก็ชื่นชมมาก

หลี่ฝางก็พยักหน้า คิดว่าลู่เชาไม่เลว

“แม่เอ๊ย ต้องสู้กันแล้ว”

ลู่เชาต่อยไปสองหมัดเสร็จ ก็ปล่อยตู้เฟย แต่ตู้เฟยยืนขึ้น ไปสู้กับลู่เชา

แรงต่อสู้ของตู้เฟย ธรรมดามากๆ

เมื่อกี๊ที่เขาเตะลู่เชาได้ เพราะว่าลู่เชาประหม่าเกินไป ไม่ทันระวัง

“อยากตายใช่ไหม！”

หยูเถิงวิ่งเข้ามา เตะไปที่ตู้เฟย จนเขาล้มลงที่พื้น

“พี่ พี่เตะผมทำไม？”ตู้เฟยน้อยใจมาก เขาสู้สุดชีวิตกับลู่เชา ไม่ใช่เพื่อหยูเถิง พี่ชายฝั่งแม่ตัวเองเหรอ？