NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 409

บทที่409 ลุงของหยูเถิง

เสียงของลู่หลุ่ยไม่ดัง แต่หลี่ฝางกลับรู้สึกถึงความห่วงใยอย่างล้นเหลือ

ตอนนี้ ในใจของหลี่ฝางรู้สึกอบอุ่น

“ผมไม่เป็นไร”หลี่ฝางหัวเราะไปพูดไป:“ผมไม่ได้ฆ่าคน ก็แค่ความเข้าใจผิดเท่านั้น”

“อ้อ……”

หลังจากลู่หลุ่ยตอบอ้อไป ก็เข้าสู่ความเงียบ น่าจะสามสิบวิผ่านไป เสียงของลู่หลุ่ย เหมือนจะนิ่งลงไปเยอะ:“ไม่เป็นไรก็ดี”

“งั้นถ้าไม่มีอะไร วางแล้วนะ”ลู่หลุ่ยพูดเบาๆ

“อย่าเพิ่งวาง……”หลี่ฝางพูดอย่างรีบร้อน

“ยังมีอะไรอีกไหม?”เสียงของลู่หลุ่ย เริ่มเย็นชาลง

หลี่ฝางถอนหายใจ แล้วพูด:“ผมคิดถึงคุณ”

ตู๊ดตู๊ด……

สายถูกวางไป หลี่ฝางหัวเราะอย่างขมขื่น ไม่พูดอะไร ก็วางสายลง

“ไม่โทรหาหลินชิงชิงเหรอ?”ส้าวส้วยมองหลี่ฝาง หัวเราะแล้วถาม

หลี่ฝางส่ายหน้า:“ส้าวส้วย ไปดื่มกับผมหน่อย”

“ได้สิ”ส้าวส้วยรับปากทันที

ถึงแม้ตอนนี้ที่สถานีตำรวจกำลังยุ่ง แต่หลี่ฝางก็ไม่อยากทำตัวผยองไปนัก ดังนั้นจึงหาร้านเล็กๆ ซื้อเบียร์สองขวด ถั่วลิสง ไส้กรอก และก็พวกน่องไก่ ไปดื่มในรถกับส้าวส้วย

ดื่มไปได้พอเมา หลี่ฝางถามส้าวส้วย:“ส้าวส้วย คุณว่าผมยังมีโอกาสไหม?”

“เจ้านายพูดถึงลู่หลุ่ย?”ส้าวส้วยกลับมีสติรู้ดี

“อือ”หลี่ฝางพยักหน้าลงแรงๆ

“เรื่องของความรู้สึก ผมไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่ผมรู้สึกว่าในใจของลู่หลุ่ยยังมีคุณอยู่ ก็แค่ครั้งที่แล้ว ปฏิกิริยาของคุณแรงไป ทำให้เธอผิดหวัง”

“ถ้าคุณอยากคืนดี น่าจะลำบากหน่อย”ส้าวส้วยพูด

หลี่ฝางพูดอย่างเด็ดขาด:“ผมไม่กลัวลำบาก”

ส้าวส้วยหัวเราะไม่พูดอะไร เวลานี้โทรศัพท์ของส้าวส้วยดังขึ้น เป็นลุงเฉียนที่โทรมา

“ผมเพิ่งส่งคนขโมยศพของหยูเถิงออกมา”ส้าวส้วยเปิดลำโพง พอหลี่ฝางได้ยิน ร่างกายอดไม่ได้ที่จะหนาวสั่น:“หยูเถิง ตายแล้วจริงๆเหรอ?”

หลี่ฝางรับความจริงนี้ไม่ได้หน่อยๆ

ถึงเขากับหยูเถิงจะไม่มีมิตรภาพอะไรต่อกัน แต่ในหัวของหลี่ฝาง ก็ปรากฏสายตาสุดท้ายที่หยูเถิงมองตัวเอง ความไม่เต็มใจนั้น ความโมโหนั้น ……

หลี่ฝางมักรู้สึกว่า ถ้าหยูเถิงกลายเป็นผี จะต้องมาแก้แค้นตัวเองแน่

คิดถึงตรงนี้ ร่างของหลี่ฝางก็สั่น

“พวกคุณจะมาหน่อยไหม?”ลุงเฉียนถาม

ไม่รอให้ส้าวส้วยตอบ หลี่ฝางก็ตอบทันที:“ไม่ไป”

“มาหน่อยเถอะ”ลุงเฉียนส่งตำแหน่งให้:“ที่ตรงนี้ปลอดภัยมาก ไม่มีตำรวจมาแน่”

ลุงเฉียนพูดจบ ก็วางสายเลย

หลี่ฝางไม่ได้กลัวตำรวจ แต่กลัวศพของหยูเถิง

“พวกเราต้องไปจริงๆเหรอ?”หลี่ฝางดื่มเบียร์ไปอึกใหญ่ มองส้าวส้วย สายตานั้นถามอย่างลังเลเล็กน้อย

ส้าวส้วยพยักหน้า:“ในเมื่อลุงเฉียนให้พวกเราไป งั้นพวกเราก็ไปเถอะ”

“พวกเราดื่มเหล้าไปกันแล้ว ดื่มแล้วขับไม่ปลอดภัยนะ งั้นพวกเราอย่าไปเลยดีกว่า อีกอย่าง นี่ดึกมากแล้ว ไปดูศพ ผมรู้สึกว่าตื่นตระหนกหน่อยๆ”หลี่ฝางไม่อยากคิดต่อไป ยิ่งคิด ก็ยิ่งรู้สึกเย็นวูบข้างๆ

“คนตายมีอะไรน่ากลัว”

ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ มองหลี่ฝางอย่างสนุก:“ตอนมีชีวิตอยู่ล่ะไม่กลัว พอเขาตายดันกลัวเนี่ยนะ?”

“ไร้เดียงสาหรือเปล่า เจ้านาย”

“ห่า ไปก็ไป ขับรถนะ ผมแค่กังวลว่าดื่มแล้วขับจะไม่ปลอดภัย”หลี่ฝางพูดอย่างกล้าหาญ

ระหว่างทาง หลี่ฝางกรอกเหล้าใส่ตัวเองทีละคำๆ เดิมทีหลี่ฝางอยากใช้ความเมามาปกปิดความเศร้าในใจตัวเอง ตอนนี้กลายเป็นใช้แอลกอฮอล์มาระงับความตกใจ

น่าตลกจริงๆเลย

หลี่ฝางก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นศพ แต่ไม่รู้ทำไม ครั้งนี้รู้สึกกลัวหน่อยๆ

“ใช่สิ ลุงเฉียนเขาขโมยศพของหยูเถิงทำไม?”หลี่ฝางถามอย่างไม่เข้าใจ

ทันใดนั้น หลี่ฝางก็รู้สึกว่าส้าวส้วยพูดไม่ผิด ชุนเซิงนี้ ดูเหมือนเป็นคนที่ว่านอนสอนง่าย แต่ความจริง เขาคือคนโหดเหี้ยม

เขาฆ่าคนมาตั้งมากมาย ทำได้แบบหน้านิ่ง จุดๆนี้ ช่างยากจริงๆ

หลี่ฝางสูดหายใจยาวๆ หมดคำพูดกับตัวเอง:“ดูเหมือนในใจของผม จะอ่อนแอเกินไป พูดตรงๆ การตายของหยูเถิง ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย ทำไมผมต้องกลัว?”

“ก็ไม่ยังไงหรอก?”

ส้าวส้วยหัวเราะ เพิ่มความเร็วรถ

ไม่นานนัก ส้าวส้วยก็ขับรถเข้าไปในห้องเย็น ในห้องเย็น หนาวไปหมด

พอหลี่ฝางเข้ามา ก็ไม่หยุดสั่น ตอนที่เจอลุงเฉียน ลุงเฉียนกำลังนั่งสูบบุหรี่ข้างศพของหยูเถิง

เห็นหลี่ฝางเข้ามา ลุงเฉียนก็ยืนขึ้นต้อนรับ ถามหลี่ฝาง:“หนาวไหม ถ้าหนาวลุงเอาเสื้อคลุมให้คุณสวม”

“ไม่ต้อง ลุงเฉียน ผมยังหนุ่ม ทนหนาวได้”หลี่ฝางโบกมือปฏิเสธ

“ว่าลุงเฉียนแก่เหรอ”ลุงเฉียนทำเป็นโกรธ

หลี่ฝางหัวเราะอย่างร้ายกาจ:“งั้นลุงเฉียนอาเสื้อคลุมมาให้ผม”

“เจ้าหมอนี่ เอาไป”ลุงเฉียนถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่ชัด

หลี่ฝางตกใจหน่อยๆ ยังไงลุงเฉียนก็อายุมากแล้ว ไม่คิดว่ากล้ามเนื้อหน้าท้องจะดีขนาดนี้

“เจ้าหมอนี่ ลุงเฉียนออกกำลังกายน่ะ”ลุงเฉียนหัวเราะ มุมปากเต็มไปด้วยความภูมิใจ

“ใช่สิ ลุงเฉียน ทำไมคุณต้องขโมยศพของหยูเถิงล่ะ?ขโมยสิ่งนี้ทำไม”หลี่ฝางเหลือบมองศพของหยูเถิง ก็รู้สึกเยือกเย็นทันที

สีหน้าลุงเฉียนหม่นลง พูดว่า:“หนึ่งเพราะอยากดูว่าหยูเถิงตายยังไง สองเพื่อช่วยล้างความผิดให้คุณ”

“ศพหนึ่งศพช่วยผมล้างความผิดได้?”หลี่ฝางไม่ค่อยอยากจะเชื่อ

เวลานี้เอง จู่ๆประตูห้องเย็นก็ถูกเปิด ด้านนอกมีผู้ชายวัยกลางคนเดินเข้ามา คนนี้ร่างกายท้วมหน่อยๆ สวมสูทสบายๆ ที่ใบหน้าดูเจ้าเล่ห์

“สวัสดีครับ คุณชายหลี่”

“ไม่สิ ควรเรียกคุณว่าเจ้านายถึงจะถูก”

“ผมชื่อหยูเต๋อส่วย เป็นลุงแท้ๆของหยูเถิง”หยูเต๋อส่วยเดินเข้ามา ยื่นมือไปที่หลี่ฝาง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง