NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 419

บทที่419 กาแฟราคาสูง

คำพูดของนายท่านฉิน เท่ากับบอกว่าหลี่ฝาง ฉินวี่เฟย ยังไงเขาก็ต้องแต่ง ถ้าไม่แต่งก็ต้องแต่ง

ฉินวี่เฟยเป็นสวยงามระดับประเทศเช่นนี้ ถึงไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องแต่งงานเลย ……

ปัญหาก็คือแต่งกับใครมากกว่า

หลี่ฝางคิดในใจในเมื่อตัวเองทำลายความบริสุทธิ์ของฉินวี่เฟย ก็ต้องรับผิดชอบสินะ?

หยิบโทรศัพท์ออกมา หลี่ฝางเตรียมโทรหาพ่อตัวเอง พอโทรไป ก็มีเสียงเรียกเข้าที่คุ้นเคย ดังขึ้นมาจากด้านหลังหลี่ฝาง

“พี่โหพี่โห คุณเก่งจริงๆเลย ……”

ได้ยินเสียงกรี๊ง หลี่ฝางหันหน้าไปทันที

เสียงเรียกเข้าปัญญาอ่อนเช่นนี้ นอกจากพ่อของตัวเอง ยังจะมีใครได้อีก?

หลี่ฝางหันหน้าไป ก็เห็นพ่อของตัวเองหลี่ต๋าคาง แล้วก็ลุงเฉียน

ลุงเฉียนยิ้มแล้วหรี่ตามองนายท่านฉิน ทักทาย:“นายท่านฉิน หลายปีนี้ ทำไมคุณยังไม่ตายนะ”

สีหน้าของนายท่านฉิน อึดอัดอย่างมาก ในความอึดอัดนั้น ดูเหมือนมีความหวาดกลัวแฝงไว้

“พวกคุณ……พวกคุณกลับมาได้ไง?”

นายท่านฉินพูดสั่นขึ้นมา มองออกมากว่าเขากลัวลุงเฉียน

ลุงเฉียนหัวเราะ:“ผมกลับมาเดือนกว่าแล้ว ข่าวของคุณ ใช้การไม่ค่อยได้เลยนะ?”

เวลานี้ หลี่ฝางยืนขึ้น มองลุงเฉียน:“ลุงเฉียน คุณกับคุณปู่ฉินรู้จักกัน?”

“ไม่ใช่แค่รู้จัก แต่พวกเราสนิทกันมาก ตอนวัยรุ่น พวกเรายังเป็นไปซื้อบริการด้วยกันเลย”ลุงเฉียนพูดพร้อมกับหัวเราะเหอะเหอะ

พูดคำนี้ออกไป สีหน้าฉินวี่เฟยก็หม่นลง

ฝ่ายตรงข้ามคือปู่ของตัวเอง ปู่ของตัวเองตอนวัยรุ่น เคยไปซื้อบริการ?

ถ้าคนอื่นพูดคำนี้ เกรงว่านายท่านฉินก็คงตวาดใส่แล้ว แต่พอคำนี้ออกมาจากปากของลุงเฉียน นายท่านฉินกลับไม่กล้าตอบโต้

“ฉินเฟิง ไม่คิดจะเลี้ยงกาแฟพวกเราหน่อยเหรอ?”

หลี่ฝางจึงรู้ว่า ที่แท้ชื่อจริงๆนายท่านฉินคือฉินเฟิง

“ผมรู้ว่าคุณประจบสี่ตระกูลใหญ่ หลายปีนี้หาเงินได้ไม่น้อย”ลุงเฉียนพูดอย่างจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

นายท่านฉินทักทายเจ้าของร้านทันที ต้องการลาเต้สองแก้ว

ลุงเฉียนหยิบเก้าอี้มาสองตัว แล้วก็นั่งลงพร้อมกับหลี่ต๋าคาง

“เสี่ยวฝาง นายท่านฉินอยากให้คุณแต่งกับหลานสาวเขาใช่ไหม?”ลุงเฉียนหันหน้าไป มองหลี่ฝางแล้วถาม

หลี่ฝางตอบอืม ขณะเดียวกันก็มองลุงเฉียนอย่างแปลกใจ:“ลุงเฉียนรู้ได้ไง?”

นี่มันเหมือนกับที่คาดไว้เลย สมแล้วที่เป็นเจ้าปัญญา

“เหอะเหอะ ผมกับฉินเฟิงโตมาด้วยกัน แค่เขาส่ายหาง ผมก็รู้แล้วว่าเขาจะทำอะไร ความคิดของเขา จะปิดผมได้เหรอ?”

ลุงเฉียนยิ้มอย่างภูมิใจ หันหน้าไปมองหลี่ต๋าคาง:“ลูกพี่ ฉินเฟิงจะดองกับตระกูลคุณ”

“อะไรนะ?เสี่ยวฝางคือลูกชายคุณ?”

มองหลี่ต๋าคาง ร่างของนายท่านฉิน ก็สั่นอย่างเห็นได้ชัด

“เสี่ยวฝาง วี่เฟยไม่ต้องให้คุณรับผิดชอบหรอก”

นายท่านฉินเปลี่ยนหน้าทันที และก็เปลี่ยนความคิด ดึงแขนของฉินวี่เฟย พูดว่า:“วี่เฟย พวกเราไปเถอะ”

“ทำไมล่ะคะ คุณปู่”

ฉินวี่เฟยดูงุนงง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

นายท่านฉินก็คิดไม่ถึง เศรษฐีที่มาจากดูไบ จะเป็นหลอซ่าในตอนนั้น

คาดว่าข่าวนี้แพร่ออกไป เรื่องนี้ได้สร้างความฮือฮาให้ทั้งเมืองเอกแน่

ใบหน้าที่แท้จริงของหลอซ่า มีไม่กี่คนที่รู้

นอกจากท่านจวนแล้ว เมืองเอกก็มีไม่กี่คนที่รู้

แต่เนื่องจากรู้จักกับลุงเฉียน ตอนนั้นนายท่านฉินเคยเจอใบหน้าที่แท้จริงของหลอซ่า

“อย่าถามว่าทำไม ตระกูลนี้พวกเราตระกูลฉินไต่เต้าไปไม่ถึง”นายท่านฉินพูดด้วยใบหน้าเย็นชา

แต่พอเขาลุกขึ้น หลี่ต๋าคางก็พูดเบาๆ:“ฉินเฟิง คุณคิดว่า คุณพูดยังไงก็ตามนั้นเหรอ?”

ประโยคเดียว ฝีเท้าของนายท่านฉิน ก็หยุดตรงนั้น

“ลูกพี่ผมวิ่งมาถึงนี่ เพิ่งนั่งลง คุณก็พาหลานสาวออกไป นี่ไม่ไว้หน้าผมเลยนะ?”หลี่ต๋าคางหัวเราะเหอะเหอะ ใช้นิ้วเคาะโต๊ะ

“ดูเหมือนผมจากไปสามปี จะไม่เอาไหนจริงๆ”

หลี่ต๋าคางส่ายหน้ายิ้มๆ มองลุงเฉียน:“เหล่าเฉียน ดูเหมือนกาแฟนี้ คงต้องให้พวกเราจ่ายเองแล้ว”

มองเจ้าของร้านคนสวยที่ยืนหยัดขนาดนี้ พูดหลายรอบติดต่อกัน ฉินวี่เฟยก็ได้แต่รับเงินไป กลับไปตรงหน้านายท่านฉิน:“คุณปู่ พวกเขาไม่รับเงินของฉัน”

“หมายความว่าไง?”นายท่านฉินถามเค้น

“เจ้าของร้านนั้นแปลกมาก แค่กาแฟธรรมดาไม่กี่แก้วเอง ฉันให้เธอไปห้าร้อยหยวน เธอดันไม่เอา แล้วยังบอกว่าฉันจ่ายบิลนี้ไม่ไหว บอกว่าต้องเป็นปู่”

“แค่กาแฟไม่กี่แก้วไหม?”ฉินวี่เฟยขมวดคิ้ว ใบหน้างุนงง

“ปู่คะ เธอยืนหยัดจะให้ปู่ไปจ่ายเงินเอง”ฉินวี่เฟยพูดอย่างทำอะไรไม่ได้

หน้าของนายท่านฉิน กลับดูเปลี่ยนอย่างเห็นได้ชัด

นายท่านฉินมองลุงเฉียนกับหลี่ต๋าคาง ลุงเฉียนถือกาแฟไว้ แล้วชิมคำเล็กๆ:“นานแล้วที่ไม่ดื่มกาแฟพันธุ์แท้แบบนี้”

“ทำไม ฉินเฟิง ยังไม่ไปจ่ายเงินอีก?”ลุงเฉียนยิ้มอย่างมีเลศนัย

“ถ้าคุณไม่อยากเลี้ยง งั้นก็ช่าง ที่จริงสำหรับพวกเราแล้ว แค่กาแฟไม่กี่แก้ว ไม่เป็นอะไรหรอก”

“ที่จริงพวกเราก็ดูถูก ก็แค่ ส่วนนั้นที่เป็นของพวกเรา พวกเราเอาคืนกลับมาแน่นอน จะเสียเปรียบคนอื่นไม่ได้”

ลุงเฉียนหัวเราะเหอะเหอะ:“ของที่เป็นของเรา ถ้าไม่ยอมคืนเอง พวกเราก็มี่ทางเอาคืนกลับมาเหมือนกัน”

“แค่แบบนั้น นอกจากพวกเราจะกลับส่วนนั้นของพวกเราคืนกลับมาแล้ว ก็จะเอาดอกเบี้ย ค่าดำเนินการอะไรพวกนี้หน่อยๆด้วย”

ลุงเฉียนพูดด้วยรอยยิ้ม กาแฟแก้วหนึ่ง ก็ดื่มหมดไป

“ฉินเฟิง กาแฟแก้วนี้ผมดื่มเกลี้ยงแล้ว ไม่งั้น คุณเลี้ยงผมอีกแก้วได้ไหม?”ลุงเฉียนเลิกคิ้วถาม

นายท่านฉินกล้ารับปากที่ไหน

เขารู้ว่า นี่ไม่ใช่กาแฟทั่วไปที่ธรรมดาๆอย่างนั้น

ดูเหมือนในกาแฟนี้ จะมีการศึกษาอย่างดี

นายท่านฉินมองลุงเฉียนแวบหนึ่ง ส่ายหน้า:“เหล่าเฉียน อายุตั้งเท่านี้แล้ว ผมว่าของอย่างกาแฟ คุณดื่มน้อยๆหน่อยเถอะ”

“ผมจะไปจ่ายเงิน”นายท่านฉินหมุนตัว เดินไปที่เจ้าของร้านคนสวย

ทันใดนั้น สีหน้าของนายท่านฉิน ก็ตะลึงไป

“หน้าของคุณ คุ้นๆจัง เหมือนว่าพวกเราเคยเจอที่ไหน”นายท่านฉินขมวดคิ้ว

“ตอนนี้เพิ่งจำได้เหรอ?สวยขึ้นใช่ไหม?”เจ้าของร้านคนสวยมองนายท่านฉิน ยิ้มอย่างมีเสน่ห์

เจ้าของร้านคนสวยพูดจบ ก็เอาสัญญาไม่กี่ฉบับกับปากกา ขณะเดียวกันก็ยื่นให้นายท่านฉิน:“รบกวนนายท่านฉินจ่ายบิลด้วยนะคะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง