บทที่434 มู่หรงฉางเฟิงซาดิสม์
มู่หรงฉางเฟิงอยากทดสอบหลี่ฝาง ดูว่าหลี่ฝางฝึกกังฟูเป็นหรือไม่ ……
เขากำหมัด ชูกำปั้นขึ้นมาอย่างฉับพลัน เป้าหมายพุ่งไปที่หน้าของหลี่ฝาง
แต่ตอนนี้เอง ส้าวส้วยกลับเดินหน้าเข้าไปก่อน มือข้างหนึ่งหยุดการโจมตีนี้ของหรงฉางเฟิง
ส้าวส้วยยื่นมือออกไป ใช้มือจับกำปั้นของมู่หรงฉางเฟิงไว้ แล้วยิ้มให้“คุณชายมู่หรง นี่คุณจะทำอะไรเหรอ?แอบโจมตีคุณชายผมเหรอไง!”
“คุณชายของพวกเราไม่เล่นชกเตะหรอก เรื่องชกเตะเป็นคนใช้อย่างพวกเราที่เล่นต่างหาก”
ประโยคนี้ของส้าวส้วย ชัดเจนว่ากำลังว่ามู่หรงฉางเฟิงว่าเป็นคนใช้คนหนึ่ง
มู่หรงฉางเฟิงขมวดคิ้วแน่น มองส้าวส้วยอย่างเย็นชา“คุณ……”
มู่หรงฉางเฟิงพูดจบ จู่ๆส้าวส้วยก็เพิ่มแรงหมัด จนมู่หรงฉางเฟิงกัดฟันแน่น
“ในเมื่อคุณชายมู่หรงอยากเล่นชกเตะ งั้นผมเล่นกับคุณละกัน!”ส้าวส้วยหรี่ตายิ้มๆ
“คุณมันเป็นใคร!”
มู่หรงฉางเฟิงพูดจบ ก็เตะออกมา
แต่ขานี้ยกขึ้นมา ก็ถูกส้าวส้วยบล็อกไว้
“ช้าไปนะ”
ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ“ปล่อยหมัดขา ต้องไว!”
พูดจบ ส้าวส้วยก็ยกเท้าขึ้นอย่างไว เตะไปที่ท้องน้อยของมู่หรงฉางเฟิง
“และก็ต้องแรง!”
ส้าวส้วยพูดจบอย่างเบาๆ มู่หรงฉางเฟิงก็คุกเข่าลง อ้วกออกมา
“โอ๊ย โจมตีอย่างสุดที่จะรับได้!”
ส้าวส้วยส่ายหน้า พูดอย่างผิดหวัง“ได้ยินว่าคุณชายมู่หรงเคยฆ่าคนมากมายที่กรงแปดเหลี่ยม……ผมคิดว่าคุณจะเป็นคนโหดเสียอีก”
“ดูเหมือน พวกเขาจะกลัวตัวตนของคุณ เลยออมมือกับคุณ”
“เป็นพวกเขาที่ทำร้ายคุณ”
พอส้าวส้วยพูดจบ ก็เตะออกไปอีก เตะจนเอวของมู่หรงฉางเฟิงยืดไม่ตรง
จากนั้น ส้าวส้วยกำหมัด ต่อยไปที่หลังของมู่หรงฉางเฟิง
มู่หรงฉางเฟิง สบถออกมาแล้วคุกเข่าลงพื้น
จุดที่มู่หรงฉางเฟิงคุกเข่าลงนั้น ตรงกับจุดที่หลี่ฝางยืนอยู่พอดี
มู่หรงฉางเฟิงเงยหน้าขึ้น มองส้าวส้วย ตอนที่มีสีหน้าเจ็บปวด สายตาก็เต็มไปด้วยความตกใจ
มู่หรงฉางเฟิงไม่อยากจะเชื่อ!
เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนที่มีฝีมือดีได้ขนาดนี้
สถานที่ที่ตัวเองเจอในกรงแปดเหลี่ยม ไม่เคยอ่อนให้ตัวเองเลย จุดนี้ ในใจมู่หรงฉางเฟิงรู้ดี
ถ้าอ่อนให้ล่ะก็ ผู้สืบทอดตระกูลมู่หรงคนอื่นๆจะตายที่กรงแปดเหลี่ยมได้ไงล่ะ?
น้องชายฉินเสี่ยวหู่ แล้วจะถูกตัวเองโจมตีจนโค่นล้มได้ไง?
ทักษะกังฟูของตัวเอง ไม่ใช่ว่าแค่ดูดีแต่นำไปใช้จริงไม่ได้
ก็แค่ ตัวเองเจอคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวกว่าเท่านั้นเอง
คู่ต่อสู้นี้ ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว
มู่หรงฉางเฟิงเจ็บจนเหงื่อที่ใบหน้าไหล“คุณ……คุณเป็นใครกันแน่?”
“เมื่อกี๊ไม่ได้บอกคุณแล้วเหรอ ผมก็แค่คนใช้ตัวเล็กๆเท่านั้น”
ส้าวส้วยมองบนลงมาที่มู่หรงฉางเฟิง เย้ยหยันเขา“คุณชายมู่หรง ทำไมคุณไร้ประโยชน์แบบนี้ แค่คนใช้อย่างผมก็สู้ไม่ได้ ……”
มู่หรงฉางเฟิงทำเสียงฮึดฮัด กัดฟันพูด“คนใช้?ถ้าคุณเป็นแค่คนใช้ จะรู้เรื่องราวของผมได้ไง”
“คุณจะรู้ว่ากังฟูของผมฝึกมาจากกรงแปดเหลี่ยม?”
“แค่คนคนใช้ จะรู้มากมายแบบนี้ได้ไง?”มู่หรงฉางเฟิงถามพลางจ้องส้าวส้วย
ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ“คุณชายมู่หรง ผู้สืบทอดของตระกูลมู่หรงพวกคุณ เป็นแค่เตะต่อย ฝึกออกมาจากกรงแปดเหลี่ยมทั้งนั้นสินะ?”
“กรงแปดเหลี่ยม……นอกจากทำให้พวกคุณสามารถฝึกการเตะต่อยกังฟูแล้ว ก็ยังฝึกความชั่วร้ายในตัวพวกคุณด้วย ดังนั้นผู้สืบทอดของตระกูลมู่หรงของพวกคุณ แต่ละคนต่างโหดเหี้ยมอำมหิต ไม่เอาด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล”
ส้าวส้วยพูดไป สีหน้าก็เย็นชา“ดูเหมือนตระกูลมู่หรงแต่ละรุ่นจะสู้รุ่นก่อนๆไม่ได้ สามปีก่อน ผมเจอคู่ต่อสู้ของตระกูลมู่หรงแต่แข็งแกร่งกว่าคุณเยอะเลย”
ได้ยินคำนี้ ทันใดนั้นมู่หรงฉางเฟิงก็ตาโตจ้องมองส้าวส้วย“คุณคือผู้ชายคนนั้นที่หนีไปเมื่อสามปีก่อน?”
ส้าวส้วยไม่ตอบ แต่มองมู่หรงฉางเฟิง“คุณชายมู่หรง คุณว่าคุณ ในฐานะที่เป็นลูกเขยที่ดีของฉินเพ่ย ทำไมต้องช่วยฉินเสี่ยวหู่ที่เป็นคนนอกด้วย?นี่คุณเห็นขี้ดีกว่าไส้หรือเปล่า?แล้วถ้าให้ฉินหยีหรันภรรยาคุณรู้ เธอจะเสียใจแค่ไหน”
เสียงตบดังเพียะ ส้าวส้วยตบมู่หรงฉางเฟิงไปหนึ่งฉาด
ฉาดนี้ ตบใส่ที่หน้ามู่หรงฉางเฟิง ตบจนเป็นรอยเลือด
“ฉาดนี้ ผมตบแทนภรรยาคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง