NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 436

บทที่436 แสดงความเป็นมิตรของหูเฟย

“ลูกพี่ปิดบังชื่อนามสกุล เป็นพ่ออย่างคนธรรมดาๆทั่วไป พร้อมกับเป็นยักษ์หลอซ่าที่คนเห็นแล้วกลัว ที่จริงนั้นเหนื่อยมาก”

“ลูกพี่มีแค่จุดประสงค์เดียว ก็คือจะให้คุณอยู่ไกลจากยุทธภพหน่อย แต่คิดไม่ถึงว่า ……”

พูดไป ส้าวส้วยก็ถอนหายใจ

“ต่างเป็นฉินเฟิงไอ้แก่นั่นทำให้วุ่นวาย ถ้าไม่ใช่เขา สามปีก่อนพวกเราก็จะถูกแยกสลาย ……”

“เดิมทีลูกพี่อยากแยกสลายพวกเรา ยุบหน่วยมืดทิ้ง ให้ตัวตนใหม่แก่พวกเราทุกคน ให้พวกเราใช้ชีวิตของเราเอง ส่วนเขาก็จะกลับไปที่ไร่นา ไปอยู่ชนบทกับคุณ แต่ใครจะไปรู้……ตระกูลมู่หรงกลับมาหาถึงที่”

พูดไป ส้าวส้วยก็ส่ายหน้า

กำลังคุยอยู่นั้น รถตำรวจสองสามคันก็กลับมา

รถที่นำ ก็คือหูเฟย

พอเห็นหลี่ฝาง หูเฟยก็กระโดดลงมาจากรถ พูดกับเพื่อนร่วมงานของตัวเอง“พวกคุณกลับไปก่อนเถอะ”

พวกตำรวจออกไป ก็เหลือแค่ตัวหูเฟยเอง

มองปืนที่พื้น แล้วก็รอยเลือดแวบหนึ่ง

หูเฟยขมวดคิ้ว“ผมไม่ลากคุณไปลงบันทึกคดีที่สถานีตำรวจหรอก บอกผมมาดีกว่า เมื่อกี๊เกิดอะไรขึ้น？”

“เมื่อกี๊……”หลี่ฝางลังเล สร้างเรื่องขึ้นมาเรียบร้อย เตรียมที่จะรับมือกับมัน

หูเฟยตัดบทหลี่ฝาง พูดว่า“พูดความจริงมา วางใจเถอะ ผมไม่เค้นให้คุณมารับผิดชอบหรอก”

มองหูเฟยท่าทางจริงจัง หลี่ฝางก็มองส้าวส้วยแวบหนึ่ง

ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ“ผมกลับไปที่รถนะ”

หลี่ฝางเม้มปาก มองความหมายของส้าวส้วย ไม่ว่าตัวเองโกหกหรือว่าพูดความจริง ก็น่าจะไม่มีปัญหาหรอก

“คำโกหกผมไม่อยากฟัง เวลาของคุณกับผมนั้นมีค่ามาก”

หูเฟยหยิบกล่องบุหรี่มา ยื่นให้หลี่ฝางมวนหนึ่ง“ผมเป็นหนี้บุญคุณคุณหนึ่งครั้ง ดังนั้นผมไม่เห็นคุณฆ่าเองกับตา ผมก็ไม่จับคุณ”

“ถือเป็นการตอบแทนคุณ”หูเฟยพูดเบาๆ“ผมไม่ทำเรื่องผิดกฎหมายเพื่อผลประโยชน์ตัวเองนักหรอก และก็ไม่มีทางทำทานที่ใหญ่ขนาดนี้”

“ทำไมดีกับผมขนาดนี้？”หลี่ฝางกลับรู้สึกประหลาดใจที่ได้รับความโปรดปราน

“ภรรยาผมท้อง ถ้าไม่ใช่คุณ กลัวว่าภรรยาผม ลูกผม คนถูกแก๊งพวกนั้นฆ่าตายแล้ว”

“ท่านปู่สวีตายหรือไม่ พูดจริงๆ ผมก็ไม่สนใจนัก ถึงแม้เขาจะช่วยผมหลายครั้ง แต่ผมรู้ว่าเขาทำบาปไว้เยอะมาก”

“เขาตายแล้ว ถือว่าเป็นผลดีต่อเมืองเอก”

“ที่ดีกับคุณมากขนาดนี้ มีแค่เหตุผลเดียว”

มุมปากของหูเฟย ปรากฏรอยยิ้มที่ปกติไม่เคยมีมาก่อน รอยยิ้มนี้ เหมือนจะชั่วร้ายไปหน่อย

“ท่านปู่สวีตายแล้ว เพราะถูกทำให้โมโหจนตาย คนของเหยสงบุกไปที่ลานกว้างของเขา ขโมยของเก่าของเขาไป ไม่ได้ทำอะไรมากมาย เขาก็โมโหจนตาย”

“ลูกชายสองคนของเขา ต่ายตายอย่างอนาถทั้งคู่ ส่วนสวีเถิงเฟย ก็พิการ”

ได้ยินตรงนี้ หลี่ฝางก็หัวเราะเหอะเหอะ“พูดแบบนี้ ธุรกิจของตระกูลสวี ก็ตกอยู่ที่คุณ？”

“ไม่ เอาไว้เป็นชื่อของภรรยาผม ผมเป็นข้าราชการ จะมีธุรกิจที่อยู่ภายใต้ชื่อผมได้ไม่มากนัก ไม่อย่างนั้น จะก่อให้เกิดความยุ่งยากอย่างง่ายดาย”

“แต่คนที่เป็นเจ้าของที่แท้จริง ก็คือผม”

“ผมจะไม่ปกปิดคุณนะ ใครไม่ชอบเงินบ้างล่ะ？ที่ต้องปฏิเสธการคอร์รัปชันและติดสินบนทั้งหมด ก็เพราะว่าผมกลัวว่าจะมีวันหนึ่งถูกคนขุดออกมา ……”

“แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนี้ผมสามารถสอบทอดธุรกิจอุตสาหกรรมของตระกูลสวีได้อย่างเหมาะสม และได้รับความมั่งคั่งมหาศาล”หูเฟยมีรอยยิ้มร้ายกาจ

“งั้นทำไมต้องขอบคุณผม？”หลี่ฝางไม่ค่อยเข้าใจนัก

“ทำไม ยังจะทำเป็นแกล้งสับสนกับผมอีกไหม？”

หูเฟยยิ้มอย่างเย็นชา“หรือว่าตระกูลสวีถูกเหยสงฆ่าล้าง ไม่ใช่ของน้ำมือของพวกคุณตระกูลหลี่เอง？”

“คุณชายหลี่ เป็นเพื่อนกัน ต่อไปทุกคนต้องซื่อสัตย์และไม่มีอะไรปกปิดดีไหม？”

“เป็นเพื่อนกับผม คุณจะไม่ขาดทุน”

หูเฟยืย่นมือไปที่หลี่ฝาง ยิ้มออกมา

หลี่ฝางยิ้มอย่างจริงใจ“ไม่ต้องจับมือหรอก คุณไม่แค้นผมก็พอแล้ว”