บทที่ 467 นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา
หลี่ฝางได้ยินข่าวนี้ ก็รู้สึกสะท้าน
“เป็นไปได้ไง”
“ลูกตาของถังจิ้นถูกควักออกไป นายแน่ใจเหรอ”หลี่ฝางไม่อยากจะเชื่อ
เมื่อกี้ยังดีดีอยู่เลย ตอนนี้ถังจิ้นกลับถูกควักลูกตา
หลี่ฝางขมวดคิ้วทันที มองหวางเสี่ยวโก๋แล้วถามขึ้น “รู้ไหมว่าใครทำ”
หวางเสี่ยวโก๋นิ่งไม่หลายวิก่อนจะพูดว่า “น่าจะเป็นฝีมือตู้เฟย”
“ตู้เฟย”
หลี่ฝางขมวดคิ้วแน่น นึกขึ้นได้ทันที
ตอนเช้า ที่ตู้เฟยตั้งตัวเป็นศัตรูกับตน ถังจิ้นเหมือนจะเข้าข้างตน สั่งสอนตู้เฟยไปหนหนึ่ง
ระหว่างนั้น ถังจิ้นยังขู่ตู้เฟย บอกว่าถ้าขืนยังจ้องหน้าอีกจะควักลูกตาเขาออกมา
หวนนึกขึ้นมา หลี่ฝางรู้สึกว่า ตู้เฟยมีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นผู้ต้องสงสัย
“ทำไมนายถึงสงสัยตู้เฟย มีหลักฐานหรือเปล่า ”หลี่ฝางยังคงถามหวางเสี่ยวโก๋
หวางเสี่ยวโก๋พยักหน้า พูดว่า “มีสิ เมื่อกี้ตอนเลิกเรียน มีคนมาเรียกถังจิ้นไปที่ระเบียง ไม่นาน ถังจิ้นก็เริ่มร้องตะโกน จนกระทั่งพวกเราไปถึง ถังจิ้นก็ไม่มีลูกตาแล้ว บนพื้นมีแต่เลือดเต็มไปหมด เป็นตาทั้งคู่ของถังจิ้น ”
“ส่วนคนที่เรียกถังจิ้นไป เห็นได้ชัดว่าต้องเป็นคนร้าย มีคนเห็นว่ามันไปคุยกับตู้เฟย”
“แต่ทุกคนก็ไม่มีหลักฐาน ก็เลยไม่กล้าพูด ”
หวางเสี่ยวโก๋เพิ่งพูดจบ ตู้เฟยก็เดินเข้ามาจากนอกห้อง
ตอนนี้สีหน้าของตู้เฟย เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
นี่ทำให้หลี่ฝางรู้สึกว่า คนที่ทำเรื่องนี้ ต้องเป็นตู้เฟยแน่
หลี่ฝางขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าตู้เฟยจะกลายเป็นคนโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้
เมื่อก่อนตู้เฟยเลว แต่ก็ค่อนข้างจะเด็กๆ ก็เพื่อจะเอาหน้าทั้งนั้น ทำไป ก็เพื่อระบายความคับแค้นใจ
แต่ตอนนี้ ถังจิ้นก็แค่เตะเขาล้ม ตู้เฟยก็ควักลูกตาของถังจิ้น นี่มันก็โหดเกินไป
ทันใดนั้น หลี่ฝางรู้สึกว่า ตู้เฟยในตอนนี้ ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว
น่ากลัวกว่าเมื่อก่อนมาก
“โธ่ น่าสงสารจริงๆ นายว่าถังจิ้นอายุแค่นี้ แต่ไม่มีตาแล้ว ชีวิตที่เหลือของเขา ก็ไร้ความหมายที่จะมีชีวิตอยู่”หวางเสี่ยวโก๋ถอนหายใจ
หลี่ฝางไม่สบอารมณ์อยู่ในใจ
ยังไงหยี่ฝางก็ยังรู้สึกว่า ตนเป็นคนทำร้ายถังจิ้น
“หลี่ฝาง นายเองก็ระวังตัวไว้หน่อย ทำไมไม่รู้ตั้งแต่หยูเถิงตายไป เจ้าตู้เฟยก็กลายเป็นบ้า”หวางเสี่ยวโก๋เอ่ยขึ้นสีหน้ามีแววหวาดกลัวอยู่บ้าง
ในใจลึกๆของหวางเสี่ยวโก๋ ก็เริ่มรู้สึกมีความหวาดกลัวตู้เฟยเกิดขึ้นแล้ว
หลี่ฝางส่ายหัว “ความบ้าของตู้เฟย ไม่ใช่เพราะหยูเถิง”
“แล้วเพราะอะไร”หวางเสี่ยวโก๋ถาม
“ถ้าฉันบอกนายว่า ตู้เฟยฆ่าแม้กระทั่งพ่อตัวเอง นายจะเชื่อไหม”หลี่ฝางถามหวางเสี่ยวโก๋
หวางเสี่ยวโก๋ส่ายหัว “ไม่เชื่อ ตู้เฟยจะเลวแค่ไหน ก็คงไม่ลงมือฆ่าพ่อแท้ๆของตัวเองหรอกมั้ง”
หลี่ฝางยิ้ม ไม่พูดอะไร
ตอนเข้าเรียน หลี่ฝางมองตู้เฟยแวบหนึ่ง และตู้เฟยเอง ก็กำลังมองหลี่ฝาง
แววตาของเขา น่ากลัวมาก
มุมปากของตู้เฟย เหมือนกับคนร้ายในหนังไม่มีผิด
ตอนเลิกเรียน หลี่ฝางไปหาส้าวส้วย พูดกับส้าวส้วยว่า “ตาของถังจิ้นถูกควักออกไป ฉันสงสัยว่าจะเป็นฝีมือตู้เฟย”
“แม่งเอ๊ย เจ้าตู้เฟยยิ่งอยู่ก็ยิ่งบ้าคลั่งเข้าไปทุกที”
ส้าวส้วยพยักหน้า พูดว่า “เรื่องนี้เป็นที่พูดถึงไปทั่ว ผมเองก็รู้แล้ว”
“ตำรวจเองก็เข้ามาคลี่คลาย เรื่องนี้มีผลกระทบต่อสุ่ยมู่เป็นอย่างมาก ”
“คนร้ายก็ถูกจับแล้วด้วย ”
“กำจัดเถอะ”
หลี่ฝางพยักหน้า พูดว่า “ฉันไม่เคยคิดว่าจะฆ่าใคร แต่ตู้เฟย นับว่าเป็นหนึ่งคนแล้ว”
หลังเลิกเรียน ส้าวส้วยขับรถ พาหลี่ฝางไปโรงพยาบาล
เดิมที่หลี่ฝางอยากไปเยี่ยมถังจิ้น แต่หมอกลับบอกกับหลี่ฝางว่า ตอนนี้อารมณ์ของถังจิ้นไม่คงที่ หมอก็จนใจ ได้แต่ฉีดยาให้เขาสงบลง ให้เขาหลับไปชั่วคราว
ที่หน้าประตูห้องคนไข้ของถังจิ้น หลี่ฝางเห็นซินปา
ซินปาทักทายหลี่ฝาง “คุณชายหลี่ ขอบคุณที่คุณให้โอกาสผม ให้ผมให้รับใช้คุณ”
“หวางเห้าเองก็ต้องการคนอยู่พอดี”
หลี่ฝางพยักหน้า “ฉันช่วยนาย ก็เท่ากับฉันช่วยตัวเองด้วย”
“ใช่แล้ว ถ้าถังจิ้นตื่นมา ให้คนมาดูแลเขาเยอะหน่อย ถ้าหากเขามีโอกาสจะกลับมามองเห็นได้ ฉันจะช่วยเต็มที่ ”หลี่ฝางพูด
ซินปาพยักหน้า มองหลี่ฝางอย่างสงสัย ในใจเหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง
“ที่จริงคืนนี้มีงานเลี้ยง ผมคิดว่าจะเชิญคุณไปร่วมงานด้วย”
หลี่ฝางส่ายหน้า “ไว้วันหลังเถอะ ไม่กี่วันฉันจะแนะนำคนให้นายรู้จัก”
“ได้”ซินปาตอบรับ จากนั้นก็ถาม “คุณชายหลี่ ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“ถามสิ”
“วันนี้คนร้ายที่ทำร้ายถังจิ้น เหมือนจะรู้ฐานะที่แท้จริงของถังจิ้น ก็คือเรื่องที่เขาเป็นลูกชายของพี่ห้าวหนาน เรื่องนี้ นอกจากพี่ห้าวหนานกับผม ก็มีแต่พ่อแม่ที่เลี้ยงถังจิ้นเท่านั้นที่รู้”
“ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันได้ยินถังจิ้นบอกว่า คุณเองก็รู้ความลับนี้ ……”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว ตัดบทคำพูดของซินปา “นายสงสัยฉัน”
“ไม่กล้า เพียงแต่อยากถามคุณชายหลี่ว่า คุณเคยพูดความลับนี้กับใครหรือเปล่า”ซินปาถาม
หลี่ฝางส่ายหน้า เอ่ยอย่างโมโหอยู่บ้าง “ไม่เคย”
“เข้าใจแล้ว ผมรู้ว่าคุณชายหลี่ไม่จำเป็นต้องหลอกผม เบื้องหลังคนร้ายคนนั้นมีคนบงการ หวังว่าคุณชายหลี่จะช่วย ช่วยตรวจสอบให้ที พี่ห้าวหนานมีบุญคุณต่อผม หลังจากเขาเกิดเรื่อง ก็ฝากฝังถังจิ้นให้ผม ให้ผมช่วยดูแลอย่างดี ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้น ผมต้องแก้แค้นให้เขาให้ได้”ซินปาสีหน้าแน่วแน่
ขณะที่หลี่ฝางเหมือนจะพูดอะไร ส้าวส้วยก็เดินเข้ามา มองซินปาและพูดว่า “ช่างเถอะ นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง