NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 501

บทที่ 501 เจ้านาย ไม่ได้ทำให้คุณขายหน้าใช่มั้ย?

หลี่ฝางหัวเราะหึ แล้วพูดว่า： “นี่ทำอะไรกัน เปิดงานมอเตอร์โชว์หน้าโรงเรียนเราหรือยังไง?”

“เหยดด ยังมีรถBugatti Veyronอีกคัน? ส้าวส้วย รถคันนี้ราคาประมาณเท่าไหร่เหนี่ย?” หลังจากหลี่ฝางกวาดสายตามอง ก็เห็นรถMcLarenอีกหนึ่งคัน และรถFerrariอีกสองคัน......

สุดท้ายหลี่ฝางถึงได้เห็นซือถูเฟย ซือถูเฟยกำลังพิงไปที่รถเท่ๆ คันนึง หลี่ฝางมองอยู่นานถึงจะรู้ ว่ารถคันนี้คือรถBugatti Veyron

นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่ฝางเห็นรถBugatti Veyron

ไม่ทันรอให้ส้าวส้วยตอบ โก่เอ๋อก็มองหลี่ฝางอย่างรังเกียจ แล้วพูด： “คุณชายหลี่ นายจะระวังฐานะของตนเองสักหน่อยได้มั้ย อย่าทำตัวยากจน！”

“ขอแหละ ฐานะร่ำรวยอย่างคุณ นี่มันก็แค่รถBugatti Veyronเอง ก็เข้าตานายด้วยเหรอ?”

ถูกโก่เอ๋อพูดแบบนี้แล้ว หน้าของหลี่ฝางจู่ๆ ก็เลิ่กลั่กเล็กน้อย

เป็นคนยากจนมายี่สิบกว่าปี เพิ่งจะมาเป็นคุณชายได้ไม่กี่เดือน ความยากจนมันยังฝั่งอยู่ในกระดูกดำ ไม่ระวังเล็กน้อย ก็จะปรากฏออกมา

ใช่แล้ว ก็แค่รถBugatti Veyronคันนึงเอง ทำไมตนต้องตกตะลึงขนาดนี้ด้วย

ทำให้หวนนึกถึงบาร์แห่งนึง บริษัทมีเดียถู่โต้ว รวมไปถึงวิลล่ากลางภูเขาหมายเลข1......

ถ้าให้นับ ทรัพย์สินที่ตนมี ก็มีถึงสี่ห้าพันล้านแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตนยังมีพ่อที่มีเงิน พ่อของตน และยังมีพ่อเลี้ยงที่เป็นมหาเศรษฐีอยู่ที่ดูไบ

หลี่ฝางปั้นหน้า ให้ปกติแล้วพูด： “ฉันแค่ถามดูเฉยๆ เอง เห็นว่ามันดูเท่ดี ฉันอยากจะซื้อสักคันสองคัน ให้น้องๆ ฉันขับ”

“อย่างเช่น......ส้าวส้วย รถคันนั้นของนายเก่าแล้วใช่มั้ย? เดี๋ยวฉันซื้อรถBugatti Veyronให้นายสักคันเป็นไง?” เพื่อที่จะกู้หน้ากลับมา หลี่ฝางจึงกัดฟันพูด

รถBugatti Veyronธรรมดาคันนึง เกรงว่าอย่างต่ำคงต้องยี่สิบสามสิบล้านใช่มั้ย?

แต่เพื่อที่จะกู้หน้าคืนมาต่อหน้าโก่เอ๋อ หลี่ฝางจึงทุ่ม ถึงยังไงส้าวส้วยก็ไม่ใช่คนนอก

ส้าวส้วยหัวเราะเหอะๆ แล้วพูด： “รถคันนี้ บนโลกนี้มีไม่เกินสิบคัน ส่วนการวางขาย ก็ถูกคนติดต่อซื้อไป บนโลกนี้มีไม่เกินสองคน จะไม่พูดก็ไม่ได้ ซือถูเฟยคนนี้ เป็นคนมีความสามารถอยู่บ้าง”

“ผมไม่สนใจรถราคาแพง ผมสนใจที่สมรรถภาพ แต่ว่าโหจื่อชอบรถคันนี้ ยังตอบตกลงองค์หญิงYavin ว่าจะซื้อรถคันนี้แล้วพาองค์หญิงYavinไปขับรถเล่น ใครจะรู้ ถูกคนอื่นแย่งไปแล้ว”

“ไม่ได้ ผมต้องโทรหาโหจื่อสักหน่อย” ส้าวส้วยพูดพลางยิ้ม จากนั้นก็รีบล้วงโทรศัพท์ออกมา แล้วส่งข้อความไปหาโหจื่อ

ในใจของหลี่ฝางตระหนกเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่ารถที่อยู่ต่อหน้า บนโลกนี้จะมีแค่สองคัน

ของที่มีอยู่น้อยแบบนี้ ซือถูเฟยสามารถเอามาอยู่ในมือได้

แต่ว่าโก่เอ๋อเห็นฉากนี้แล้ว บนหน้ากลับไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ

แถมโก่เอ๋อยังหัวเราะอย่างดูถูก แล้วพูดว่า： “ปัญญาอ่อนจริงๆ นึกว่ามีรถหรูจอดเรียงเป็นแถวจะพาฉันกลับไปได้เหรอ? ก็แค่รถโง่ๆ ไม่กี่คันเอง......”

“รถโง่ๆ ?” หลี่ฝางช็อก： “ถึงแม้เธอจะไม่ชอบซือถูเฟย แต่รถพวกนี้ ก็ไม่ใช่รถโง่ๆ นะ?”

“ไม่ใช่เหรอ? ไม่ต้องพูดถึงรถของคุณปู่ฉัน แม้รถของพ่อฉันมา รถพวกนี้ ก็ต้องหลีกทางให้ทันที”

โก่เอ๋อหัวเราะเหอะๆ ： “ไม่งั้น เขาคงต้องโดนกระแทก”

หลี่ฝางกลืนน้ำลาย เหมือนกับที่ลุงเฉียนพูด ฐานะของโก่เอ๋อ ที่มานั้นยิ่งใหญ่มาก

หลี่ฝางถามอย่างเดาๆ ： “โก่เอ๋อ ตอนเธอเด็กๆ เธออยู่ที่ไหนเหรอ อยู่ที่กองอำนวยการรักษาความปลอดภัยใช่มั้ย?”

“หือ นายทำไมถึงรู้ล่ะ?” โก่เอ๋อมองหลี่ฝางอย่างแปลกใจเล็กน้อย

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ ที่เดาฐานะของโก่เอ๋อออก

เมื่อครู่ส้าวส้วยพูด เมื่อเห็นชายใส่แว่นดำสามารถเคลื่อนพลทหารได้ หลี่ฝางก็เริ่มจะค้นพบฐานะของโก่เอ๋อได้บ้างแล้ว

“ไปเถอะ ลงจากรถกัน”

หลี่ฝางพูด พลางเปิดประตูรถ

ซือถูเฟยจอดรถขวางประตูทางเข้ามหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ ทำให้รถไม่สามารถขับเข้าไปได้

ไม่ใช่แค่รถของหลี่ฝาง รถของทุกคน ก็ถูกขวางอยู่ด้านนอกรั้วมหาวิทยาลัย

รปภ.ก็ไม่กล้าเข้ามาเร่ง แจ้งความก็ไม่มีประโยชน์

นี่ก็คืออำนาจของตระกูลซือถู ราวกับสามารถบังฟ้าได้โดยใช้แค่ฝ่ามือข้างเดียว