NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 524

บทที่524 สายด่วนของหลินชิงชิง

หลี่ฝางมองโจวเสี่ยวชิงอย่างเย็นชา ในใจเกลียดผู้หญิงคนนี้สุดๆ

โจวเสี่ยวชิงไม่พูดอยู่นาน เอาแต่ก้มหน้า

“ทำไม ตอนนี้รู้จักกลัว？”สีหน้าหลี่ฝางเย็นชา ถามว่า：“พูดมา คืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”

“ตอนนี้ตู้เฟยถูกผมจับไปแล้ว ทางที่ดีคุณอย่าโกหก”

หลี่ฝางพูดจบ โจวเสี่ยวชิงเงยหน้าขึ้นก็มองหลี่ฝางแวบหนึ่ง：“วันนั้นเลิกเรียน ฉันเดินเล่นที่ จู่ๆตู้เฟยก็ปรากฏตรงหน้าของฉัน รูดบัตรให้ฉัน ซื้อเสื้อผ้าสองสามตัวกับเครื่องสำอางสองเซตให้ จ่ายไปทั้งหมดห้าพันหยวนได้ ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาจีบฉัน ……”

“สุดท้ายใครจะไปรู้ว่า เขาบอกว่าเขาชอบลู่หลุ่ย เขาให้ฉันนัดลู่หลุ่ยออกมา แค่นัดออกมาเท่านั้น เขาก็จะให้ฉันสามหมื่น”

“ตอนนั้นฉันงง คิดว่าเขาเล่นตลกกับฉัน”

“ฉันตามเขาไปที่รถ เขาให้ฉันสามหมื่นจริงๆ พูดตรงๆแล้ว ตอนนั้นฉันก็เคยสงสัยว่าเขาคิดไม่ดีต่อลู่หลุ่ย และก็กลัวว่าเอาเงินนี้แล้วจะเกิดเรื่อง แต่สุดท้ายฉันก็รับปากไป ช่วยเขาหลอกลู่หลุ่ยออกมา”

“ตอนที่ฉันเห็นลู่หลุ่ยถูกจับขึ้นรถไป ก็ตกใจ ฉันคิดจะแจ้งความ แต่ตู้เฟยบอกฉันว่า จะฆ่าฉันให้ตาย”

“ฉันทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลับไปหอ ไม่ได้นอนทั้งคืน จนวันที่สองที่ลู่หลุ่ยกลับมา ฉันจึงโล่งใจ”

“ลู่หลุ่ยไม่ได้มาหาเรื่องฉัน ฉันคิดว่าเรื่องนี้ก็ผ่านไปแล้ว”

โจวเสี่ยวชิงพูดจบ มองหลี่ฝางด้วยสีหน้ากังวล：“ขอร้องล่ะคุณปล่อยฉันเถอะ ฉันไม่ได้คิดทำลู่หลุ่ยจริงๆ”

“ฉันกับลู่หลุ่ยคือเพื่อนที่ดี……จะทำร้ายเธอได้ไง”โจวเสี่ยวชิงพูด

หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“คุณทำร้ายไปแล้ว และเกือบจะทำเธอตายด้วย”

พูดตรงๆแล้ว หลี่ฝางในตอนนี้ ก็รู้สึกยุ่งเหยิงเหลือเกิน

เพราะว่าหลี่ฝางไม่รู้ว่าจะลงโทษโจวเสี่ยวชิงอย่างไร

ยังไงโจวเสี่ยวชิงก็คือผู้หญิงที่ดี คงฆ่าเธอไปโดยตรงไม่ได้มั้ง？

นั่นก็จะไม่มีกฎหมายเกินไป

หลี่ฝางคิด แล้วพูด：“โจวเสี่ยวชิง พูดตรงๆนะ ผมอยากฆ่าคุณมาก เพื่อขจัดความแค้นในใจผมไป คุณไม่รู้เลยว่าคืนนั้นผมกับลู่หลุ่ยผ่านอะไรบ้าง คุณรู้ไหม？คุณกับตู้เฟยทำการลักพาตัว”

“ถ้าไม่ใช่ผมที่ช่วยลู่หลุ่ย เธอน่าจะถูกคุณทำร้ายจนตายไปแล้ว”

หลี่ฝางเห็นว่า โจวเสี่ยวชิงร้องไห้แล้ว

“ตั้งแต่นี้ไป คุณต้องเป็นทาสตระกูลหลี่ของพวกเรา เวลาสามปี ทุกเดือนผมจะให้เงินเดือนคุณ แต่ไม่เอยะ คุณยอมไหม？”หลี่ฝางมองไปที่โจวเสี่ยวชิง แล้วถาม

“ทาส？”โจวเสี่ยวชิงดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด คุณรู้จักสถานตากอากาศหลงเหมิงใช่ไหม คุณไปทำงานที่นั่น เป็นเวลาสามปี”หลี่ฝางพูด

โจวเสี่ยวชิงไม่พอใจหน่อยๆ：“งั้นมหาวิทยาลัยของฉัน ……”

“คุณยังคิดจะเรียนอีก？คุณทำการลักพาตัว ผมไม่เอาคุณเข้าคุกก็ดีแล้ว”

หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา

“ตามนี้แหละ”หลี่ฝางยืนขึ้น เดินออกไป

เดินออกจากห้องเล่นไพ่ของหลิวเหล่าซาน หลี่ฝางเสียใจหน่อยๆ

การลงโทษนี้ เบาไปหรือเปล่า？

“เธอเกือบจะฆ่าผู้หญิงที่ผมรัก ผมกลับปล่อยเธอไป”หลี่ฝางกัดฟัน ยิ่งคิดยิ่งโมโห

“ส้าวส้วย โทรหาลุงเฉียน หาคนรับโจวเสี่ยวชิงไปที่สถานตากอากาศ จัดงานที่สกปรกที่เหนื่อยที่สุดให้เธอ”หลี่ฝางพูด

“เจ้านาย คุณนี่มีความเมตตาจริงๆ”

ส้าวส้วยหัวเราะ แล้วพูด：“ผมคิดว่าคุณจะฆ่าเธอเสียอีก”

“ฆ่าเธอ ผมก็คิดอยู่”หลี่ฝางส่ายหน้า หัวเราะอย่างขมขื่น

“ลู่หลุ่ยเพิ่งขอร้องผม อย่าให้ผมทำร้ายโจวเสี่ยวชิง”หลี่ฝางพูดด้วยใบหน้าที่ทำอะไรไม่ได้

ออกมาจากห้องเล่นไพ่ หลี่ฝางก็เห็นเซี่ยลู่กับจางเชี่ยน กำลังเรียกรถ

ตอนที่เห็นเซี่ยลู่ หลี่ฝางก็คิดถึงคำพูดสุดท้ายก่อนตู้เฟยตาย

ตอนที่หลี่ฝางเตรียมที่จะเรียกเซี่ยลู่ เธอกับขึ้นแท็กซี่ไปแล้ว

“เห้อ ครั้งหน้าละกัน”หลี่ฝางถอนหายใจ พูดกับตัวเอง

หลี่ฝางกลับไปที่หอโรงเรียน มองเห็นหลี่ซ่วยซ่วยนั่งที่เตียงของตัวเอง

“คุณรอผมอยู่เหรอ？”หลี่ฝางถามไป

หลี่ซ่วยซ่วยพยักหน้า พูดว่า：“อือ คุยกันหน่อย หลี่ฝาง”

ท่าทางของหลี่ซ่วยซ่วย ดูนิ่งมาก