NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 525

บทที่525 หลินชิงชิงโกรธแล้ว

ครั้งที่แล้ววันนั้นที่หยูเถิงตาย หลินชิงชิงไม่ชอบที่หลี่ฝางไม่โทรรายงานความปลอดภัยต่อเธอ จนทำการบล็อก

จนตอนนี้ หลี่ฝางก็ไม่ได้ติดต่อหลินชิงชิงเลย หลินชิงชิงก็ไม่ได้ติดต่อหลี่ฝาง

นี่มันคงไม่ใช่ว่า พอติดต่อมา หลี่ฝางยังไม่ทันตื่นเต้น สุดท้ายก็มีข่าวร้ายมาแบบนี้

ประโยคนี้ของหลินชิงชิง ทำเอาหลี่ฝางตกใจมาก เมื่อกี๊จางกงหมิงยังบอกตัวเองอยู่ว่า ตอนนี้มู่เสี่ยวไป๋แค้นหลินชิงชิงมาก แทบอยากจะฆ่าเธอ

หลี่ฝางรีบถาม：“พี่ พี่ไปเจอเขาที่ไหน？”

“ก็ที่คฤหาสน์บ้านซาน เมื่อกี๊ฉันลงไปซื้อกับข้าว ตอนที่ขึ้นมา เมื่อกี๊เห็นมู่เสี่ยวไป๋พอดี”หลินชิงชิงพูด

หลี่ฝางได้ยินก็รู้สึกเกร็ง：“ทำไม ตอนนี้มู่เสี่ยวไป๋อยู่ที่คฤหาสน์บ้านซาน？เขาเห็นพี่ไหม？”

“ฉันไม่รู้ว่าเขาเห็นฉันหรือไม่ เมื่อกี๊ตอนที่ฉันขึ้นเขาไป เห็นเขาเข็นพี่ชายเขาไปเดินเล่นพอดี ตอนนั้นมืดมาก เหมือนกับว่าเขากับพี่ชายเขากำลังคุยอะไรอยู่ ฉันไม่กล้าแอบฟัง ก็กลับมาเลย”

หลินชิงชิงพูดอย่างกลัวๆ：“คุณไม่ได้บอกเหรอว่าเขาบาดเจ็บหนัก ออกจากโรงพยาบาลไม่ได้สักพักน่ะ？”

“แค่กแค่ก”หลี่ฝางไอแห้งเล็กน้อย พูดว่า：“ผมก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะออกจากโรงพยาบาลเร็วขนาดนี้”

“คุณระวังหน่อย อย่าให้เขาพบคุณ ผมรู้สึกว่าไอ้ระยำนี่ใจสลายแล้ว ถ้าเห็นคุณก็ไม่แน่ว่าจะก่อเรื่องอะไร”หลี่ฝางเตือนหลินชิงชิง

“ทางด้านฉันคุณไม่ต้องห่วงหรอก ถึงมู่เสี่ยวไป๋จะกล้าแค่ไหน ก็ไม่กล้าจับตัวฉันไปกลางวันแสกๆหรอกมั้ง？พอตกดึก คฤหาสน์บ้านซานก็มีลาดตระเวนรักษาความปลอดภัยไม่หยุด กฎระเบียบยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถึงเขาเห็นฉัน ก็ทำอะไรฉันไม่ได้ คุณต่างหาก ทำไม อยากเล่นหายไปอย่างไร้ร่องรอยกับฉันเหรอไง？”

“ไม่ติดต่อฉันตั้งนาน ในใจคุณยังมีพี่สาวอย่างฉันอยู่หรือเปล่า？”หลินชิงชิงเริ่มทำการถามสอบสวนของเธอ

ความปรักปรำในใจของหลี่ฝาง ทำให้เขาดูขมขื่น：“พี่สาวครับ ผมเหรอที่ไม่ได้ติดต่อคุณนะ？คุณบล็อกผมทั้งวีแชท เบอร์โทร แล้วจะให้ผมติดต่อคุณยังไงล่ะ”

“เหอะเหอะ นี่คือเหตุผลเหรอ？”

หลินชิงชิงทำเสียงฮึดฮัด ในน้ำเสียงมีความบ่นและความโกรธผสมอยู่：“ทำไม คุณโทรหาไม่ได้ ก็ใช้โทรศัพท์ของเพื่อนไม่ได้หน่อยเหรอไง？ทำเบอร์ใหม่ก็ได้”

“แล้วก็ ฉันอยู่ไหนคุณไม่รู้หรือว่าอะไร？มาดูฉันหน่อยไม่ได้เลยเหรอ？”

“คุณนี่มันไร้จิตใจ ช่วงนี้ฮอตขึ้นมาแล้ว มีผู้หญิงข้างกายมากมาย ก็ไม่ต้องการพี่สาวอย่างฉันแล้วใช่ไหม？”

คำพูดของหลินชิงชิง ทำให้หลี่ฝางรู้สึกร้อนตัวทันที

ก็จริง หลินชิงชิงพูดไม่ผิด ถ้าหลี่ฝางอยากจะติดต่อหลินชิงชิง จะติดต่อไม่ได้ได้อย่างไร

“พี่ ถ้าผมบอกว่าผมคิดว่าพรุ่งนี้จะไปหาพี่ พี่เชื่อไหม？”หลี่ฝางถาม

“ไสหัวไปไกลๆ คุณคิดว่าฉันเชื่อคุณเหรอ？ไอ้หมอนี่ พอด่าไป คุณถึงรู้ที่จะมาเยี่ยมพี่ ทำไม ตอนนี้ได้รับคนมาดูแลแล้ว？”

“ฉันจะบอกให้นะ เสี่ยวฝาง คุณไม่อยากเห็นฉัน ฉันก็ไม่อยากเห็นคุณ”

“โอเค วางละ ฉันยุ่งมาทั้งวัน เหนื่อยสุดๆ”

หลินชิงชิงพูดจบ ก็วางสายทันที

“พี่……”

หลี่ฝางจะชี้แจงอะไร ที่ปลายสายก็มีเสียงตู๊ดตู๊ดออกมา

เห็นได้ชัดว่า หลินชิงชิงยังไม่ได้เอาหลี่ฝางออกมาจากรายชื่อที่ถูกบล็อก หมายความว่า หลินชิงชิงโทรหาหลี่ฝางได้ แต่หลี่ฝางโทรหาหลินชิงชิงไม่ได้

“ซ่วยซ่วย เอาโทรศัพท์คุณมาให้ผมยืมหน่อย เร็วๆหน่อย”

หลี่ฝางหันไปพูดกับหลี่ซ่วยซ่วย

“อ้ออ้อ”หลี่ซ่วยซ่วยรีบปากอย่างร้อนรน พร้อมกับหาโทรศัพท์ไปด้วย หาอยู่นานหลี่ซ่วยซ่วยจึงตระหนักได้ว่า ตัวเองสวมกางเกงขาสั้น และก็ไม่มีกระเป๋าอยู่

“อยู่ที่หอ ผมลืมเอามา”

หลี่ซ่วยซ่วยหัวเราะอย่างอึดอัด：“ให้ผมกลับไปเอาไหม？”

“รีบๆสิ”หลี่ฝางตบไหล่ของเขา แล้วพูดอย่างร้อนรน

รอไม่นาน หลี่ซ่วยซ่วยก็เอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมา

หลี่ฝางท่องเบอร์ของหลินชิงชิงจนขึ้นใจได้นานแล้ว หลังจากโทรไป ก็โทรติดทันที

“เหอะเหอะ ฉลาดแล้วนี่ รู้จักเปลี่ยนเบอร์โทรด้วย？”