หลี่ฝางถามคำนี้จบ สีหน้าของฉางเหมา ก็หม่นลงทันที
ฉางเหมาก็พูดไปตรงๆว่า:“คุณชายหลี่ อยากจะพูดอะไรพูดตรงๆดีกว่า ทำไมต้องอ้อมค้อมล่ะ?”
“ผมแค่คิดว่ามันบังเอิญเกินไป พวกเขาไม่นอนกันเหรอ?”หลี่ฝางเลิกคิ้วขึ้นถาม
“ฤดูร้อนอากาศร้อน ยุงที่บ้านนอกก็มากขึ้น เพื่อนรักสองคนของผมนอนไม่หลับพอดี คำอธิบายนี้ พูดโน้มน้าวคุณได้ไหม?ช่างเถอะ นี่คือเรื่องจริง คุณจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่”
ฉางเหมาพูดอย่างไม่แคร์ เขาทำเอาหลี่ฝางตะลึงงันโดยสมบูรณ์
ถึงแม้หลี่ฝางจะยังหนุ่ม ประสบการณ์ทางสังคมยังน้อย แต่ก็ไม่ใช่คนโง่ไปซะหมด
หลี่ฝางเข้าใจทนที ทุกอย่างในวันนี้ คือกับดักอย่างหนึ่ง ส่วนตัวเอง ก็คือคนที่พวกเขาวางกับดักไว้
หลี่ฝางสูบบุหรี่หมด หลินชิงชิงก็ออกมาจากในรถ
ดวงตาทั้งคู่ของหลินชิงชิงมีน้ำตา ไหลรินออกมาไม่หยุด และก็ไม่รู้ว่าลูกพี่หลินไปพูดอะไรกับลูกสาวของตัวเอง คิดแล้วน่าจะไม่ใช่เรื่องครอบครัวธรรมดาๆ บอกลาก่อนตาย ไม่อย่างนั้น ทำไมต้องจงใจเลี่ยงตัวเองล่ะ?
ตอนที่ฉางเหมาขึ้นรถไป หลี่ฝางเอื้อมไปที่ข้างหูเขา แล้วพูดเบาๆ:“ถึงแม้ความจริงผมจะยังไม่เข้าใจ แต่ผมอยากบอกพวกคุณหน่อย อย่าเห็นว่าผมเป็นคนที่หลอกง่ายๆ ถึงผมจะโง่หน่อย แต่เบื้องหลังผม แต่ละคนล้วนแต่เป็นคนโหดๆทั้งนั้น”
“ครั้งนี้ช่างมันไป แต่ถ้าครั้งหน้า ป๋ายหม่าถูกใครฆ่าตาย ผมก็จะให้คนนั้นไปเยี่ยมพวกคุณ”
ถึงหลี่ฝางจะพูดเบาสุดๆ ลูกพี่หลินก็ได้ยิน เขาหัวเราะให้หลี่ฝาง พูดว่า:“เสี่ยวฝาง นี่คุณเป็นอะไรไป?ทำไมพูดอะไรไม่เข้าใจ ผมกับฉางเหมา ทำไมไม่เข้าใจเลยล่ะ?”
“แล้วก็นะ คืนนี้พวกเราจะไปแล้ว”ลูกพี่หลินพูด
หลี่ฝางเบะปากใส่ ไม่พูดอะไร โบกมือให้ ถือว่าเป็นการส่ง
รถออกไปได้ไม่ไกล สีหน้าของลูกพี่หลิน ก็หม่นลงทันที:“เขาสงสัยพวกเราแล้วเหรอ?”
“อือ จะต้องมีคนเตือนเขาแน่”ฉางเหมาตอบเบาๆ
“เห้อ เล่นไปฟรีๆซะแล้วละครที่ขมขื่นเรื่องนี้ แต่ก็ถือว่าคุ้ม ยังไงป๋ายหม่าก็ตายแล้ว”ทันใดนั้นมุมปากของลูกพี่หลินก็ยิ้ม:“แล้วยังตายในมือคนของหลอซ่าด้วย ตอนนี้ ทางองค์กร น่าจะเริ่มทำอะไรกับหลอซ่าแล้วสินะ?”
“ใช้สองเท้า แลกกับอิสระและอนาคตของผม ไม่ขาดทุน”ลูกพี่หลินพูด
ฉางเหมาเบะปาก พูดว่า:“ลูกพี่ คุณว่าคุณชายหลี่จะกลายเป็นศัตรูของพวกเราไหม?”
“จะเป็นหรือไม่ อยู่ที่ตัวลูกสาวของผมแล้ว”
ลูกพี่หลินหัวเราะหึหึ พูดว่า:“ถ้าคุณชายหลี่กับคุณหนูคู่กันแล้วจริงๆ ผมไม่เชื่อว่าหลอซ่าจะลงมือกับพวกเรา”
“ก็ใช่ ถึงตอนนั้นพวกคุณก็จะเกี่ยวดองกันแล้ว ครอบครัวเดียวกัน จะมีใครกล้าลงมือกับคนในครอบครัว”ฉางเหมาพูดพร้อมหัวเราะเหอะเหอะ
ทั้งสองคิดวางแผนอย่างดี
กลับไปที่คฤหาสน์ด้วยกัน จู่ๆโจวหยางก็รีบเข้ามาต้อนรับ รีบถาม:“เสี่ยวฝาง เกิดอะไรขึ้นกันแน่?เมื่อกี๊พวกพิธีกรมาหาทีละคนๆ บอกว่าจะกลับบ้านสองวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ชื่อหงหง เมื่อกี๊ริมฝีปากก็กัดจนแตก ร้องไห้ไปพูดว่าอยากยกเลิกสัญญากับพวกเรา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?อยู่ดีๆอยู่แล้ว ทำไมคุณมา……”
“ดูคุณพูดสิ อย่างกับผมเป็นตัวซวย”หลี่ฝางเหลือบมองโจวหยาง
โจวหยางรีบโบกมืออธิบาย:“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
“ผมรู้ พวกเราเข้าไปค่อยว่ากัน”
หลี่ฝางเดินเข้าไปในคฤหาสน์ มองเห็นสาวสวยยืนเรียงรายเป็นแถวในห้องโถง พวกเธอยืนอยู่ตรงนั้น กำลังรอหลี่ฝางกลับมา แก้ปัญหาให้พวกเธอ
พิธีกรคนสวยที่ชื่อหงหง เก็บกระเป๋าเรียบร้อยดีแล้ว เธอเข็นกระเป๋าเดินทาง พูดว่า:“คุณชายหลี่ คุณสามารถ ……”
“ไม่ได้”ไม่ทันรอให้หงหงพูดจบ หลี่ฝางก็ส่ายหน้าปฏิเสธ:“เรามีสัญญากันแล้ว ถ้าคุณไป ผมจะใช้กฎหมายฟ้องคุณตามสัญญา”
“อย่ามาหงายไพ่เรื่องความรู้สึกกับผม อย่ามาใช้ความสนิทใกล้ชิดกับผม พวกเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น ผมกับคุณ คือความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและลูกน้อง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง