NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 56

บทที่ 56 การเปิดเผยความในใจของเซี่ยลู่

หลี่หลงยืนอยู่กับที่ มีเสียงดังลั่นก้องหูกะทันหัน ทำให้สมองโล่ง เหมือนถูกฟ้าผ่าอย่างนั้น

จากนั้น ตัวของเขาสั่นไปทั้งตัว แม้แต่เสียงก็สั่นไปด้วย: “ใคร......เป็น......คน.....ฆ่า......พ่อผม”

“ตอนนี้ยังไม่ทราบ ยังอยู่ระหว่างการตรวจสอบ คนร้ายไม่ทิ้งร่องรอยหลักฐานอะไรไว้เลย การตายของพ่อนายอาจจะกลายเป็นคดีที่ไม่มีต้นสายปลายเหตุ” หม่าเทียนพูดด้วยเสียงเบาๆ : “แต่คุณวางใจได้ ทางเราต้องพยายามสืบสวนอย่างเต็มที่ จะพยายามหาคนร้ายให้เจอ คืนความยุติธรรมให้แก่นาย”

“ถึงแม้ว่าพ่อของนายจะเคยมีปัญหากับผู้คนมากมาย แต่คนที่จะมีอำนาจถึงกับฆ่าเขาได้ คนที่กล้าฆ่าเขาได้ ในเมืองตงไห่มีไม่กี่คนหรอก” หม่าเทียนเล่าให้เขาฟัง

“ใช่ลูกพี่หลินหรือเปล่า? ” หลี่หลงเงยหน้าขึ้นมาทันที ถามด้วยสีหน้าที่อาฆาต

“หลี่หลง ไม่มีหลักฐาน อย่าพูดอะไรมั่วๆ ” หม่าเทียนพูด: “นายกลับไปเตรียมงานศพของพ่อนายก่อนเถอะ เรื่องเมื่อกี้นี้ ผมจะไม่ถือสานายหรอก”

“ขอบคุณครับ” หลี่หลงตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง

“ลูกพี่หลี่เคยพูดคุยกับผมมาแล้วหลายครั้ง ถึงแม้เขาจะไม่ใช่คนดีอะไร แต่ก็ไม่เคยทำให้ผมลำบากใจจนเกินไป”

หม่าเทียนตบๆ ที่ไหล่ของหลี่หลงและแนะนำเขาว่า: “กลับไปจัดการงานศพของพ่อนายให้เสร็จเรียบร้อย จากนั้นนายรีบๆ ไปจากเมืองตงไห่เถอะนะ”

“คนคนนั้นฆ่าพ่อนายให้ตายได้ ก็สามารถฆ่านายให้ตายได้เหมือนกัน”

“อย่าคิดแก้แค้นให้พ่อนายเด็ดขาด นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนคนนั้นแน่นอน”

“คุณรู้ว่าเค้าคือใคร? ” หลี่หลงจ้องหน้าหม่าเทียนและซักถาม

หม่าเทียนส่ายหัว: “เมื่อกี้ผมบอกนายแล้ว ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของนาย จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผม คนที่ฆ่าพ่อของนายได้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ฝีมือการต่อสู้ของพ่อนายก็รู้ ถึงแม้ไม่มีคนปกป้อง คนธรรมดาก็ไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้ แต่ว่าครั้งนี้ เขากลับถูกปลิดชีพได้อย่างรวดเร็ว”

“ถูกปลิดชีพ?? ” หลี่หลงลืมตาโตๆ จ้องมองหม่าเทียน: “คุณบอกว่าพ่อผมถูกคนปลิดชีพงั้นเหรอครับ? ”

“จะพูดว่าปลิดชีพก็ไม่ใช่ แต่สรุปก็คือใช้เวลาสั้นมาก พ่อของนายตายตอนที่เข้าห้องน้ำ ในขณะนั้น คนของพ่อนายเฝ้าอยู่ด้านนอก แต่คนที่อยู่ด้านนอกกลับไม่ได้ยินเสียงใดๆ เลย กระทั่งพ่อของนายตายไปในที่สุด ก็ไม่มีเสียงอะไรเลย......”

“พ่อของนายเข้าไปแค่สองนาทีก็ถูกคนร้ายฆ่าตายแล้ว”

“คนคนนั้นสามารถฆ่าพ่อนายให้ตายได้ในสองนาที อีกทั้งยังไม่ทิ้งร่องรอยเบาะแสอะไรให้พวกเราแม้แต่นิดเดียว สามารถชี้ให้เห็นได้ว่าฝ่ายคนร้ายน่ากลัวมากเพียงใด”

“ดังนั้นผมจึงแนะนำนายอย่าคิดแก้แค้น รีบๆ ออกไปจากเมืองตงไห่ให้เร็วที่สุด”

หม่าเทียนมองดูหลี่หลงและพูดด้วยความปลอบโยน: “นายดูนิ่งกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ผมนึกว่านายจะบ้าคลั่งเลยล่ะ”

“พ่อผมเคยพูดไว้ ออกมาอยู่วงการนี้ ต้องเอาคืนสักวัน เขารู้ว่าต้องเป็นอย่างวันนี้ตั้งนานแล้ว จึงให้ผมอย่าวู่วามถ้าวันนี้มันมาถึง พ่อบอกผมว่า ถ้าคนเรายิ่งวู่วาม จะยิ่งผิดพลั้งมากกว่า ศัตรูก็จะยิ่งเข้าหาในวันที่เราอ่อนแอ จางกงหมิงคิดอยากจะยึดพื้นที่ของพ่อผมมาโดยตลอด ผมไม่มีทางให้เค้าสมหวังอย่างแน่นอน” หลี่หลงพยายามทำใจให้นิ่งอย่างที่สุด

ก่อนที่ลูกพี่หลี่จะตาย ได้สั่งสอนและฝึกฝนหลี่หลงมาตลอด เพื่อให้เขากลายเป็นผู้สืบทอดของตนเอง

ลูกพี่หลี่นึกไม่ถึงว่าตนเองจะตายเร็วขนาดนี้ แต่ก็ยังดีที่ หลี่หลงเติบโตขึ้นมากในขณะที่ลูกพี่หลี่ตายไป

หลี่หลงขับรถปอร์เช่ออกไป หลังจากที่จางกงหมิงเห็นแล้วไม่พอใจอย่างยิ่ง

“หม่าเทียน คุณหมายความว่ายังไง นายปล่อยตัวหลี่หลง แต่กลับมาจับตัวผม? ” จางกงหมิงลืมตาโตจ้องหน้าหม่าเทียนและพูดอย่างไม่พอใจ

“ในมือของพวกเขาไม่มีอาวุธ แต่ในมือของพวกนายถืออาวุธกันหมด” หม่าเทียนกล่าว

“เห้ย แค่จับไม้เบสบอลก็ผิดกฎหมายเหรอ? ” จางกงหมิงหัวเราะและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา: “พวกเราเล่นเบสบอลด้วยกันก็ไม่ได้งั้นหรือ? ”

“นี่คุณกำลังคิดจะปกป้องเด็กนั่นชัดๆ ลูกพี่หลี่มีอะไรดีให้คุณหรือเปล่า? ” จางกงหมิงยิ่งไม่พอใจ

หม่าเทียนตอบอย่างอ้อมค้อม: “เดี๋ยวนายก็รู้เหตุผลเองในเร็วๆ นี้แหล่ะ”

ปรากฏว่าพอเข้าไปนั่งในรถคุมขังแล้ว จางกงหมิงก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่ใหญ่

“ลุงไม่ได้ล้อเล่นกับผมใช่ไหมครับ พี่แปดตายแล้วจริงๆ เหรอ? ”

“จริงแท้แน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์ คนของผมเห็นศพของเขาแล้ว” พี่ใหญ่พูดในสายโทรศัพท์

“ฮาฮา ดีจริงๆ เลย ลูกพี่หลี่ตายแล้ว เขตเมืองภาคตะวันออกไม่มีใครเป็นใหญ่ ถึงตอนนั้น เขตเมืองภาคตะวันออกก็จะกลายเป็นของผม”

วินาทีนี้จางกงหมิงดีใจอย่างยิ่ง

“หม่าเทียน ผมรู้แล้วว่าคุณทำไมถึงต้องปล่อยเด็กนั่นกลับไป ที่แท้ก็ให้เขากลับไปจัดการงานศพของลูกพี่หลี่นั่นเอง” จางกงหมิงหัวเราะฮาฮาอย่างดัง

หม่าเทียนขมวดคิ้วขึ้นทันที ถึงแม้จะดีใจมากขนาดไหน ก็ควรจะเก็บซ่อนความดีใจนั้นเอาไว้บ้าง

ถึงแม้หลี่หลงอายุยังไม่ถึงยี่สิบ แต่ก็มีความเข้มแข็งมากกว่าจางกงหมิงหลายเท่า

หลังจากที่หลี่หลงไปแล้ว ตู้เฟยไม่มีที่พึ่งพิง ส่วนทางด้านหลี่ฝาง มีหลินชิงชิงคอยหนุนหลังให้เขา