NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 582

จางกงหมิงถูกทำร้ายจนนอนเป็นผักอยู่บนเตียง ใบหน้าถูกตีจนไม่เหลือเค้าโครงของคน

เมื่อเห็นภาพนี้ ความสงสัยในใจของมู่เสี่ยวไป๋ ก็ลดน้อยลงไปในทันที

“คุณชายมู่วางใจเถอะ ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนที่ร่วมมือเพราะมีจุดประสงค์เดียวกัน” จางกงหมิงเม้มปาก แล้วพูด： “พวกเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ดีก็ดีด้วยกัน เสียก็เสียด้วยกัน เพิ่งแม้ฉันจะโง่ยังไง ก็คงไม่ให้ตัวเองเสียเปรียบ ให้ตัวเองถูกฝังหรอกจริงมั้ย?”

“ฉันก็พวกพี่น้องของฉัน กินข้าวของคุณ คุณหาเงินไม่ได้ งั้นฉันกับพวกพ้องของฉัน ก็ต้องหิวโซไปด้วย พวกเรามาที่ยุทธภพ ก็สู้เพื่อให้มีข้าวกิน ความสัมพันธ์กิโลครึ่ง ไม่ดีไปกว่าทองคำสองกิโล”

“ใครมีให้กินก็ถือว่าเป็นแม่ใช่มั้ยล่ะ”

จางกงหมิงหัวเราะฮี่ๆ นั้นนั้น็พูดยืนยันกับมู่เสี่ยวไป๋： “วางใจเถอะ คุณชายมู่ ไม่ว่าใครจะขายคุณ ฉันจะต้องไปจับตัวมันมาให้ได้ แล้วฉีกมันเป็นหมื่นชิ้น”

มู่เสี่ยวไป๋หรี่ตาแล้วยิ้ม： “จริงเหรอ?”

“นั้นมันต้องแน่อยู่แล้วสิ” จางกงหมิงพูด： “ไอ้หมอนั่นมันเกือบจะฆ่าฉัน ถึงแม้คุณไม่พูด ฉันก็ไม่ปล่อยมันไปง่ายๆ หรอก”

“อีกอย่าง เงินที่คุณสูญเสียไป ก็เหมือนผมเสียไปด้วย มาขวางทางรวยของฉัน จะไม่ให้ฉันฆ่ามันได้ยังไง?” จางกงหมิงมองมู่เสี่ยวไป๋ พลางทำหน้าชะงักอยู่ครู่： “ดูจากหน้าของคุณชายมู่แล้ว ในใจของคุณ เหมือนกันว่าจะมีคนที่สงสัยอยู่แล้วใช่มั้ย?”

“อืม มีทั้งหมดสองคน คนนึงคือนาย อีกคนก็......”

ไม่ได้รอให้มู่เสี่ยวไป๋พูดจบ จางกงหมิงก็พูดขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจ： “นั่นมันต้องไม่ใช่ฉันอยู่แล้ว”

“คุณที่คุณชายมู่สงสัยอีกคนเป็นใครกัน?” จางกงหมิงยิงคำถามใส่มู่เสี่ยวไป๋

“เสี่ยวโจว”

มู่เสี่ยวไป๋พูดด้วยสายตาเย็นชา： “ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ข้างกายฉัน แต่ว่าใจไม่ได้อยู่ที่ฉัน ไอ้หมอนั่น มักจะยึดมั่นในตัวเอง ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าคุณปู่ฉันช่วยชีวิตแม่ของเขามา เขาคงทรยศไปนานแล้ว”

“คุณชายมู่ คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า ตามที่คุณพูด ชีวิตของคุณแม่ของเสี่ยวโจวเป็นคุณปู่ท่านช่วยเอาไว้ถึงได้มีชีวิตอยู่ต่อได้ เขาแอบทำร้ายตระกูลมู่ ไม่กลัวว่านายท่านมู่จะจับได้เหรอ?” หน้าของจางกงหมิงร้อนรน ฝั่งมู่เสี่ยวไป๋ เสี่ยวโจวกับจางกงหมิง ถือได้ว่าเป็นเพื่อนกัน

ทั้งแม้ต่อหน้าทั้งสองคนจะไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์อะไรมากมาย แต่ลับหลัง ทั้งสองคนยังมีการติดต่อกันบ้าง

แล้วก็ ใจของทั้งสองคน ก็ไปทางหลี่ฝาง

มู่เสี่ยวไป๋รู้เรื่องนี้อยู่ในใจ

สำหรับมู่เสี่ยวไป๋ ไม่ว่าจะเป็นจางกงหมิงหรือว่าเสี่ยวโจว สำหรับตนแล้ว ล้วนมีอันตรายแอบแฝง แต่ถึงอย่างนั้น มู่เสี่ยวไป๋ก็ยังเลือกที่จะใช้พวกเขา ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ข้อแรกคือพวกเขามีความสามารถ อีกข้อก็คือในมือของมู่เสี่ยวไป๋มีของที่รั้งพวกเขาไว้อยู่ และสุดท้ายก็คือ ทั้งสองคนนี้ สำหรับหลี่ฝางแล้ว ถือเป็นจุดอ่อน

“แม่ของเสี่ยวโจว อยู่ได้อีกไม่นาน”

“ที่ผ่านมา คุณปู่ให้เธอดื่มยาจีน เป็นยาที่มีผลด้านลบ ถึงแม้ผลด้านลบพวกนั้น จะตรวจไม่เจอในระยะนึง แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะ ร่างกายก็จะทรุดตัวลง”

“โดยเฉพาะตอนที่เสี่ยวโจวอยู่ในคุก แม่ของเขาก็มีอาการป่วย แม้แต่คุณปู่ของฉัน ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”

“คุณปู่ของฉันกับฉันรู้ว่า ถ้าแม่เขาตาย เสี่ยวโจวต้องแปรพักตร์แน่ๆ ดังนั้น......”

จางกงหมิงมองมู่เสี่ยวไป๋ และเริ่มเข้าสู่ภวังค์ ผ่านไปสักครู่ จางกงหมิงถึงเงยหน้าขึ้นมองมู่เสี่ยวไป๋ แล้วพูด： “คุณอยากให้ฉันกำจัดเขา?”

“ใช่แล้ว ใช้โอกาสช่วงที่คุณปู่ของฉันยังสามารถช่วยยื้อชีวิตของยัยแก่นั่นได้ แต่ปู่ฉันก็ไม่ใช่เทพอะไร ยัยแก่นั่นป่วยถึงขั้นอาการหนักแล้ว ยื้อยังไง ก็ยื้อได้แค่ไม่กี่เดือน ถ้าหากสถานการณ์เลวร้าย แม้แต่ไม่มีวันก็ยื้อไว้ไม่ได้ ดังนั้น นายต้องรักษาตัวให้ดีๆ รอให้นายออกจากโรงพยาบาล ฉันจะจัดการโอกาสดีๆ ให้นาย กำจัดเขาทิ้งในทีเดียว” บนหน้าของมู่เสี่ยวไป๋แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวและก็รอยยิ้มเย็นชา

สีหน้าของจางกงหมิง ตกอยู่สภาวะซีเรียส： “ทำไมถึงให้ฉันทำ? ถึงแม้ฉันกับเสี่ยวโจวจะไม่ใช่เพื่อนที่สนิทชิดเชื้อเท่าไหร่ แต่ก็รู้จักกันมาหลายปี ตอนนั้นที่ตงไห่ ตอนที่ปกป้องชิงชิง พวกเราก็สนิทกันนะ”

“พวกที่น้องของฉันที่ติดตามกัน ก็เหมือนกัน”

“ชีวิตมันบอบบาง ฉันไม่อยากยึดโรงพยาบาลเป็นบ้าน”

จางกงหมิงยิ้มเม้มปาก： “ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลถือว่าคิดได้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียง หรือพื้นที่ก็ดี มีประโยชน์อะไร? มีชื่อเสียงนอนโรงพยาบาลไม่ต้องเสียเงินเหรอ? มีพื้นที่เยอะ หรือว่าเป็นของฉันเหรอ? ฉันสามารถแย่งพื้นที่พวกนั้นมาจากมือของห้าวหนาน งั้นก็ต้องมีสักวัน ที่มีคนอื่นมาจากไปจากมือของฉันได้เหมือนกัน แล้วก็ ฉันจะกลายเป็นห้าวหนานคนต่อไป”

“ดังนั้น ช่างมันเถอะ ฉันยังคงรู้สึกกว่าควักเงินออกมาไว้ในมือ ถึงจะทำให้ฉันรู้สึกวางใจ ถ้าหากวันไหนฉันต้องพิการไปจริงๆ ฉันก็ยังหาพยาบาลสวยๆ สักคน มาคอยดูแลได้ ให้อีกครึ่งชีวิตของฉันไม่หม่นหมอง คุณว่างั้นมั้ย คุณชายมู่?”

จางกงหมิงพูด พลางชูนิ้วขึ้นมาสองนิ้ว： “สองล้าน หลังจากที่ฉัน ช่วยนายฆ่าเสี่ยวโจวเสร็จ แล้วค่อยให้ฉันอีกสามล้าน รวมทั้งหมดห้าล้าน ราคานี้ถ้าคุณคิดว่าโอเค งั้นพวกเราก็มาปรึกษาแผนการกัน ถ้าหากไม่โอเค ฉันจะถือว่าคุณไม่เคยมา”

“นาย！”

มู่เสี่ยวไป๋มองจางกงหมิง พลางกัดฟัน

ห้าล้าน ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน มู่เสี่ยวไป๋คงไม่ต้องคิด แล้วออกมาเลย แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกัน สถานะภาพการเงินของตระกูลมู่อยู่ในระยะติดขัด เงินทุกสตางค์ จะต้องใช้กับเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น

และการจ่ายเงินห้าล้านซื้อหนึ่งชีวิต มู่เสี่ยวไป๋คนนี้ รู้สึกว่ามันแพงไป

“ไม่มั้ง? คุณชายมู่ แม้แต่เงินห้าล้านยังจะต้องคิด?”

จางกงหมิงขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ และมองมู่เสี่ยวไป๋อย่างดูถูกเล็กน้อย： “คุณเป็นคุณชายอันดับหนึ่งของเมืองเอกนะ ถ้าให้คนอื่นรู้......”

“อีกแป๊บจะโอนเข้าบัตรนายไป ส่วนเรื่องลอบฆ่าเสี่ยวโจว ฉันจะตัดสินใจเอง ถึงตอนนั้น นายพาคนมาก็โอเคแล้ว” มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างหมดความอดทน พูดจบ ก็หันหลังออกไปทันที

และเมื่อมู่เสี่ยวไป๋จากไป จางกงหมิงก็รีบโหลดVoIPมา แล้วโทรหาหลี่ฝางทันที