NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 586

โจวหยางพยักหน้า เดินไปข้างหน้าโจวเจ๋ และเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ ให้โจวเจ๋ฟัง

โจวเจ๋ฟังจบ ก็ลังเลเล็กน้อย และพูดขึ้น： “ที่จริงเรื่องแบบนี้ มันง่ายมาก แจ้งความก็โอเคแล้ว พฤติกรรมที่อีกฝ่ายทำทั้งหมด ส่อให้เห็นว่าผิดกฎหมายแล้ว”

หลี่ฝางขมวดคิ้ว แล้วถาม： “ยังมีวิธีอื่นอีกมั้ย?”

“ถ้าหากแจ้งความ หนึ่งก็ยากที่จะเอาผิดหนักๆ อีกฝ่าย ถึงยังไงอีกฝ่ายก็ไม่ใช่คนที่คนให้ความสนใจเท่าไหร่ หวางต้องแค่ส่งคนออกมาคนนึง ก็สามารถรับโทษแทนได้แล้ว สอง ถ้าแจ้งความ เป็นไปได้มากที่จะไปกระตุ้นอีกฝ่าย ทำให้อีกฝ่ายยิ่งระวังตัวมากขึ้น เมื่อวิดีโอในมือพวกเขาถูกเผยแพร่ลงบนโลกออนไลน์ นั้นก็จะทำให้ชื่อเสียงของเน็ตไอดอลสังกัดเรา ดับสลายได้เลย”

“เรื่องนี้ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องร้าย คุณชายหลี่ คุณต้องรู้ว่า เน็ตไอดอลต้องการเรทติ้ง เรทติ้งยิ่งแรง คนที่ติดตาม ก็ยิ่งมีมาก คนพวกมากมักจะมาเกาะกระแส”

“ส่วนเรื่องชื่อเสียง ถ้าหากไม่คิดถึงว่าหลังจากนี้จะเปลี่ยนงานล่ะก็ ชื่อเสียงสำหรับเน็ตไอดอลแล้ว ก็ไม่ได้สำคัญอะไรมาก ชีวิตส่วนตัวของนักข่าวทำตัวไม่เหมาะสม กลับกันมันสามารถดึงความสนใจจากคนใหญ่คนโตได้ด้วย”

โจวเจ๋พูด： “ดังนั้น ผมแนะนำ ให้พวกเราแจ้งความเลยครับ”

“ไม่ได้ ฉันจ่ายเงินไปเพื่อพวกเขา ไม่ใช่แค่ให้มาเป็นคนไลฟ์สด หลังจากนี้ ฉันจะส่งพวกเขาไปถ่ายหนัง ถ่ายละคร เรื่องละครสั้นอะไรพวกนั้นอีก ฉันก็มีคนในแวดวงบันเทิง สามารถให้พวกดาราดันพวกเขาได้ ให้พวกเขาขึ้นหน้าจอ ขยายเส้นทางของพวกเขา”

“เส้นทางของเน็ตไอดอล มันแคบไป ถ้าเพิ่งแต่ไลฟ์สดแล้วมีคนส่งของขวัญให้ ก็ทำรายได้ได้ไม่เท่าไหร่ ถ้าหากสะสมความนิยม แล้วไปถ่ายหนัง ขอแค่คุณภาพของหนังไม่มีปัญหา ตั๋วก็สามารถขายได้เป็นพันล้าน นั่นสิถึงจะเรียกว่าทำกำไรได้จริงๆ”

“ตอนนี้แวดวงภาพยนตร์ ยังอยู่ในช่วงขาขึ้น ขายบัตรได้พันล้านยังมีเลย” หลี่ฝางพูด

โจวเจ๋ขมวดคิ้ว แล้วพูด： “ผมขอคิดดูอีกหน่อย”

โจวเจ๋เดินไปที่หน้าประตู นั่งยองลง แล้วจุดบุหรี่ให้ตัวเอง ผ่านไปสักพัก เขาถึงลุกขึ้นแล้วพูด： “คุณชายหลี่ ความหมายของคุณคือ อีกฝ่ายอยู่ชั้นล่าง ใช่มั้ย?”

“ใช่แล้ว การเจรจา ไม่ต้องพูดถึงเลย อีกฝ่ายกัดพวกเราไม่ปล่อย ไม่มีทางที่จะเจรจาเลย ถึงแม้พวกเราจะจ่ายเงิน พวกเขาก็ไม่ลบวิดีโอนั่น” หลี่ฝางพูด

“พวกเขา ทำอะไรต่ำช้า แต่ว่าฉันเชื่อนะ วิดีโอพวกนั้น พวกเขาไม่ได้ทำสำรองไว้มั่วๆ หรือปล่อยไปมั่วๆ อย่างมากก็มีแค่ในโทรศัพท์คนสองคน”

โจวเจ๋มองหลี่ฝาง แล้วถาม： “ผมได้ยินมาว่าคุณชายหลี่ มีลูกน้องอยู่ไม่น้อยนะ”

“มี” หลี่ฝางพยักหน้า

“ให้ผมยืมสักครู่ได้มั้ย?” โจวเจ๋ถาม

หลี่ฝางมองโจวเจ๋ แล้วถาม： “นายจะทำอะไร?”

“รับมือกับคนแบบนี้ ไม่มีวิธีอื่นแล้ว พวกเขากัดไม่ปล่อย วิธีรับมือกับคนพวกนี้ มีแค่วิธีเดียว” นัยน์ตาของโจวเจ๋ จู่ๆ ก็เย็นวาบ： “ใช้กำลัง”

หลี่ฝางมองโจวเจ๋ แล้วยิ้มเหอะๆ

ประโยคนี้ออกมาจากปากของโจวเจ๋ ทำให้หลี่ฝางประหลาดใจมาก ถึงยังไงเมื่อก่อน โจวเจ๋ก็เป็นคุณชายลูกเศรษฐีเรียบร้อย ความกล้าของเขา ดูแล้วจะมีไม่มากเท่าไหร่

เหมือนครั้งที่แล้วที่หาเรื่องหลินชิงชิง เขากับส้งเสียง ตกใจกลัวแทบตาย

แต่คราวนี้ โจวเจ๋กับจะสั่งนำเอง

“เหมือนว่าคุณชายหลี่จะดูถูกผมนะ” โจวเจ๋พูดขึ้นนิ่งๆ

“บอกแผนของนายให้ฉันฟังหน่อยได้มั้ย” หลี่ฝางมองโจวเจ๋ แล้วถาม

โจวเจ๋เงยหน้ามองท้องฟ้า แล้วพูด： “สายแล้ว ถ้าหากคุณชายหลี่เชื่อผม ยินดีที่จะให้โอกาสผมสักครั้ง ก็ไม่พวกเขาคลุมหน้า แล้วไปที่ตีนเขาเถอะ”

“แล้วก็ หาเรามาสักกลุ่มนึง ให้เขาไปขวาง สะพานด้านหน้าภูเขาเอาไว้ ตอนที่ผมมาผมตรวจสอบดูแล้ว เส้นทางที่จะมาที่บ้านซาน มีอยู่แค่ทางเดียว นั่นก็คือสะพานนั่น”

“ขวางสะพานนั้นไว้ ถึงแม้อีกฝ่ายจะแจ้งความ ก็ไม่มีประโยชน์”

“สิ่งที่พวกเราจะต้องยืนยันก็คือ ไอ้คนที่ชื่อหวางต้องนั่น อยู่ด้านล่างใช่หรือไม่?” โจวเจ๋พูด

หลี่ฝางมองโจวเจ๋ สายตาลังเลเล็กน้อย ถึงแม้โจวเจ๋จะไม่ได้อธิบาย แต่หลี่ฝางก็พอจะเดาออกว่าเขาจะทำอะไรแล้ว