NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 594

“พี่ พี่หมายความว่า หวางเฉิงหย่วนอยู่ข้างเดียวกับหลี่ฝางงั้นเหรอ?”สีหน้าของมู่เสี่ยวไป๋ จู่ๆก็หมองลง

มู่เหวินตงพยักหน้าเล็กน้อย “เกรงว่าอาจจะสนิทมากกว่าแค่การร่วมมือกัน”

“คฤหาสน์บ้านซานของที่นี่หลังนึงก็มีมูลค่ามากกว่ายี่สิบล้าน หวางเฉิงหย่วนต่อให้จะมีเงินเยอะขนาดไหน ถ้าเกิดไม่มีเหตุผลอะไร คงจะไม่ให้บ้านพักมาฟรีๆหลังนึงหรอก แค่ต้องการจะปิดปากพวกเราสองพี่น้องตระกูลมู่จริงๆงั้นเหรอ? เมื่อกี้ฉันแสดงออกมาอย่างชัดเจน เรื่องครั้งนี้ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับหวางเฉิงหย่วนแม้แต่น้อย อีกอย่าง ไม่ว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง จะแพร่งพรายออกไปหรือจะจัดการกันเอง พวกเราก็จะจัดการอย่างเงียบๆ จะไม่ทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่”

“ฉันคิดว่าฉันพูดมาจนขนาดนี้แล้ว หวางเฉิงหย่วนจะไว้หน้าตระกูลมู่ของพวกเรา ไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวอีก แต่นึกไม่ถึงว่า เขายังคงยืนอยู่ข้างเดียวกับหลี่ฝาง ยอมออกมารับผิดชอบแทนเขา แถมยังไม่เสียดายที่จะต้องมอบบ้านพักมูลค่ากว่ายี่สิบล้านให้กับพวกเรา”

“ฮ่าๆ ที่เมืองเอกแห่งนี้มีคนมากมาย ที่ต้องการจะทำความรู้จักกับหวางเฉิงหย่วน แต่ฉันกลับไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าหวางเฉิงหย่วนจะสนใจใครมาก่อน เบื้องหลังของเขาดูลึกลับมาก และดูยิ่งใหญ่ ดูเหมือนว่าเขาไม่สนใจที่จะสร้างมนุษยสัมพันธ์กับพวกเรา หรือไม่ว่ากับใคร ต่อให้เป็นสี่ตระกูลใหญ่ หวางเฉิงหย่วนก็ยังเว้นระยะห่างไว้เสมอ คนแบบนี้ น่ากลัวมาก”

“การที่หวางเฉิงหย่วนไม่สร้างมนุษยสัมพันธ์กับใคร เหตุผลน่าจะมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกก็คือเขาไม่อยากให้ทุกคนรู้เบื้องหลังที่แท้จริงของเขา อย่างที่สองก็คือเขาไม่สนใจที่จะสร้างมนุษยสัมพันธ์กับพวกเรา ไม่เห็นหัวพวกเรา ยิ่งไม่เห็นหัวของสี่ตระกูลใหญ่”

พอมู่เสี่ยวไป๋ฟังจบก็หายใจออกอย่างเย็นชา “แม้แต่สี่ตระกูลใหญ่อย่างไม่อยู่ในสายตาของเขา?”

“งั้นไอ้เจ้านี่คงจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่มากน่ะสิ?”

มู่เหวินตงหัวเราะ แล้วพูดว่า “ที่จริงที่ดินบ้านซานแห่งนี้ มีคนแย่งกันซื้อเป็นจำนวนมาก ตอนนั้นอยู่ระหว่างการประมูล แม้แต่สี่ตระกูลใหญ่ ก็รวมวงด้วย ทุกคนต่างก็ใช้เส้นสายของตัวเองเพื่อแย่งมันมา แต่สุดท้าย ที่ดินแห่งนี้ก็ไปอยู่ในมือของหวางเฉิงหย่วนโดยที่ไม่มีใครรู้”

“ตอนนั้นไม่ว่าจะเป็นสี่ตระกูลใหญ่ หรือพวกที่มีอำนาจ ต่างก็ต้องเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ทำให้พวกเขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก พวกเขาเคยไปหาผู้ดูแลกับซื้อขาย แต่ว่า ผู้ดูแลกลับตอบพวกเขาด้วยคำตอบที่แสนจะคลุมเครือว่า มีคนจะเบื้องบน ต้องการที่ดินแห่งนี้”

“ผู้จัดงานยังไม่ทันได้จัดงานประมูล ก็มอบที่ดินให้กับพวกเขาไปซะแล้ว นี่เป็นการบ่งบอกว่า คนๆนี้ เบื้องหลังของเขาจะต้องยิ่งใหญ่มาก?”

“เพราะงั้น ในสายตาของคนมากมาย หวางเฉิงหย่วน เป็นเสือซ่อนเล็บ ไม่มีใครรู้เบื้องหลังของเขา แต่ก็ไม่มีใครที่จะล่วงเกินเขา”

“ถ้าเกิดแกไปล่วงเกินเขาเข้าจริงๆล่ะก็ เกรงว่าตระกูลมู่ของพวกเรา แม้ตายไปก็ยังไม่รู้เลยว่าตายยังไง”

มู่เหวินตงจ้องมองมู่เสี่ยวไป๋ พูดด้วยน้ำเสียงตักเตือน

“ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?” ดูเหมือนว่ามู่เสี่ยวไป๋จะรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย

“เกรงว่า อาจจะร้ายแรงกว่านี้ด้วยซ้ำ”

มู่เหวินตงพูดด้วยใบหน้าที่ตึงเครียด “แกจำไอ้ผู้หญิงคนนั้นได้ไหม ที่ใบหน้าเล็กๆ แต่กลับมีหุ่นที่โคตรแสบคนนั้น?”

“โก่เอ๋ฮ?” มู่เสี่ยวไป๋ถาม

ความจริง มู่เสี่ยวไป๋สนใจตัวของโก่เอ๋อตั้งแต่แรกแล้ว

แม้ว่ามู่เสี่ยวไป๋จะรักหลินชิงชิงเป็นอย่างมาก แต่ก็เป็นผู้ชายคนนึง ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่เจ้าชู้

“ถ้าเกิดมีโอกาสล่ะก็ ฉันเองก็อยากจะลองชินผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ดูซะหน่อย” มู่เสี่ยวไป๋พูดไป พร้อมกับแสดงใบหน้าที่ลามกออกมา

“ฉันขอเตือนว่าแกรีบเปลี่ยนความคิดจะดีกว่า แกมองไม่เห็นรึไง ความสัมพันธ์ของเจ้าโก่เอ๋อกับหวางเฉิงหย่วน มันไม่ธรรมดา ตอนแรกหวางเฉิงหย่วน ก็คิดที่จะอยู่ข้างพวกเรา เพราะว่าหลี่ฝางก็หลอกหวางเฉิงหย่วนเหมือนกัน จากนั้นก็ยังฆ่าคนในพื้นที่ของเขา เพราะงั้นตอนแรก หวางเฉิงหย่วนโมโหหลี่ฝาง อย่างชัดเจน แต่ต่อมาพอเจ้าโก่เอ๋อปรากฎออกมา หวางเฉิงหย่วนไม่เพียงแค่ไม่ทำอะไรหลี่ฝาง แถมยังไปยืนอยู่ข้างเดียวกับหลี่ฝาง ร่วมกันจ่ายค่าเสียหายให้กับพวกเรา”

“แล้วมันไม่ดียังไง? มีสองฝ่ายที่ต้องชดใช้?”

มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะออกมา “หวางเฉิงหย่วนต้องการมอบบ้านพักให้กับพวกเราหนึ่งหลัง อย่างน้อยๆมันก็มีค่ากว่ายี่สิบล้าน ไอ้หลี่ฝางอย่างน้อยๆก็ต้องชดใช้ให้พวกเราอย่างสาสม พี่ พี่ยังมีตรงไหนที่ไม่พอใจอีกล่ะ?”

“ไอ้โง่ แกลองโทรไปถามคุณปู่ดูสิ ว่าสามารถรับบ้านพักของหวางเฉิงหย่วนมาได้ไหม บ้านพักมูลค่ายี่สิบล้านมันแค่เรื่องเล็กน้อย แต่ถ้าเกิดไปทำให้หวางเฉิงหย่วนโมโหล่ะก็ ไม่ว่าใครก็ช่วยอะไรพวกเราไม่ได้”

“ฉันอาจจะกังวงจนเกินไป หวางเฉิงหย่วนก็ดูไม่เหมือนคนที่ขี้เหนียวอะไร หรือคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้น แต่ว่าบางอย่าง กันไว้ ดีกว่าแก้”

“ตอนนี้ตระกูลมู่ของพวกเรามีปัญหาอยู่มาก ไม่สามารถรับมือกับปัญหาที่หนักยิ่งกว่านี้”