NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 631

ด้านในรถMaserati ฉินวี่เฟยเดินออกมาอย่างกลัวจนใจเต้นรัว

“ขอบคุณนะ หลี่ฝาง” ฉินวี่เฟยพูดอย่างรู้สึกขอบคุณ

วินาทีเมื่อครู่นี้ วัดได้ถึงความเป็นความตายเลย แต่หลี่ฝางก็ยังเข้ามาโอบฉินวี่เฟยไว้

ฉากนี้ ทำไมฉินวี่เฟยจะไม่รู้สึกขอบคุณล่ะ?

วินาทีนี้ ฉินวี่เฟยรู้สึกว่าเกิดมาคุ้มค่าแล้ว ผู้ชายในดวงใจของตน กล้าตายเพื่อตน ชีวิตนี้ ยังจะต้องการอะไรอีก?

“หรือว่าเธอลืมไปแล้วเหรอ? เธอเคยช่วยรับมีดแทนฉันนะ” หลี่ฝางพูดพลางหัวเราะ

“นั่นมันไม่เหมือนกัน ในตอนนั้นฉันทำเพื่อผลประโยชน์” ฉินวี่เฟยพูด

หลี่ฝางยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร

ที่จริงแล้วไอ้เด็กเมื่อกี้นี้ ไม่ได้ต้องการจะชนฉินวี่เฟยให้ตาย ถ้าไม่อย่างนั้น เขาต้องเหยียบคันเร่งจนมิดไปแล้ว

“อีกฝ่ายพุ่งเข้ามาหาเธอนะ” หลี่ฝางมองฉินวี่เฟยพลางพูด

ฉินวี่เฟยขมวดคิ้วจนเกิดรอยย่น： “เป็นฉินเสี่ยวหู่ วันนี้เขาเตือนฉัน บอกว่าตอนฉันขับรถ ให้ระวังตัวไว้ ฉันคิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้ามากขนาดนี้”

“ก่อนที่จะลงมือกับฉัน ยังมาเตือนฉัน” ฉินวี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“เขาจงใจ เป้าหมายของเขาคือต้องการบอกเธอ ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของเขา แต่เธอก็ไม่มีหลักฐาน”

“เขาให้เธอถอยตัวไป ถอยจากตำแหน่งประธานกรรมการบริษัท”

หลี่ฝางขมวดคิ้ว แล้วพูด： “เห็นที่ฉินเสี่ยวหู่คนนี้ จำเป็นต้องกำจัดทิ้งซะแล้ว สิ่งที่เขาทำ นับวันยิ่งเกินไป”

ที่จริงแล้วหลี่ฝางอยากให้ฉินวี่เฟยยกตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทให้กับคุณพ่อของเธอ แต่คิดไปคิดมา ที่จริงแล้วก็ไม่มีประโยชน์

ถ้าหากฉินวี่เฟยยกตำแหน่งให้คุณพ่อของเธอ เป้าหมายของไอ้ฉินเสี่ยวหู่นั้นก็จะเบนไปหาเขาแทนเท่านั้น

มันไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด

หลี่ฝางพูด： “ฉันมีวิธีจัดการฉินเสี่ยวหู่”

ดวงตาสองข้างของฉินวี่เฟยมองไปที่หลี่ฝาง： “วิธีอะไร?”

“แผนซ้อนแผน ไป พวกเรากลับไปที่โรงพยาบาลกันเถอะ จากนั้นทำท่าว่าเธอได้รับบาดเจ็บหนัก” หลี่ฝางจับแขนของฉินวี่เฟยไว้ แล้ววิ่งไปทางโรงพยาบาล

เมื่อวิ่งมาถึงหน้าประตูทางเข้าของโรงพยาบาล ฉินวี่เฟยก็ถามขึ้นอย่างไม่ค่อยเข้าใจ： “ทำอะไรเหนี่ย?”

“ง่ายๆ อีกแป๊บนึงเธอก็พันแผลเหมือนได้รับบาดเจ็บหนัก แล้วก็โทรหาที่บ้าน บอกว่าประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ข้างสองข้างพิการแล้ว” หลี่ฝางพูดขึ้น： “ฉันคิดว่า ฉินเสี่ยวหู่ต้องมาแน่ๆ ”

“แต่ถ้าเขามาแล้ว จะยังไงล่ะ?” ฉินวี่เฟยถาม

“พวกเราไม่มีหลักฐาน ได้ตัวเขาก็ไม่มีวิธีอะไรอยู่ดี” ฉินวี่เฟยพูดอย่างหมดหนทาง

“ยัยโง่ ตำรวจถึงจะต้องการหลักฐาน พวกเราต้องการเหรอ? พวกเราต้องการแค่ฉินเสี่ยวหู่เป็นคนทำก็โอเคแล้ว” หลี่ฝางพูด： “เอาล่ะ เธอเข้าไปหาพยาบาลสักคน ยัดซองแดงไปสักซอง จากนั้นก็ให้นางพันขาให้ แล้วไปหาเตียงผู้ป่วยนอนเถอะ”

“ที่เหลือ ไว้เป็นหน้าที่ฉัน” หลี่ฝางพูดพลางยิ้ม

หลังจากที่ฉินวี่เฟยเดินเข้าไปในโรงพยาบาล หลี่ฝางก็ควักโทรศัพท์ออกมา

บนโทรศัพท์ ก็เห็นว่าเฉินฝูเซิงโทรมาหาตนนับครั้งไม่ถ้วน ที่จริงแล้วหลี่ฝางตกลงกับเฉินฝูเซิง ว่าจะให้เขาเข้าร่วมการเจรจาต่อรองก็ตนกับมู่เสี่ยวไป๋ แต่สุดท้ายหลี่ฝางก็กลัวเฉินฝูเซิงจะเผยไต๋ตน เลยไม่ได้พาเขาไป

วันนี้ คิดไปก็เลยทำให้เขาเกิดความไม่พอใจทั้งหมดนี้ขึ้น

หลี่ฝางคิดไปคิดมา ก็ตัดสินใจโทรหาโหจื่อ เพราะว่าโรงพยาบาลนี้ อยู่ใกล้กับตงไห่

เมื่อโหจื่อรับสาย ก็มีเสียงในบาร์ดังลั่นผ่านสาย

“ฮัลโหล เจ้านาย ทำไมจู่ๆ ถึงโทรหาผม?” โหจื่อถาม

หลี่ฝางพูดต่อ： “ส้าวส้วยไปแล้ว นายรู้มั้ย?”

“เร็วขนาดนี้เลย?” โหจื่อชะงักอยู่ครู่ เห็นได้ชัดว่าเขารู้แล้วว่าส้าวส้วยจะจากไป แต่แค่ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่เท่านั้น

“อืม ฝั่งฉันเจอปัญหาเล็กน้อย นายมาหาหน่อยได้มั้ย?” หลี่ฝางถาม

“ไม่น่านะ ตอนอาจารย์ผมจากไป ก็น่าจะแก้ความปัญหาของเจ้านายไปได้มากแล้วนะ ทำไม ยังมีคนกล้ามาหาเรื่องเจ้านายอีกเหรอ? ใครมันไม่แหกตาดูเหนี่ย”

โหจื่อพูด： “ช่างเถอะ ส่งโลเคชั่นมา ไว้ผมไปถึงค่อยว่ากัน”

หลี่ฝางส่งโลเคชั่นให้โหจื่อ จากนั้นก็ส่งข้อความให้เขาว่า： “เร็วหน่อย”

หลังจากนั้น หลี่ฝางก็ไปที่มุมๆ นึง ที่ๆ ไม่มีคน และสูบบุหรี่

คนที่ฉินเสี่ยวหู่จะชน เป็นฉินวี่เฟย

เป้าหมายของพวกมัน ไม่ใช่ตนเลย

หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที หน้าประตูโรงพยาบาล ก็มีรถหรูปรากฏขึ้นเป็นแถว

คนทั้งหมดมาเพื่อหาฉินวี่เฟย

วันนี้ ฉินวี่เฟยเป็นประธานกรรมการบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป มีอำนาจสูงสุด หล่อนเกิดเรื่อง จึงทำให้คนมากมายสนใจ ไม่ใช่แค่คนตระกูลฉิน ยังมีคนในบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป รวมถึงนักธุรกิจที่อยู่ต่างมณฑลอีกด้วย

หลี่ฝางยังเห็นเฝิงจื่อหลินด้วย

หลี่ฝางรีบเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว แล้วคว้าไหล่ของเฝิงจื่อหลินจากทางด้านหลัง และพูด： “เชี่ย นายมาได้ไงเหนี่ย?”

“เมื่อกี้ฉันได้รับข่าวมา บอกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลฉินเกิดเรื่องแล้ว เพราะงั้นเลยมาดู” เฝิงจื่อหลินพูด

“ทำไมนายถึงได้ใส่ใจเบอร์นั้น” หลี่ฝางพูดแล้วยิ้มเจื่อนๆ พลางมองเฝิงจื่อหลิน

เฝิงจื่อหลินรีบพูดขึ้น： “คุณชายหลี่ฝางอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันรู้ว่าคุณหนูใหญ่ฉินเป็นคนของคุณ ครั้งนี้ที่มา ก็เพราะพวกผู้ใหญ่ที่บ้าน นั่นเป็นความต้องการของพวกเขา ฉันไม่กล้าแย่งผู้หญิงของคุณชายหลี่หรอก”

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ และไม่ได้เอาไปใส่ใจ

ถึงแม้เฝิงจื่อหลินจะแย่งตน ก็ไม่ค่อยมีโอกาสนั้นเท่าไหร่

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ ： “ฉันแค่สงสัย ทำไมนายถึงได้รู้?”

“คุณชายคนอื่นไม่เห็นมาเลย ทำไมมีนายมาอยู่คนเดียว?” หลี่ฝางถาม