NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 630

หลี่ฝางรู้สึกตัวขึ้นมาก่อน ชั่ววินาทีที่ Land Rover พุ่งชนเข้ามา ทันใดนั้นหลี่ฝางก็ใช้ร่างกายของตัวเอง เข้าปกป้องฉินวี่เฟยเอาไว้อย่างรวดเร็ว

Land Rover ทันทีพุ่งตรงเข้ามา ตัวรถยนต์สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ถุงลมนิรภัยทำงาน และป้องกันหลี่ฝางเอาไว้

หลี่ฝางเพียงแค่รู้สึกปวดร้าวไปหมดทั้งตัว นอกนั้นก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก

แต่ฉินวี่เฟยเห็นได้ชัดว่าตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อไปแล้ว เธอสั่นไปหมดทั้งตัว

“แม่งเอ๊ย”

หลี่ฝางตะโกนด่าออกมา เขาไม่ได้สนใจความเจ็บปวดของเขา และเปิดประตูรถ แล้วเดินออกไป

รถ Land Rover ที่อยู่ตรงหน้า คุ้นคุ้นตาเป็นอย่างมาก

เป็นรถของหวางเสี่ยวหยวนนั่นเอง เพียงแต่ว่า คนที่นั่งอยู่ข้างใน จะต้องไม่ใช่หวางเสี่ยวหยวนอย่างแน่นอน

มองเห็นหลี่ฝางลงมาจากรถ คนที่อยู่ในรถคันนั้น ก็รีบหักล้อรถ แล้วพุ่งชนเข้ามาทางหลี่ฝาง

หลี่ฝางรีบขยับตัว หลบไปยังด้านข้าง

หลี่ฝางตกใจแทบตาย นึกว่าคนคนนั้นจะฆ่าเขา สุดท้ายกลับรีบขับรถ Land Rover คันนั้นหนีหัวซุกหัวซุนไป

ตรงนี้มีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกหนแห่ง ถ้าเกิดอีกฝ่านกล้าฆ่าคน จะต้องหลบหนีไปได้ยากอย่างแน่นอน

หลี่ฝางหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วรีบโทรหาหวางเสี่ยวหยวนทันที

“พี่หยวน พี่อยู่ไหนน่ะ?” เมื่อมีคนรับสาย หลี่ฝางก็ขมวดคิ้ว แล้วซักถามหวางเสี่ยวหยวนทันที

หวางเสี่ยวหยวนชะงักไปชั่วขณะ: “เจ้านาย มีงานเหรอครับ?”

“ผมกำลังเล่นไพ่อยู่น่ะ”

หลี่ฝางถามต่อไปอีกครั้ง: “พี่เล่นไพ่อยู่กับใคร?”

อีกฝั่งของสายก็มีเสียงของเฉินเจียโล่ หวงว่างโก๋สองสามคนดังออกมา หลังจากที่หลี่ฝางได้ยิน ในที่สุดก็วางใจ

ถึงแม้หลี่ฝางจะรู้ดี คนที่ชนตัวเองเมื่อกี้ ไม่ใช่หวางเสี่ยวหยวนแน่นอน แต่เพื่อความแน่ใจ คอนเฟิร์มสักหน่อยจะดีกว่า

เพื่อป้องกันไม่ให้มีหนอนบ่อนไส้อย่างไม่รู้ตัว

หลี่ฝางพูดกับหวางเสี่ยวหยวน: “Land Roverของพี่ล่ะ?”

“รถเหรอ เมื่อกี้ลูกน้องคนหนึ่งขับออกไปแล้วครับ” หวางเสี่ยวหยวนพูดจบ ก็รับรู้ได้ถึงความไม่ปกติทันที: “เจ้านาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ?”

“หมอนั่นบอกว่าจะไปรับผู้หญิงสองคนเล่น อย่างมากสิบนาทีก็กลับมาแล้ว แต่ตอนนี้ผ่านไปสามสิบนาทีแล้ว ผมเล่นไพ่ติดลมไปหน่อย ก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก......” หวางเสี่ยวหยวนถามขึ้นมาอย่างว่องไว

“เมื่อกี้ฉันกับคุณหนูตระกูลฉินถูกคนขับรถชน คนที่ชนพวกเรา ขับรถ Land Rover ของพี่ แต่ว่า เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดจะเอาชีวิตของพวกเรา เพียงแค่ต้องการข่มขู่พวกเราแค่นั้นเอง”

หลี่ฝางกล่าว: “วางไพ่ในมือลง ก่อนเช้าพรุ่งนี้เช้า ฉันหวังว่าพี่จะให้คำตอบกับฉันได้”

“ทราบแล้วครับ เจ้านาย” หวางเสี่ยวหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

หลังจากที่วางสาย หวางเสี่ยวหยวนโมโหจนคว่ำโต๊ะเล่นไพ่

หลังจากนั้น เขาก็หยิบเอาบุหรี่ออกมามวนหนึ่ง แล้วคาบไว้ในปาก

เฉินเจียโล่และหวงว่างโก๋ต่างก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เฉินเจียโล่รีบถามขึ้นมาทันที: “ลูกพี่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงทำให้พี่โมโหขนาดนี้?”

นี่เป็นกระดานไพ่ที่เล่นด้วยกันสี่คน นอกว่าพี่น้องสองคนของหวางเสี่ยวหยวนแล้ว ยังมีอีกคนที่ชื่ออากวง

อากวงคนนี้ ก็นับว่าเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในแวดวงเดียวกัน

อากวงกล่าวอย่างเหน็บแนม: “ผมว่านะพี่หยวน พี่คงไม่ได้เสียเงินจนหัวเสียหรอกใช่ไหม?”

หวางเสี่ยวหยวนดูดบุหรี่เข้าไปคำใหญ่ จากนั้นก็เหลือบตามองไปที่อากวง เขายิ้มเล็กน้อย แล้วกล่าว: “อากวง ฉันลืมถามแก วันนี้มีอารมณ์สุนทรีย์ดีอะไร จู่ ๆ ถึงได้มาชวนพวกเราเล่นไพ่?”

อากวงกล่าวอย่างเรียบ ๆ : “ก็มาสร้างความสัมพันธ์กับพวกพี่ ๆ ไง ถ้าไม่ต้อนรับ ต่อไปฉันไม่มาแล้วก็ได้”

“ต้อนรับ ต้อนรับ จะไม่ต้อนรับได้ยังไง?”

หวางเสี่ยวหยวนยิ้มกล่าวจนจบ จากนั้นเขาก็พลันยกแขนขึ้นมา ทันในนั้นฝ่ามือหนึ่ง ก็ฟาดลงไปที่ใบหน้าของอากวง

อากวงยังไม่ทันได้รู้สึกตัวอะไร เขาก็ถูกฟาดลอยลงไปกองที่พื้นทันที

“ลูกพี่ เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงขั้นลงไม้ลงมือแล้วล่ะ?” ในวินาทีนี้เฉินเจียโล่ก็ได้ลนลานขึ้นมา

เฉินเจียโล่และหวงว่างโก๋ติดตามหวางเสี่ยวหยวนมานาน น้อยมากที่จะเห็นเขาใจร้อนแบบนี้

โดยเฉพาะอย่างเรื่องคว่ำต๊ะไพ่ หวางเสี่ยวหยวนในเมื่อก่อน ไม่มีทางที่จะทำแบบนี้

เขาเป็นคนสุขุมเยือกเย็นมาโดยตลอด วันนี้เป็นอะไรไป?

หวางเสี่ยวหยวนก้าวยาว ๆ เข้ามา แล้วยกร่างอากวงขึ้น: “น้องชาย ฉันกับแกไม่มีความแค้นกันใช่ไหม? ทำไมแกถึงได้มาทำร้ายพวกเราสามคน? ทั้งยังเป็นการทำร้ายแบบกะจะเอาให้ตาย!”

กล่าวไป หวางเสี่ยวหยวนก็เอาบุหรี่ที่อยู่ในปาก จี้ลงไปที่ดวงตาของอากวง ยังดีที่อากวงหลับตาลงเร็ว ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ดวงตาของเขา จะต้องตาบอดแน่ ๆ

“แม่งเอ๊ย!”