NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 682

“ปิดลง？เกิดอะไรขึ้น？”

หลี่ฝางขมวดคิ้วถามว่า：“ที่ผับเกิดอะไรขึ้น？”

“เมื่อกี๊กลุ่มตำรวจบุกเข้ามา ที่ห้องน้ำของผับพวกเรา เจอว่ามีคนกินของสิ่งนั้น ที่สำคัญ ที่ขายสิ่งนี้ ก็คือยามของผับพวกเรา ตอนนี้ยามพวกนั้นถูกตำรวจจับไปแล้ว”

“ไม่ใช่แค่ค้นเจอคนเดียว อีกหลายๆคน แม้แต่พนักงานเสิร์ฟของผับ ก็เกี่ยวข้องด้วย”

หลังจากซินปาพูดจบ จู่ๆน้ำเสียงก็หงุดหงิดหน่อยๆ：“เจ้านาย พวกเราถูกเล่นงานแล้ว”

เห็นได้ชัดว่าเป็นการใส่ความที่ไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าแล้ว และการใส่ความนี้ ไม่ใช่ว่าจะทำได้เลยในชั่วคราว เห็นได้ชัดว่าคนที่อยู่เบื้องหลัง ได้วางแผนไว้แล้ว

สายของซินปายังไม่วาง โทรศัพท์ของหูเฟย ก็โทรเข้ามา

“พี่หู มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า？”หลี่ฝางรู้ว่าหูเฟยเป็นคนที่ไม่มีเรื่องก็ไม่มาอยู่เสมอ

หูเฟยพูดเบาๆ：“คุณชายหลี่ คุณทำบ้าอะไร ในที่ของคุณ ทำไมถึงได้หาเจอของพวกนั้นได้ ตอนนี้เบื้องบนกำลังสืบเรื่องนั้นอย่างเข้มงวด นี่ไม่ใช่ว่าคุณกำลังทำผิดกฎหมายหรอกเหรอ？”

หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“พี่หู คุณดูไม่ออกเหรอไง？นี่มันเป็นการโยนความผิดให้คนอื่นชัดๆ”

“อย่างแรก ผมมีเงิน ไม่มีทางทำธุรกิจผิดกฎหมายอย่างนั้นแน่ อย่างที่สอง คุณน่าจะรู้ว่าผมคือลูกใคร ตระกูลพวกเรา ไม่มีทางทำธุรกิจแบบนั้นได้”

หลี่ฝางพูดอย่างจริงจัง

“แต่ที่สำคัญคือ ของพวกนั้น หาเจอมาจากที่ของคุณจริงๆ และคนพวกนี้ ก็บอกแล้วว่า ล้วนแต่เป็นคนงานในที่ของคุณที่ขาย ที่สำคัญที่สุดก็คือ ที่ขายพวกนี้ ต่างยืนกรานว่า ได้รับคำสั่งจากพวกผู้บริหารของผับ”

“ทุกอย่างต่างเพ่งเล็งไปที่คุณ”

หูเฟยขมวดคิ้วพูดว่า：“ผับพวกนี้ ความเป็นเจ้าของส่วนมาก อยู่ที่ชื่อของคุณ คุณชายหลี่ เรื่องนี้ ถ้ามีคนกัดไม่ปล่อย เกรงว่าในตอนนี้ คุณยากที่จะสลัดออก”

“คนที่นำทีมเมื่อกี๊คือใคร？คุณ？”หลี่ฝางถาม

ถ้าเป็นหูเฟย เขาจะต้องบอกตัวเองแน่

หูเฟยส่ายหน้า พูดว่า：“เป็นคนมาใหม่ มาทางอากาศ ถึงแม้จะเป็นผู้ช่วยผม แต่ไม่เห็นหัวผมเลย เขามีเบื้องบน ……”

“ถ้าผมเดาไม่ผิด น่าจะเป็นคนที่อยู่เบื้องบนเขากำลังเล่นงานคุณ”

“เขาชื่ออะไร เอาเบอร์โทรศัพท์เขา มาให้ผมหน่อย”หลี่ฝางขมวดคิ้วพูด

“เขาชื่อหวางหู่ เดี๋ยวผมจะส่งเบอร์ให้คุณ แต่ว่า คุณระวังเขาหน่อย ตอนที่พูดก็ระวังด้วย อยู่พูดเรื่องให้เงินหรืออะไรเด็ดขาด เขาไม่ได้ถูกซื้อง่ายขนาดนั้น”

พูดจบ หูเฟยก็วางสาย เอาเบอร์ของหวางหู่ส่งมาให้

หลี่ฝางไม่ได้รีบร้อนติดต่อผู้ชายที่ชื่อหวางหู่ แต่ขมวดคิ้วพูดว่า：“ฝูเซิง ช่วยผมทำอะไรหน่อย”

“เจ้านาย คุณว่ามา”เฉินฝูเซิงถามจากคำพูดของหลี่ฝาง

หลี่ฝางหัวเราะอย่างขมขื่น หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาซินปา พอโทรติด หลี่ฝางก็พูดไปตรงๆ：“รายละเอียดพนักงานที่ถูกจับไปทั้งหมดในวันนี้ สืบให้ผมหน่อย จากนั้น ส่งไปที่โทรศัพท์ของเฉินฝูเซิง”

“ตอนที่รับพวกเขาไว้ น่าจะมีข้อมูลไว้สินะ？ภายในครึ่งชั่วโมง ทำได้ไหม？”หลี่ฝางถาม

ซินปาพยักหน้า พูดว่า：“ของมีพร้อมทุกอย่าง เดี๋ยวผมจะถ่ายรูปของพวกเขา ส่งไปที่วีแชทของเฉินฝูเซิง”

“งั้นก็ดี”

“เจ้านาย พวกเขาจะหักหลังคุณไหม？ผมได้ข่าว เหมือนว่าพวกเขา ……”

ซินปายังพูดไม่จบ ก็ถูกหลี่ฝางตัดบท：“เรื่องนี้คุณไม่ต้องสนแล้ว ผมจะหาคนไปทำ”

ซินปาไม่สะดวกที่จะออกหน้า เฉินฝูเซิงออกหน้าจะดีกว่า

หลี่ฝางมองเฉินฝูเซิงแล้วพูด：“อีกครั้งชั่วโมง ซินปาจะเอารายชื่อให้คุณ ก่อนเที่ยงคืนคืนนี้ ผมไม่สนว่าคุณจะใช้วิธีไหน แต่ต้องจัดการคนพวกนี้ให้เรียบร้อย”

“พวกเขาหักหลังผม อยากจัดการผม”หลี่ฝางขมวดคิ้วแล้วพูด

เฉินฝูเซิงเข้าใจความหมายของหลี่ฝาง แล้วพูด：“ใช้วิธีไหน ลูกพี่ก็จะไม่ถามใช่ไหม”

หลี่ฝางพยักหน้า แล้วพูด：“อย่าเอาถึงชีวิตก็พอ”

“ครับ ทราบแล้ว พวกเราทำงาน มีขอบเขต”เฉินฝูเซิงพยักหน้า

หลี่ฝางโทรหาหูเฟย บอกว่าหลังจากเที่ยงคืน จะมอบงานให้เขา

“ใช่ ผมได้ยินว่าคุณกำลังหาผม ดังนั้นผมอยากถามพี่หวางหู่ว่า หาผมทำไม？ระหว่างเรา มีอะไรเข้าใจผิดหรือเปล่า？”

หลี่ฝางถามแล้วหัวเราะ：“ถ้ามีอะไรเข้าใจผิด หรือว่าก่อนหน้านี้ไปขัดใจพี่หวางหู่ งั้นผมจะชดเชยให้คุณล่วงหน้า คุณโอเคไหม？”

“มีคุณแล้ว แป๊บเดียวก็จัดการคนพวกนี้ได้หมดเลยนะ ดูเหมือนว่า มีเงินจะสามารถทำได้ทุกอย่างจริงๆ”หวางหู่พูดเหมือนจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

“ก็ผมโดนปรักปรำนี่”หลี่ฝางพูด

“ผมว่า จุดนี้คุณน่าจะเข้าใจดีกว่าใคร”

“คนอย่างผมเชื่อแต่หลักฐาน ทุกๆอย่างต่างชี้ไปที่คุณ ดังนั้น ผมจึงต้องจับคุณ แต่ตอนนี้พวกเขาเปลี่ยนคำแล้ว คุณก็ไม่เป็นไรแล้ว”

หวางหู่หัวเราะไปพูดไปอย่างเย็นชา：“เบอร์ของผม หูเฟยให้คุณใช่ไหม？”

“ผมจะคุยกับคุณต่อหน้า”หลี่ฝางเรียกร้อง

“แมวกับหนูมีอะไรพูดเหรอ อีกอย่าง คุณไม่กลัวผมกินคุณเหรอ？”หวางหู่หัวเราะอย่างเย็นชาต่อ

“แมวกับหนู？ผมเป็นนักธุรกิจ ไม่ใช่หนูอะไร หวางหู่ คุณโดนใครปิดบังอำพรางใช่ไหม”หลี่ฝางขมวดคิ้วถาม

หวางหู่นิ่งไปสักพัก แล้วพูด：“อีกครึ่งชั่วโมง ผมเลิกงาน พวกเราเจอกันที่แผงขายอาหารข้างปู๋เย่เฉิน”

วางสาย หลี่ฝางก็ให้ถังหยู่ซวนขับรถทันที ถังหยู่ซวนพูดอย่างไม่วางใจเท่าไหร่：“แค่เราสองคนไป？เอาลูกน้องไปอีกหน่อยไหม？”

“ไม่เป็นไร”หลี่ฝางส่ายหน้า

“เมื่อกี๊ลุงเฉียนส่งข้อความมา เกี่ยวกับข้อมูลของหวางหู่ แทบจะว่างเปล่าหมดเลย คนๆนี้ไม่ธรรมดา”ถังหยู่ซวนพูด：“แต่การตัดสินเบื้องต้นแล้ว น่าจะเป็นศัตรูของพวกเรา”

หลี่ฝางพยักหน้า พูดว่า：“ออกรถเถอะ”

รถขับไปได้ประมาณสิบกว่านาที หลี่ฝางโทรหาลู่หลุ่ยอย่างเป็นกังวล ให้เธอล็อกห้องไว้ จากนั้นก็รอตัวเองกลับมาเงียบๆ

ระหว่างทาง หลี่ฝางรู้สึกว่าตาข่ายขนาดใหญ่ ปกคลุมมาที่ตัวเองอย่างท่วมท้นไปหมด และตาข่ายนี้ ไม่ใช่แค่ตระกูลหยิ่นที่จัดคนเดียวแน่ เบื้องหลังของตาข่ายนี้ จะต้องมีอีกหลายๆคนที่ร่วมด้วยแน่นอน

หลี่ฝางถอนหายใจ แล้วส่ายหัว