NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 727

ตอนนี้หลี่ฝางกับหยิ่นเจิ้งลงเรือลำเดียวกันแล้ว ดังนั้น หลี่ฝางไม่มีทางยอมให้หยิ่นเจิ้งพ่ายแพ้ให้กับแมงป่องแน่นอน

เสี่ยวถิงพูดขึ้น“คุณชายหลี่ ตั้งพันกว่าล้าน หรือว่าคุณไม่รู้สึกใจเต้นบ้างเลยหรือไง?”

หลี่ฝางพูดขึ้น“มันก็รู้สึกอยู่หรอก แต่คุณมั่นใจได้แค่ไหนกันเชียว?”

“ร้อยเปอร์เซ็นต์ ผมกับหยิ่นเจิ้งเล่นมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เขาเข้าใจผม ผมก็เข้าใจเขา ผมรู้จุดอ่อนของเขาทั้งหมด ตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ ถ้าผมปิดบังตัวตนไปสู้กับเขา เขาจะต้องพ่ายแพ้ไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย”

“บริษัทของเขามีช่องโหว่มากเท่าไร ทำเรื่องผิดกฎหมายไปเท่าไร เรื่องๆนี้ ผมนั้นรู้ดีกว่าใคร แล้วก็ผมยังมีรายชื่อของคณะกรรมการผู้ถือหุ้นทั้งหมดด้วย”

เสี่ยวถิงยิ้มๆด้วยสีหน้าชั่วร้าย“หยิ่นเจิ้ง แอบร้ายอยู่ไม่น้อย เขาแอบทำการสำรวจอย่างลับๆอยู่เยอะแยะมากมาย สำรวจชีวิตส่วนตัวของคนเหล่านี้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง เช่นเรื่องที่หวังซั่วแอบไปคบชู้ข้างนอกบ้าน และอีกมากมาย”

“ต่อให้จะมีบางคนที่ใบหน้าดูใสสะอาด ชีวิตส่วนตัวไร้ที่ติ หยิ่นเจิ้งก็จะหาวิธีทำให้เขาแปดเปื้อนให้ได้ ดังนั้นการแอบเก็บหลักฐานไปเรื่อยๆแบบนี้ ก็เพื่อเป็นการป้องกันพวกเขามาทรยศ”

เสี่ยวถิงพูดขึ้น“เรื่องนี้ ผมควบคุมไว้ทั้งหมดแล้ว”

หลี่ฝางรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย หันไปมองเสี่ยวถิง พร้อมกับพูดขึ้น“คุณก็ไม่ใช่ว่าจะใสสะอาดอะไรเท่าไรเลยเหมือนกัน”

“ใช่ เรื่องชั่วๆทั้งหมดของหยิ่นเจิ้ง ผ่านมือผมมาหมดแล้วทั้งนั้น ดังนั้นถ้าผมตายล่ะก็ หยิ่นเจิ้ง เขาก็จะกลายเป็นคนบริสุทธทันที ต่อให้หลังจากนี้ไปจะตรวจสอบเจออะไรก็ตาม เขาก็จะโยนมันมาให้เป็นความผิดของผมทั้งหมด จริงๆแล้ว ผมก็เคยกังวลนะว่าเขาจะฆ่าปิดปากผมไหม”เสี่ยวถิงส่ายหัว พูดขึ้น“แต่แค่คิดไม่ถึงว่า จะมาเร็วขนาดนี้”

“ให้ภรรยากับลูกๆของผมหนีไปเถอะ”

เสี่ยวถิงถือตั๋วเครื่องบิน เดินไปหยุดตรงหน้าของภรรยา“อะจวน พาลูกของเราหนีไปจากที่นี่ก่อนนะ”

“ที่คุณทำแบบนี้ หรือว่าคุณจะสู้กับหยิ่นเจิ้งต่อจริงๆอย่างนั้นเหรอ?”ภรรยาของเสี่ยวถิงขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้เสี่ยวถิงทำแบบนี้

“เดี๋ยวเวรกรรมก็ตามทันเอง ในเมื่อพี่หยิ่นเจิ้งคิดว่าพวกเราตายแล้ว แล้วทำไมพวกเราถึงไม่หนีไปเลยล่ะ?”ภรรยาของเสี่ยวถิงถามขึ้น

“ถ้าผมหนีไปทั้งแบบนี้ ผมก็คงจะต้องอัดอั้นตันใจไปจนตายแน่นอน”เสี่ยวถิงส่ายหัว พูดขึ้น

จากนั้น เสี่ยวถิงก็หันไปพูดกับไอ้หหน้าหนวด“ไอ้หน้าหนวด รบกวนนายด้วยนะ ช่วยไปส่งภรรยากับลูกของฉันที่สนามบินหน่อย”

“ได้ครับ”ไอ้หน้าหนวดพยักหน้า ก่อนจะพาภรรยาของเสี่ยวถิงขึ้นรถไป

หลี่ฝางหันมองเสี่ยวถิง แล้วก็รถที่แล่นจากไป ก่อนจะพูดขึ้น“ลูกๆของคุณนี่ช่างเชื่อฟังและรู้เรื่องรู้ราวจริงๆนะ ไม่คิดว่าพวกเขาจะไม่ร้องออกมาเลยสักนิด”

“พวกเขาตกใจจนรับไม่ไหวต่างหากล่ะ”เสี่ยวถิงพูดขึ้น“แม้ว่าแรงกระตุ้นที่ผมได้รับจะมากกว่าพวกเขา แต่ถึงยังไงผมก็พอจะรับไหวอยู่ ตอนที่พวกเขารู้ว่าหยิ่นเจิ้งจะฆ่าพวกเขา พวกเขาสองคนก็ไม่พูดอะไรเลย”

“ตั้งแต่เด็กจนโต หยิ่นเจิ้งทำเหมือนพวกเขาเป็นลูกของตัวเองมาโดยตลอด ถ้าวันไหนซื้อของให้หยิ่นเหล่ย หยิ่นเจิ้งก็จะซื้อสองชิ้น ส่งมาให้ที่บ้านของผม เพื่อให้กับลูกของผม รวมถึงหุ้นของบริษัทด้วย ตอนที่จัดพิธีก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ให้กับหยิ่นเหล่ย หยิ่นเจิ้งให้หุ้นของตัวเองกับหยิ่นเหล่ย ในขณะเดียวกันก็ให้กับลูกของผมด้วยเช่นกัน มีมูลค่าตั้งสิบล้าน”

เสี่ยวถิงถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะพูดขึ้น“บ้างครั้ง ผมก็รู้สึกว่าผมกับหยิ่นเจิ้งเป็นพี่น้องแท้ๆกันจริงๆ”

“จนกระทั่งตอนนี้ คุณบอกผมว่าหยิ่นเจิ้งกำลังจะฆ่าผม ผมรู้สึกว่าคุณกำลังพูดไร้สาระกับผมอยู่ แม้ว่าจะเห็นด้วยตาตัวเอง เจอกับตัวเองแล้วก็ยังไม่ยอมเชื่ออยู่ดี”

เสี่ยวถิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด“ผมหวังว่าพวกคนที่มาฆ่าผมเหล่านั้น จะเป็นคนที่แมงป่องส่งมา ไม่ใช่หยิ่นเจิ้ง”

“เมื่อตะกี้หยิ่นเจิ้งมาแล้วสินะ?”เสี่ยวถิงหันไปถามหลี่ฝาง

หลี่ฝางพยักหน้า

“ขั้นตอนกระบวนการของเขา ผมเป็นคนจัดการวางแผนให้เอง น่าเสียดายที่จากนี้ไปคงจะไม่แล้ว” เสี่ยวถิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าซับซ้อน

หลี่ฝางหันมองเสี่ยวถิง พร้อมกับพูดขึ้น“คุณกลับไปนอนสักหน่อยเถอะ พรุ่งนี้เช้า ผมจะให้คนไปส่งคุณที่เมืองเอก”

“ผมอยู่ต่อไม่ได้เหรอ?”เสี่ยวถิงขมวดคิ้ว พูดขึ้น“ผมอยากอยู่ช่วยคุณ หยิ่นเจิ้งโหดร้ายมากกว่าที่คุณคิดไว้เยอะ เขามาร่วมมือกับคุณ ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่มีความคิดชั่วร้ายนะ”

“เขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น ตอนนี้ เขากับแมงป่องเปิดสงครามกันแล้ว ถ้าผมไม่ช่วยเขา เขาจะต้องตายอยู่ในเงื้อมมือของแมงป่องแน่ๆ ถ้าเขาคิดจะมาทำอะไรผมในสถานการณ์แบบนี้ ก็เท่ากับว่าเขารนหาที่ตายไม่ใช่หรือไง?”หลี่ฝางพูดยิ้มๆ

“ใครบอกคุณว่าไม่มีความช่วยเหลือจากคุณแล้ว หยิ่นเจิ้งจะพ่ายแพ้ให้กับแมงป่อง?”

จู่ๆเสี่ยวถิงก็สบถหึออกมา พูดขึ้นอย่างเย็นชา“เพื่อที่จะต่อกรกับแมงป่อง หยิ่นเจิ้งวางแผนมานานสามปีเต็มๆ ต่อให้ไม่มีคุณ เขาก็มั่นใจได้เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ว่าจะกำจัดแมงป่องได้อยู่แล้ว”

“หลายปีมานี้ หยิ่นเจิ้งเอาแต่ถอยมาตลอด ทำให้แมงป่องยิ่งดูถูกความสามารถของเขาขึ้นไปอีก แต่ในความจริงแล้ว หยิ่นเจิ้งยอมถอยเพื่อให้ได้เข้าใกล้มากขึ้นมาตลอดเวลา ทำให้แมงป่องไม่ทันได้เตรียมตั้งหลักยังไงล่ะ”

“ยังมีอีก แมงป่องจะเดินทัพทางธุรกิจแล้ว ก็เป็นหยิ่นเจิ้งที่ฉุดเขาเอาไว้ พวกคนที่ร่วมมือกับแมงป่องเหล่านั้น ก็แอบมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหยิ่นเจิ้งอย่างลับๆ แต่ต่อหน้า พวกเขากลับทำเหมือนคนแปลกหน้า ดูแล้วไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันเท่าไร”

“ในความจริงแล้ว หยิ่นเจิ้งกำลังวางแผนลวงแมงป่อง แผนในครั้งนี้ จะทำให้แมงป่องต้องชดใช้เงินจำนวนมหาศาล”

“แมงป่องไม่รู้เรื่องธุรกิจ ไม่รู้จักความน่ากลัวของสงครามทางธุรกิจ”

“จากแผนการของหยิ่นเจิ้ง แมงป่องจะใช้เงินของตัวเองลงทุนให้กับธุรกิจของหยิ่นเจิ้งทั้งหมด แล้วพอถึงตอนนั้น ตอนที่หยิ่นเจิ้งติดกับเข้าแล้ว”

“แมงป่องก็จะล้มละลาย สถานที่ของเขา ก็จะถูกธนาคารยึด”

เสี่ยวถิงยิ้มอย่างชั่วร้าย“แค่ทั้งหมดนี้ แมงป่องยังไม่รู้เท่านั้นเอง”

หลี่ฝางพูดขึ้น“ถ้าคุณอยู่ต่อจะไม่ปลอดภัย ช่วงหลายวันนี้ หยิ่นเจิ้งมักจะมาหาผมบ่อยๆ ถ้าคุณถูกเจอตัวเข้า ไม่เพียงแต่ผมจะรู้สึกอึดอัดแล้ว คุณเอง ก็จะตกอยู่ในอันตรายอีกครั้งแน่นอน”

“ที่ที่อยู่ติดทะเลจะบอกว่าเล็กก็เล็กนะ แต่จะบอกว่าใหญ่มันก็ใหญ่ จะต้องทีสักที่ ที่หยิ่นเจิ้งหาไม่เจอ ผมมีที่ของตัวเองที่พอจะพักอาศัยได้ คุณชายหลี่ต้องการผมเมื่อไร สามารถโทรมาหาผมได้เลย”เสี่ยวถิงยื่นนามบัตรให้กับหลี่ฝาง

“โรงฆ่าสัตว์?”หลี่ฝางอึ้งตะลึงไป

“ใช่ เถ้าแก่ของโรงฆ่าสัตว์แห่งนั้น เป็นเพื่อนเก่าของผม ถ้าผมมีปัญหาอะไร เขาก็จะช่วยเหลือผมแน่นอน ที่นั่นปลอดภัยมากสำหรับผม”เสี่ยวถิงพูดขึ้น

“จะรับประกันได้ยังไงว่าคุณจะไม่ไปหาแมงป่อง?”หลี่ฝางขมวดคิ้วพูดขึ้น

“แมงป่อง ก็ไม่ได้ดีไปหว่าหยิ่งเจิ้ง ขนาดหยิ่นเจิงยังจะฆ่าผมแล้วเลย ถ้าผมช่วยแมงป่องทำสำเร็จแล้ว มีเหรอที่แมงป่องจะยอมปล่อยผมไป? เหอะๆ แม้ว่าผมจะไม่ได้ใส่ใจชีวิตของตัวเองมากนัก แต่ผมจะปล่อยภรรยากับลูกๆของผมไว้ไม่ได้ ผมอยากมีชีวิตอยู่ต่อ ได้เห็นพวกเขาแต่งงาน แล้วก็อยากอุ้มหลานด้วย”

เสี่ยวถิงพูดยิ้มๆ“อีกอย่าง ภรรยาและลูกของผม คุณก็เป็นคนส่งตัวพวกเขาไปเอง คุณรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นั่น ถ้าผมกล้าไปพึ่งพิงแมงป่อง คุณก็จะไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปแน่ๆใช่ไหมล่ะ?”

หลี่ฝางพยักหน้า พูดขึ้น“ก่อนที่แมงป่องจะถูกกำจัดทิ้ง คุณเป็นศัตรูกับหยิ่นเจิ้ง ก็เท่ากับว่าเป็นศัตรูกับผม”

ถึงยังไง เด็กทั้งสองคนก็ถูกแมงป่องจับตัวไว้แล้ว คนที่เป็นพ่อสองคนนี้ ยังกล้าจะไปตะโกนโห่ร้องกับเขาอีกเหรอ?

หลี่ฝางส่ายหัว พูดขึ้น“ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันจะรักษาท่าทีการกระทำไว้เหมือนเดิม แต่หยิ่นเจิ้งเคยบอกกับฉันว่าเขาเดาได้ตั้งนานแล้วว้า แมงป่องจะจับตัวเด็กทั้งสองคนนี้ไป ดังนั้นจึงบอกได้ว่าหยิ่นเจิ้งน่าจะไม่ยอมถอยไปแน่นอน”

ช่วงพลบค่ำ จู่ๆเฉินเจียโล่ก็กลับมา

หลี่งฝางมองเฉินเจียโล่ พร้อมกับถามขึ้น“นายวิ่งมาซะรีบร้อนขนาดนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นเหรอ?”

“คุณชายครับ คุณรู้จักจ้าวกังไหม?”เฉินเจียโล่ถามขึ้น

“ลูกชายของจ้าวโหย่วฉาย ตอนนี้ตกอยู่ในกำมือของแมงป่องแล้ว ทำไมฉันจะไม่รู้?”หลี่ฝางยิ้มๆ พูดขึ้น

เฉินเจียโล่สีหน้านิ่งขรึม“แล้วคุณรู้ไหม ว่าจ้าวกังตายแล้ว”

“ว่าไงนะ！”

หลี่ฝางตอนนี้กำลังกินข้าวอยู่ พอได้ยินแบบนี้ ตะเกียบก็ร่วงหล่นลงที่พื้นทันที

จ้าวกังตายแล้ว?

หลี่ฝางขมวดคิ้ว พูดขึ้น“แมงป่องบ้าไปแล้วเหรอ?”

“เรื่องนี้มันแปลกๆน่าสงสัย แมงป่องไม่ใช่คนโง่ ถ้าจ้าวกังมีชีวิตอยู่ก็จับไว้เป็นตัวประกันได้ แมงป่องได้ตัวเขามา ก็เท่ากับว่าเป็นยันต์ช่วยชีวิตได้เลย แต่ตายแล้วไม่เพียงแต่ยันต์ช่วยชีวิตของจ้าวกังจะไม่มีแล้ว แต่ยังทำให้เกิดปัญหาตามมาอีกมากมายด้วย”

เฉินเจียโล่พูดขึ้น“แมงป่องไม่ใช่คนโง่ จะลงมือฆ่าจ้าวกังได้ยังไง ใช่ไหมล่ะครับ?”

“ใช่ แต่ว่า ในตอนนี้ จ้าวโหย่วฉายจะคิดเรื่องพวกนี้ได้ยังไง? ลูกชายของเขาตายไปแบบนี้ ในเวลานี้ เขาก็คงจะสูญเสียสติสัมปชัญญะไปตั้งนานแล้ว”

หลี่ฝางมองเฉินเจียโล่ พร้อมกับถามขึ้น“นายรู้ได้ยังไง ว่าจ้าวกังตายแล้ว? เขาตายได้ยังไง ตายที่ไหน?”

“หยิ่นเหล่ยเด็กน้อยนั่นเป็นคนบอกมา เขาวิ่งกลับมา ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังอยู่ที่ไอซียู ประโยคแรกที่พูดขึ้นตอนที่เขาวิ่งมา ก็คือจ้าวกังตายแล้ว ดูเหมือนว่าจะรับไม่ได้กับการกดขี่ข่มเหงของแมงป่อง ก็เลยฆ่าตัวตาย”

เฉินเจียโล่พูดขึ้น“ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆอยู่ไม่น้อย ไอ้เจ้าเด็กหยิ่นเหล่ยนั่นอ่อนหัดขนาดนั้น แถมยังต่อสู้ไม่เป็น แล้วจะหนีรอดออกมาจากเงื้อมมือของแมงป่องได้ยังไง?”

“คุณว่าเรื่องนี้มันน่าสงสัยไหม?”

หลี่ฝางพยักหน้า พูดขึ้น“ในมือของแมงป่องมีคนของหยิ่นเจิ้งอยู่ด้วย ดังนั้นการที่หยิ่นเหล่ยหนีออกมาได้ ไม่แปลกเลยสักนิด แต่จ้าวกังตายได้ยังไง เรื่องนี้ต้องตรวจสอบให้ละเอียด”

“ฉันสงสัยว่า เรื่องนี้เป็นฝีมือของหยิ่นเจิ้ง”

เฉินเจียโล่พูดขึ้น“ผมก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน แต่ว่ามันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา”

“คุณชาย ผมกลับไปเมืองเอกมาแล้ว ทางฝั่งของเมืองเอกเกิดเรื่องขึ้นแล้วรับ”