NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 728

“ทางฝั่งของเมืองเอกเกิดเรื่องขึ้นแล้ว?”หลี่ฝางถามขึ้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน

ไม่ว่าจะตอนไหนก็ตาม ความใจร้อนไม่เคยแก้ปัญหาได้

หลี่ฝางเทน้ำให้เฉินเจียโล่หนึ่งแก้ว ก่อนจะพูดขึ้น“ดื่มน้ำสักแก้วก่อน แล้วค่อยคุยกันดีๆ”

เฉินเจียโล่คงจะกระหายน้ำ หลังจากที่ดื่มไปอึกใหญ่แล้ว ก็พูดขึ้น“ช่วงสองสามวันมานี้ถิ่นของพวกเราถูกคนบุกรุกอย่างไม่หยุดหย่อน แล้วไหนจะคนของพวกเราอีก ถูกคนซุ่มโจมตีอยู่ตลอดเป็นระยะๆ”

“จับตัวคนที่ทำได้แล้วยัง?”หลี่ฝางขมวดคิ้วถามขึ้น

“ยังครับ คนพวกนี้เจ้าเล่ห์มาก ระมัดระวังตัวสุดๆ เหมือนกับว่าพวกมันกำลังจับตาดูเราอยู่ตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น ถ้าคนของพวกเราไม่แยกออกมาอยู่ตามลำพัง พวกมันก็ไม่มีทางโผล่ออกมาแน่นอน”เฉินเจียโล่พูดขึ้น

“เมื่อตะกี้พี่หยวนถูกคนแทงไปหนึ่งที แม้จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ผมก็ต้องกลับไปดูอยู่ดี”เฉินเจียโล่พูด

หลี่ฝางพยักหน้า พูดขึ้น“กลับไปเถอะ เขาเป็นพี่ของนาย เกิดเรื่องขึ้นกับเขาแล้ว ถ้านายไม่กลับไปก็ไร้เหตุผลสิ้นดี”

“นอกจากทางด้านของพี่นายแล้ว ทางด้านของซินปากับเฉินฝูเซิงล่ะ?”หลี่ฝางถามขึ้น

“ก็เกิดเรื่องขึ้นเหมือนกัน โดยเฉพาะทางฝั่งของเฉินฝูเซิง ชางสู่หาเรื่องอย่างไม่หยุดไม่หย่อน มีเรื่องตบตีกันกับคนของเฉินฝูเซิงที่ชื่อว่าเสี่ยวซานจื่ออยู่หลายครั้งหลายครา”เฉินเจียโล่พูดขึ้น

หลี่ฝางตอบ โอ้ กลับมาหนึ่งคำ ก่อนจะสบถหึออกมา“ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินมาเลย”

“ต่อสู้วัดกำลังกันอยู่หลายครั้ง เฉินฝูเซิงกลับไม่เคยได้เปรียบเลย ดังนั้นจึงไม่อยากที่จะรายงานคุณ”เฉินเจียโล่ยิ้มๆ“แต่มันก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ชัยชนะกับความพ่ายแพ้มันก็เป็นสิ่งที่ทหารมักจะเจออยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ”

“หลุ่ยเหวินเจ๋พาคนมาจำนวนไม่น้อย ส่วนทางฝั่งของเฉินฝูเซิงคนน้อยลงเยอะ การที่จะพ่ายแพ้ให้กับชางสู่ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว”หลี่ฝางแสดงออกว่าเขาเข้าใจ

“แต่ว่าท่านจวนกำลังทำอะไรอยู่? หรือว่าเขาไม่ได้ช่วยพวกเขาเลยหรือไง?”หลี่ฝางถามขึ้นมาหนึ่งประโยค

ท่านจวนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพ่อของตัวเอง

ตอนก่อนหน้านี้ ท่านจวนทำเรื่องที่ดูถูกดูแคลนพ่อของตัวเองมาเยอะ

จนถึงตอนนี้ ตัวเองเจอกับความยากลำบากแล้ว นี่มันก็ควรจะถึงเวลาที่ท่านจวนจะได้ชดใช้หนี้ที่อยู่ในใจแล้วไม่ใช่หรือไง?

“อันนี้ผมไม่รู้แน่ชัด”

เฉินเจียโล่ส่ายหัว

หลี่ฝางโบกๆมือพูดขึ้น“เอาล่ะ ตอนนี้นายกลับไปเมืองเอกเถอะ”

“ขอบคุณครับคุณชาย”

เฉินเจียโล่พยักหน้า ก่อนจะขึ้นรถของตัวเอง แล้วขับมุ่งหน้าไปยังเมืองเอก

ไอ้หน้าหนวดหันมองหลี่ฝาง ก่อนจะพูดขึ้น.“ท่านจวนก็เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่ง จริงๆแล้วครั้งนี้ลูกพี่ไม่ควรจะเชื่อเขานะครับ”

“ในตอนนั้น พอสี่ตระกูลยักษ์ใหญ่ลงมือ ท่านจวนคนนี้ก็หนีไปซ่อนตัวอยู่ที่หมู่บ้านบนเขาอย่างสันโดษ บอกว่าตัวเองกำลังป่วย”ไอ้หน้าหนวดพูดขึ้นด้วยความโมโห“จากนั้น สี่ตระกูลยักษ์ใหญ่ก็ระบายความโกรธแค้นที่มีทั้งหมดลงที่ลูกพี่”

หลี่ฝางถอนหายใจออกมา“ฉันคิดไม่ถึง ว่าเขาจะทำขนาดนี้”

“ฉันมองว่าท่านจวนเป็นผู้อาวุโสมาโดยตลอด ที่ฉันไว้วางใจยอมระดมพลที่เมืองเอก ก็เพราะว่าท่านจวนอยู่ด้วย ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันก็จะได้รับการดูแลที่ดีแน่ๆ แต่ตอนนี้ดูท่าแล้วท่านจวนคงจะไม่ช่วยพวกเราแล้ว”หลี่ฝางส่ายหัว พูดขึ้น

ไอ้หน้าหนวดสบถหึออกมา“หรือบางทีท่านจวนอาจจะกำลังรอโทรศัพท์จากคุณ คิดจะให้คุณไปช่วยเขาก็ได้?”

“ช่างมันเถอะ ฉันไม่มีทางไปช่วยเขาหรอก เขาติดหนี้ของฉันอยู่ หรือพูดได้ว่า เขาเคยทรยศหักหลังพ่อของฉัน จนตอนนี้ ตอนนี้ฉันถือว่ามองเขาอย่างชัดเจนทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว”

หลี่ฝางขมวดคิ้ว พูดขึ้น“หรือพูดได้ว่า ที่ท่านจวนไม่ช่วยฉัน ก็เพราะเขารู้สึกว่าพ่อของฉันกลับมาไม่ได้แล้วก็ได้”

ไอ้หน้าหนวดสีหน้าแน่วแน่“ลูกพี่ใหญ่จะต้องกลับมาแน่นอน คุณชายวางใจได้”

“ทางด้านของพ่อฉันมีข่าวคราวบ้างแล้วยัง?”

หลี่ฝางถามขึ้นมาหนึ่งประโยค

ไอ้หน้าหนวดส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้น“ไม่มีครับ ที่นั่นไม่มีข่าวคราวข้อมูลอะไรเลย ต่อให้มี ลูกพี่ใหญ่ก็ไม่มีทางส่งข่าวมาให้พวกเราอยู่ดี”

หลี่ฝางถอนหายใจออกมา เดินกลับเข้าไปในห้อง

ตอนแรก หลี่ฝางคิดที่จะโทรศัพท์ไปหาพวกของเฉินฝูเซิง แต่ลังเลอยู่สักพัก หลี่ฝางก็ทำได้แค่โทรไปหาหวางเสี่ยวหยวน

“ไม่เป็นไรใช่ไหม? ฉันได้ยินจากเฉินเจียโล่ว่า นายได้รับบาดเจ็บ”หลี่ฝางเปิดปากพูดขึ้น