“หลี่ฝาง ฉันจะคอยดูว่าแกหลบไปถึงเมื่อไหร่?”
มู่เสี่ยวไป๋ตะโกนจนเหนื่อยแล้ว จึงจับสาวแผนกต้อนรับมาเป็นม้านั่งให้ตน
“ถ้าเธอทำฉันล้ม ฉันจะตัดขาเธอซะ”มู่เสี่ยวไป๋พูดกับสาวแผนกต้อนรับอย่างเยือกเย็น
มู่เสี่ยวไป๋นั่งอย่างสบายใจ แถมยังจุดบุหรี่สูบอีก
ไม่นานนักชั้นหนึ่งของไนต์คลับที่เดิมทีสวยงามตระการตา ตอนนี้ยุ่งเหยิงหมดแล้ว
และคนพวกนั้นก็ยังคงทำลายไม่หยุดหย่อน
เมื่อหลี่ฝางและคนอื่นๆลงมา เห็นการกระทำที่บ้าคลั่งของคนเหล่านี้ ซินปาก็ตาแดงก่ำขึ้นมาทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความโมโหและดุร้าย ส่วนหลี่ฝางกลับเรียบเฉยมากๆ
แค่ไนท์คลับเล็กๆแค่นั้น
อย่าว่าแต่พังแค่ชั้นเล็กๆชั้น1 ต่อให้พังทั้งหมดหลี่ฝางก็ไม่เจ็บใจสักนิด
ข้อแรกคือหลี่ฝางรวย
ข้อที่สอง หลี่ฝางรู้ว่าจบเรื่องแล้วมีคนจ่ายให้
มู่เสี่ยวไป๋เห็นหลี่ฝางเดินมา ก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นทันที
ตอนนี้ภายใต้ข้อเรียกร้องของตระกูลตงฟาง ใครๆก็ต่างตามหาตัวหลี่ฝางอยู่ทั้งนั้น แค่จับตัวหรือฆ่าหลี่ฝางได้ คนคนนั้นก็จะได้เข้า4ตระกูลใหญ่อย่างเป็นทางการ และได้รับการยอมรับจากตระกูลตงฟาง
จากกำลังของตระกูลตงฟาง ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะผลักดันตระกูลใหม่ให้ขึ้นมา
ซินปาตะโกนเสียงดัง:“หยุดเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม ฉันบอกให้หยุด”
แต่ไม่ว่าซินปาตะโกนยังไง คนพวกนั้นไม่มีทีท่าจะหยุดแต่อย่างใด
ซินปาตะโกนจนเสียงแหบแล้วก็ยังคงไม่มีประโยชน์อะไร
มู่เสี่ยวไป๋เห็นจึงพูดอย่างเยาะเย้ย:“ฉันว่านะซินปา แกตาบอดไปแล้วรึไง ถึงได้ติดตามเจ้านายติดต่อกันสองคน คนหนึ่งคือห้าวหนาน ตอนนี้ก็เป็นคนกากๆ อีกทั้งคนในตอนนี้ก็ใกล้ตายแล้ว”
“ถ้าแกไม่อยากอดตาย ฉันแนะนำให้รีบหาเจ้านายคนใหม่”
มู่เสี่ยวไป๋มองรองเท้าตัวเองพลางหัวเราะ:“รองเท้าฉันสกปรกแล้ว ถ้าแกยอมมาเลียให้สะอาด บางทีฉันอาจจะลองพิจารณาให้แกเป็นลูกน้องฉัน”
“มู่เสี่ยวไป๋ แกแม่งฝันไปรึไง”ซินปามองมู่เสี่ยวไป๋อย่างเยือกเย็น
หลี่ฝางมีบุญคุณต่อซินปา เมื่อก่อนตอนที่ซินปาย่ำแย่ที่สุด หลี่ฝางเป็นคนให้ทุกอย่างกับเขา
ต่อให้หลี่ฝางถูกโค่น ซินปาก็จะพาลูกน้องของตนออกจากเมืองเอก ไม่ไปพึ่งพามู่เสี่ยวไป๋แน่นอน ยิ่งกว่านั้นยังให้ไปเลียรองเท้าให้สะอาดอีก!
การกระทำที่เหยียดหยามแบบนี้ อย่าว่าแต่ซินปาที่เป็นลูกพี่ที่มีชื่อเสียง และเป็นอันธพาลมา10กว่าปีเลย เป็นอันธพาลมา9ปีก็ไม่มีทางทำได้
“ได้ จำคำที่แกพูดเอาไว้ อีกเดี๋ยวฉันจะให้แกชดใช้กับคำพูดเมื่อครู่นี้”มู่เสี่ยวไป๋มองซินปาพลางพูดอย่างเยือกเย็น:“ฉันจะจัดการหลี่ฝางก่อน แล้วค่อยมาจัดการแก”
หลี่ฝางมองมู่เสี่ยวไป๋ด้วยสีหน้าเรียบเฉย:“หาฉันเจอได้เร็วขนาดนี้ แกเป็นหมางั้นเหรอ?”
ขณะเดียวกันโหจื่อก็ชักปืนออกมาแล้วยิงไปที่มู่เสี่ยวไป๋
เสียงยิงดังปัง ทำเอามู่เสี่ยวไป๋ตกใจจนหน้าซีด เขาจึงลากคนมาคนหนึ่งเพื่อบังให้เขา
แต่เขาช้าไปหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง