NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 77

บทที่77 เปิดเผยสถานะของเจ้าของผับ

“พิสูจน์？คุณจะเอาอะไรมาพิสูจน์？” ลู่เฉิงถาม

“ลุง ลุงคิดว่าผมไม่เหมือนทายาทเศรษฐี ไม่มีความเป็นทายาทเศรษฐี แต่ผมคิดนะ ทายาทเศรษฐีมีนิสัยเสียอย่างไร ที่จริงทายาทเศรษฐีมีแค่จุดเด่นอย่างหนึ่ง นั้นก็คือรวยไง”

หลี่ฝางเปิดข้อความตัวเอง เอาให้ลู่เฉิงดู： “ลุง ลุงดูแจ้งเตือนหักเงินธนาคารของผมสิ เพิ่งรูดไปห้าแสนใช่ไหมล่ะ？”

“ตอนนี้ในบัตรผมยังมีอีกหกล้านกว่า” หลี่ฝางพูด

“ข้อความนี้คุณทำขึ้นมาแน่ๆ ผมไม่มีทางแน่ใจว่าคุณคือทายาทเศรษฐีเพียงเพราะข้อความนี้แน่ นอกจากคุณจะเอาเงินสดสองสามแสนมาวางตรงหน้าผม ไม่งั้นผมก็ไม่เชื่อคุณ” ลู่เฉิงส่ายหน้า

“เห้อ ลู่หลุ่ยนะ พ่อคุณนี่หัวโบราณจริงๆ เลย”

หลี่ฝางยิ้มฝืนไปพูดไป ลู่หลุ่ยก็ยิ่งละอายมากขึ้น หลี่ฝางให้เธอยืมเงินมากมายขนาดนั้น พ่อตัวเองยังทำให้เขาลำบากใจ

ลู่หลุ่ยคือผู้หญิงปากหนัก เวลานั้นเธอไม่รู้ว่าจะแสดงความขอโทษนี้อย่างไร

หลี่ฝางหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาลุงเฉียน

โทรศัพท์ติด หลี่ฝางก็ถาม： “ลุงเฉียน ผับเรามีเงินสดเท่าไหร่ครับ？”

ลุงเฉียนก็ลังเลเล็กน้อย จึงตอบไปว่า： “ประมาณสามถึงห้าล้านครับ เสี่ยวฝาง คุณจะใช้เหรอ？”

“ครับ ลุงเฉียน รบกวนลุงให้ส้าวส้วยเอามาให้ผมที่โรงพยาบาลประชาชนอันดับหนึ่งหน่อยครับ ให้เขารีบเอามานะครับ ผมต้องใช้ด่วน” หลี่ฝางพูด

“โรงพยาบาล？เสี่ยวฝาง คุณไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม！” ลุงเฉียนถามด้วยใบหน้ากังวล

“ลุงเฉียน วางใจเถอะ ผมไม่เป็นไรครับ เป็นพ่อของเพื่อนผมที่เกิดเรื่อง ลุงให้ส้าวส้วยรีบมานะ” หลี่ฝางพูดจบก็วางสาย

วางสาย หลี่ฝางจึงพูด： “คุณลุงลู่ รอก่อนนะครับ”

“คุณลู่ คุณเพิ่งโมโหไป ร่างกายก็จะยิ่งแย่ พวกเราแนะนำให้คืนนี้คุณผ่าตัดเลย ผมจะโทรหาหมอคนอื่นให้กลับมา อีกหนึ่งชั่วโมง พวกเราก็จะทำการผ่าตัดให้คุณ ไม่งั้น ความสำเร็จของการผ่าตัดจะต่ำลงนะ” หมอคนหนึ่งพูดอย่างโหดๆ

สีหน้าลู่เฉิงแย่มาก ไม่พูดสักคำ ส่วนลู่หลุ่ยก็ยิ่งหน้าซีดขาว พูด： “หมอคะ ลำบากพวกคุณแล้ว”

“ผ่าตัดพวกเราจะพยายามให้ถึงที่สุด แต่เปอร์เซ็นต์การผ่าตัดสำเร็จพวกเราไม่อาจรับประกันได้ ถ้าความคิดที่จะอยู่รอดสูง ความสำเร็จของการผ่าตัดก็จะสูงตาม แต่ตอนนี้ความคิดในการอยู่รอดของคุณลู่เหมือนจะต่ำมาก และยังมีความคิดและจิตใจที่จะปฏิเสธการผ่าตัดอีกด้วย หมอแนะนำให้พวกคุณโน้มน้าวเขา” หมอพูดจบ ก็ออกจากห้องคนไข้ไป

ลู่หลุ่ยจะพูด ลู่เฉิงกลับพูดเสียงดุดัน： “ถ้าอีกเดี๋ยวเพื่อนลูกพิสูจน์ตัวตนของทายาทเศรษฐีตัวเองไม่ได้ล่ะก็ ก็เอาศพพ่อไปได้เลย”

ลู่หลุ่ยมองหลี่ฝางอย่างร้อนใจ พูด： “หลี่ฝาง ขอร้องล่ะ ให้เพื่อนคุณรีบมาได้ไหม”

หลี่ฝางส่งข้อความหาส้าวส้วย ให้เขารีบมาที่โรงพยาบาลภายในครึ่งชั่วโมง

หลี่เสี่ยวเสี่ยวกับถังหยู่ซวนก็เดินเข้ามาในตอนนี้ ถาม： “เป็นไงบ้าง？”

“อาการป่วยของพ่อแย่มาก หมอบอกว่าวันนี้ต้องผ่าตัด” ลู่หลุ่ยส่ายหน้าพูด： “แต่พ่อฉันสงสัยว่าค่ารักษาที่หลี่ฝางจ่ายทั้งหมดนั้น ฉันได้มาจากการขายตัว ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมผ่าตัด”

“นอกจากหลี่ฝางจะพิสูจน์ต่อพ่อได้เพียงพอว่าตัวเองคือทายาทเศรษฐี” ลู่หลุ่ยกล่าวอย่างทุกข์ใจ

“พวกเราก็พิสูจน์ได้นี่ หลี่ฝางเจ้าเด็กนี้เป็นทายาทเศรษฐี เป็นทายาทเศรษฐีสุดๆ เลยโอเคไหม” ถังหยู่ซวนพูด

“ไม่มีประโยชน์ พ่อฉันไม่มีทางเชื่อพวกคุณ” ลู่หลุ่ยส่ายหน้า

“งั้นจะทำไง？” ถังหยู่ซวนร้อนใจ

หลี่ฝางพูด： “พวกคุณอย่าใจร้อน เพื่อนผมจะถึงแล้ว เขาพิสูจน์ตัวตนผมได้”

ถึงลู่หลุ่ยจะเชื่อหลี่ฝางสุดๆ แต่เวลานี้ในใจเธอยังคงร้อนใจมาก

ผ่านไปประมาณสิบนาที โทรศัพท์ของหลี่ฝางดังขึ้นมา หลี่ฝางมอง เป็นส้าวส้วยโทรมา

“ถึงไหนแล้ว？” หลี่ฝางถาม

“ผมถึงโรงพยาบาลแล้ว ห้องคนไข้ไหน？” ส้าวส้วยถามในสาย

“คุณนั่งเครื่องบินมาเหรอไง！” หลี่ฝางไม่ค่อยเชื่อนัก Recalling the pastห่างจากมัธยมตงไห่ไกลขนาดนั้น อย่างน้อยก็ต้องเดินทางครึ่งชั่วโมง จะเร็วขนาดนี้ได้ไง！