ถึงยังไงเขาก็ได้มาจากที่นั่น ถึงแม้จะยังไม่รู้จักหลี่ฝางสักเท่าไหร่ เกาจื้อสิงก็ยังคงแสดงความเคารพอย่างเต็มเปี่ยม
แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขายังคงเอ่ยถามถึงระดับความแข็งแกร่งของดีฟางขึ้นมาอย่างละมุนละไม
และในตอนที่เค้ารู้ว่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาคนนี้ ได้ช่วยพวกพวกเขาออกมาจากเงื้อมมือของพวกกุ่ยเมี่ยนเพียงลำพังนั้น ท่าทีของเขาก ยิ่งเคารพนับถือมากกว่าเดิมทันที
เพราะชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ จากนี้ไปอาจจะเป็นเทพอารักขาของพวกเขาก็ได้ ถ้าเกิดทำให้เขาไม่พอใจ เกิดประมาทเลินเล่อขึ้นมาในขณะที่คุ้มครอง เช่นนั้นพวกเขาคงต้องแย่แน่เลย
ในเวลานี้เอง ก็ได้มีเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังมาจากด้านนอกของห้องผู้ป่วย จากนั้นชายหนุ่มคนหนึ่งก็ได้บุกเข้ามา
“พ่อครับ! พ่อไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่เหรอครับ?” ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้นมาอย่างเร่งรีบ
“ไม่เป็นอะไรหรอก มีคุณชายหลี่ออกหน้าช่วยพวกเราเอาไว้” เกาจื้อสิงเอ่ยชื่นชมหลี่ฝางอยาเงียบ ๆ กล่าว: “จื่อหมิง รีบทักทายคุณหลี่เร็วเข้า”
เกาจื่อหมิงตอนนี้ถึงได้รู้สึกตัวขึ้นมาว่าในห้องยังมีคนแปลกหน้าอยู่ด้วยอีกคน เขาพิจารณาหลี่ฝางอย่างละเอียดอยู่สักพัก คิดว่าชายหนุ่มที่อยู่ด้านหน้าคนนี้ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ดูแล้วยังไม่สู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำ จึงได้กล่าวขึ้นมาอย่างลวก ๆ : “คุณหลี่ไหนเหรอครับ? สูงส่งมาจากไหนเหรอ?”
“หุบปาก แกกล้าพูดกับคุณหลี่แบบนี้ได้ยังไง!”
เกาจื้อสิงเกิดโมโหขึ้นมาทันที จนทำให้เกาจื่อหมิงตกใจ
เขามองหน้าเกาจื้อสิงอย่างระมัดระวัง เกาจื่อหมิงที่รู้จักนิสัยของพ่อตัวเองดี รู้ขึ้นมาทันทีว่าพ่อของตัวเองไม่ได้ล้อเล่น แต่ได้โมโหขึ้นมาจริง ๆ แล้ว
ทันใดนั้น เกาจื่อหมิงก็ได้เข้าใจในทันที ว่าสถานะตัวตนของผู้ชายคนนี้สูงส่งกว่าที่เขาคิดไว้ เขารีบเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว: “คุณหลี่ต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมได้ยินว่าคนในครอบครัวถูกคุกคาม จึงประหม่ามากเกินไป”
เกาจื้อสิงถึงได้พยักหน้า เขาหันมากล่าวแนะนำกับหลี่ฝางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม: “เกาจื่อหมิงลูกชายของผมเอง ถ้าหากมีตรงไหนที่ได้ล่วงเกินคุณหลี่ หวังว่าคุณหลี่จะไม่เก็บไปใส่ใจ”
เกาจื้อสิงประนีประนอมอย่าเงียบ ๆ เขาแนะนำให้หลี่ฝางรู้จัก ทั้งยังถือโอกาสขอโทษแทนเกาจื่อหมิง
จู่ ๆ เกาจื้อสิงก็พลันรู้สึกว่า ถึงแม้คนที่เชิญมานี้จะร้ายกาจ แต่ร้ายกาจจนทำให้เขาต้องยกย่องแบบนี้ มันค่อนข้างรู้สึกไม่ค่อยดีเลยนะ!
“ไม่เป็นไร!”
หลี่ฝางยิ้ม เขาไม่ได้เก็บเอาเรื่องนี้มาใส่ใจเลยสักนิด
“พวกคุณคนในครอบครัวคุยกันเถอะ ผมจะออกไปดูข้างนอกหน่อย”
ครอบครัวคนอื่นคุยกันอยู่ในห้อง เขาอยู่ข้างในทำให้รู้สึกทำอะไรไม่ถูกจริง ๆ
เดินออกมาจากห้องคนไข้ ภายในใจของหลี่ฝางก็คิดว่าจากทรัพย์สินที่อยู่ในมือของตัวเอง จะสามารถซื้อยาเพิ่มพลังความแข็งแกร่งจาก เกาเมิ่งฉีได้หรือเปล่านะ เพราะไม่ว่าจะยังไงโอกาสแบบนี้ก็หาได้ยาก พลาดแล้วพลาดเลย รอจนเกาเมิ่งฉีร่วมมือกับข้างบนจริง ๆ พอถึงตอนนั้นเกรงว่าก็คงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง