NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 882

“ซูโน่เด็กคนนั้นโชคดีมากๆ”หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ อุ้มซูเชี่ยนขี้นมา พูดว่า：“ผมจะพาคุณไป หลับตาลง”

ซูเชี่ยนหลับตาอย่างเชื่อฟัง จู่ๆในใจก็เต็มไปด้วยความปลอดภัย เหมือนว่าแค่อยู่ข้างกายผู้ชายคนนี้ ก็ไม่ต้องกังวลอันตรายใดๆแล้ว

ระหว่างทางก็จัดการนักฆ่าที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ไปด้วย แป๊บเดียวหลี่ฝางก็มาถึงตรงซูโน่ แต่สถานที่ตรงนั้นแทบจะถูกทำลายจนราบเรียบแล้ว เปลวไฟกำลังลุกไหม้ บ้านทั้งหลังถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง

หลี่ฝางถอนหายใจ พูดว่า：“ดูเหมือนพวกเขาจะใช้อาวุธอานุภาพที่หนักอะไรนั่น”

“ในนั้น！”ซูเชี่ยนชี้ไปที่โบสถ์เล็กๆแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล“ในนั้นคือจุดที่รวมตัว！”

หลี่ฝางพยักหน้า อุ้มซูเชี่ยนพุ่งไปทางนั้น

ชนเปิดประตูโบสถ์ไปดังตุ๊บ ทันใดนั้นฝีเท้าหลี่ฝางก็หยุดลง สีหน้าเปลี่ยนไป

ทั้งห้องโถงถูกทำลายจนเละเทะ ซูเฉิงนอนที่กำแพงอย่างรวยริน พื้นที่รอบๆเป็นศพกับเลือดไปทั่ว

ข้างๆซูเฉิง ยังมีชายหัวล้านอีกคนหนึ่ง กำลังยิ้มอย่างขมขื่นให้ซูเฉิง

ทหารสองสามคนที่ยังยืนอยู่ตอนนี้ ถึงจะยังกั้นไว้ตรงหน้าซูเฉิง ถือปืนเล็งไปที่ตรงกลางชายที่ผมสีบลอนด์ทองเข้ม แต่ใบหน้าแต่ละคนมีแต่ความกลัว กำลังสั่นเล็กน้อยไปทั้งตัว

“ทำไม ยังมีคนรอดอีกเหรอ？”

ชายผมทองเหมือนจะได้รับบาดเจ็บ ร่างกายโซเซหน่อยๆ เสียงก็แหบเล็กน้อย

หลี่ฝางวางซูเชี่ยนลง หรี่ตาทั้งคู่ กำลังจะพูด จู่ๆกำแพงที่อยู่ไม่ไกลถูกเปิดประตูลับ ซูโน่กับลุงหลิวยืนออกมาจากในนั้น

ลุงหลิวมองเห็นชายที่ผมสีบลอนด์ทองเข้ม ก็อุทานทันที：“คุณนี่เอง ราฟาเอล！”

“เหอะเหอะ ไม่เจอกันนานเลยนะ หลิวเฉียน”ราฟาเอลมองไปที่ลุงหลิว หัวเราะอย่างไร้อารมณ์ใดๆ“หลายปีมานี้ ผมควรจะฆ่าคุณไปนานแล้ว”

“น่าเสียดายที่คุณไม่ทำ”หลิวเฉียนพูดด้วยเสียงเยือกเย็น

ราฟาเอลหัวเราะอย่างเย็นชาอีกครั้ง ไม่ได้มองเขาอีก แต่เอาสายตามองไปที่ซูเฉิงที่อยู่มุมกำแพง“พวกคุณแพ้แล้ว ส่งของมา ผมยังปล่อยพวกคุณไม่ต้องตายได้”

ซูเฉิงถอนหายใจ พยายามนั่งขึ้นมา พูดเสียงทุ้มต่ำ：“โอเค หวังว่าคุณจะ……”

จู่ๆระหว่างนั้น เสียงจะโกนเสียงดังก็ตัดบทของซูเฉิง

“เดี๋ยว！”

ทุกคนหันไปมอง ก็เห็นซูโน่วิ่งมาทางข้างกายหลี่ฝางอย่างรวดเร็ว ถามเสียงเบาว่า：“เป็นไงบ้าง มั่นใจได้ไหม？”