NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 899

แต่แค่พลังแบบนี้ก็เพียงพอที่จะหวาดกลัว ดังนั้นจึงให้พ่อบ้านออกมาต้อนรับไท่ซางเองกับตัว

หลี่ฝางที่อยู่ด้านหลังหมดหนทางเล็กน้อย ที่จริงเขาแค่อยากให้ไท่ซางโชว์ความทรงพลังของพลังภายนอกขั้นสูงสุดออกมา เพื่อสถานที่พักก็พอแล้ว

แต่ไท่ซางมีนิสัยชอบโชว์ จึงได้ปล่อยพลังของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ออกมา

ต้องรู้ว่า ยอดฝีมือกำลังภายในบนโลกที่จริงแล้วน่าสงสาร ฝึกฝนยากลำบากเป็นเวลาหลายสิบปี คนรุ่นเก่าที่แข็งแกร่งก็เตรียมจะเข้าโลงอยู่ได้ไม่นานแล้ว ถึงไม่ได้ฝึกฝนกำลังภายใน แต่กลับมีค่ากับคำว่า“ปรมาจารย์”คำนี้

ส่วนพลังภายนอกขั้นสูงสุดกับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ความต่างก็ถือว่าต่างกันราวฟ้ากับดิน

ดังนั้นพ่อบ้านวิ่งออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง ก็ทำให้พวกเขาได้รับความสนใจมากเกินคาด

ทำให้หลี่ฝางไม่พอใจอย่างมาก

“ผมนามสกุลไท่！”ไท่ซางตอบไปอย่างนั้น

พ่อบ้านพูดอย่างสงสัย：“ปรมาจารย์ไท่！ฟังดูแล้วไม่ใช่คนประเทศนี้？”

ถึงแม้หน้าตาของไท่ซางจะไม่ต่างกับคนในประเทศมาก แต่พูดภาษาจีนแล้วยังทะแม่งอยู่หน่อยๆ

“ทำไม？ไม่ได้เหรอ？”ไท่ซางไม่ค่อยพอใจกับคำถามที่ดูเหมือนแสดงความนับถือของพ่อบ้าน จึงขมวดคิ้วถาม

“ไม่ไม่ไม่ ไม่ได้หมายความอย่างนี้เลย ศึกชิงจ้าวยุทธภพก็เชิญเพื่อนๆทั่วสารทิศมาเข้าร่วมอยู่แล้ว ปรมาจารย์ไท่มาได้ ถือว่าไว้หน้าตระกูลชิวผมมาก！”พ่อบ้านพูดต่อว่า“ปรมาจารย์ไท่ เชิญด้านในครับ！”

พูดจบ พ่อบ้านก็เชิญไท่ซางเข้าไปอย่างเคารพ

“นี่ก็พอได้！”

เห็นสถานการณ์แล้ว ไท่ซางก็บ่นพึมพำ แล้วชี้ไปที่หลี่ฝางพูดแนะนำว่า：“นี่คือเพื่อนรักผมกู่เทียน มาด้วยกันกับผม พวกคุณจะทิ้งเขาไว้ไม่สนใจไม่ได้！”

พ่อบ้านมองหลี่ฝางอวบหนึ่ง คิดว่าหลี่ฝางก็แค่คนทั่วไปที่ธรรมดาไม่มีอะไรน่าแปลกเท่านั้น

ที่จริงนักรบแบบนี้ไม่มีคุณสมบัติเข้าไปที่ตระกูลชิว แต่ในเมื่อไท่ซางปรมาจารย์คนนี้พูดแล้ว เขาจึงไม่กล้าปฏิเสธ

“แน่นอน เพื่อนของปรมาจารย์ไท่ ผมตระกูลชิวก็ต้องต้อนรับอย่างดี เชิญเข้ามาสิ”พ่อบ้านรีบพยักหน้าพูด

หลังจากพวกหลี่ฝางสองคนเข้าไปที่ตระกูลชิว ในที่สุดพ่อบ้านก็เช็ดเหงื่อที่มุมหน้าผาก แล้วโล่งอก

หันกลับไป พลังของพ่อบ้านก็เร็วขึ้นมาอย่างมาก ชี้ไปที่ลูกน้องสองคนนั้นแล้วพูดว่า：“พวกคุณสองคนไม่ต้องทำงานตรงนี้แล้ว ไปซะ！”

พ่อบ้านพูดออกมาประโยคเดียว ทำให้ลูกน้องสองคนสีหน้าซีดขาวทันที

พวกเขาสองคนเฝ้าประตูให้ตระกูลชิว คนที่มาทำธุระที่ตระกูลชิวต่างให้เกียรติพวกเขา บางครั้งก็ยังแสดงความกตัญญูต่อด้วย

เช่นศึกชิงจ้าวยุทธภพครั้งนี้ พวกเขาก็แสดงความโดดเด่นให้ผู้คนสนใจ ถ้าเป็นที่อื่นล่ะก็ คนฝึกยุทธพวกนั้นคงไม่มองพวกเขามากนักหรอก