NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 900

ทำไมไท่ซางต้องทะเลาะกับพ่อบ้านขนาดนี้？เขาไม่อยากให้ปัญหาเรื่องห้องทำให้หลี่ฝางไม่พอใจ แล้วสุดท้ายเขาก็เป็นแค่กระสอบทราย

ดังนั้นไท่ซางจึงได้ยืนหยัดแบบนี้

ที่จริงหลี่ฝางแค่มีที่ให้พักก็พอแล้ว ไม่ได้ต้องการมากขนาดนั้น แต่ในเมื่อไท่ซางพูดแล้ว เขาก็ไม่ควรห้าม

ได้แต่มองพ่อบ้านยอมจำนนต่ออำนาจของไท่ซาง กัดฟันพูดว่า：“ปรมาจารย์ไท่ เรือนหลังสุดนั้นให้คุณกู่พักได้ไหม？”

“ไม่ได้！ผมบอกแล้วไง พวกเราสองคนไม่แยกจากกัน แยกกันไม่ได้เด็ดขาด！”ไท่ซางจ้องเขม็ง：“คุณเข้าใจความหมายของผมหรือเปล่า？ช่างเถอะ ผมต้องการเรือน 3ห้องนั้น ถ้าคุณไม่ไว้หน้าผม ผมก็จะไม่เกรงใจแล้ว คุณไปพิจารณาดูเอาเองละกัน！”

ไม่ให้โอกาสพ่อบ้านได้พูดแทรกเลย ก็ทำตัวเผด็จการขึ้นมา

พ่อบ้านเหมือนจะคิดอะไรได้ มองไท่ซางแล้วก็มองหลี่ฝาง สายตาก็ค่อยๆดูแปลกไป

แย่แล้ว！หลี่ฝางถอนหายใจภายในใจ มองสายตาก็รู้ว่าพ่อบ้านคิดอะไรอยู่　

ชื่อเสียงของเขา วันนี้ถือว่าถูกไท่ซางทำลายไว้ในมือ

สุดท้ายปัญหาเรื่องห้องพักที่อยู่ภายใต้ทัศนคติอันหยาบคายของไท่ซางก็ถูกแก้ไข ทั้งสองคนได้จองเรือน 2กับเรือน 3

ส่วนพ่อบ้านหลังจากจัดการที่พักก็กระโดดออกไปเหมือนกับจะหนี กลัวไท่ซางเสนอความต้องการอะไรที่มากเกินไปอีก

หลี่ฝางก็มีความสุขมาก และก็กำชับไท่ซางว่าอย่าเดินออกไปง่ายๆ

ส่วนพ่อบ้านก็เอาเรื่องของไท่ซางคนนี้ปรมาจารย์ที่ไม่คุ้นหน้าบอกกับหัวหน้าครอบครัวคนปัจจุบันของตระกูลชิว ในทันที และก็เป็นลูกชายคนโตของนายท่านชิว ชิวเฉิงหลี่

ชิวเฉิงหลี่ที่ปีนี้ยังไม่ถึงห้าสิบ อาศัยความแข็งแกร่งอันเผด็จการ นั่งตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวของตระกูลชิว ภายใต้การนำพาของเขาในหลายปีนี้ ทำให้ตระกูลชิวพัฒนาได้อย่างไม่เลวมาตลอด

และหลังจากที่พ่อบ้านเอาเรื่องของไท่ซางบอกชิวเฉิงหลี่ ใบหน้าหล่อเหลาของชิวเฉิงหลี่ก็หม่นลง ขมวดคิ้วแน่นขึ้นมา

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ？”

ไม่ว่าชิวเฉิงหลี่จะพูดหรือกระทำอะไร ก็จะมาพร้อมความเกรงขาม

เดิมทีเขาก็หน้าตาดุดันอยู่แล้ว ดวงตาเหมือนเสือคู่นั้นทำให้ทุกคนที่สบตากับเขาอดไม่ได้ที่ในใจจะรู้สึกหวาดกลัว

และท่าทีที่ไม่ยิ้มและพฤติกรรมอันโหดเหี้ยมของชิวเฉิงหลี่นั้น ยิ่งทำให้คนตระกูลชิวทั้งเคารพและเกรงขาม

เทียบกับชิวเฉิงหลี่แล้ว คุณท่านตระกูลชิวจะนิสัยอ่อนโยนมาก ปฏิบัติต่อคนหรือทำอะไรก็จะใจกว้าง แต่เขาตัดขาดภายนอกมาหลายปี ก็ทำให้ตระกูลชิวอยู่ภายใต้นิสัยแบบนี้ของชิวเฉิงหลี่ ก็กลายเป็นจริงจัง

ชิวเฉิงหลี่หัวเราะเหอะเหอะ：“นี่คุณไม่ต้องสนใจแล้ว สรุปคือ ไม่ต้องกลัวปรมาจารย์ไท่มากนัก ก็ยังคำเดิม เขาต้องการอะไรก็สนองให้เขา แค่ไม่รบกวนศึกชิงจ้าวยุทธภพครั้งนี้ก็พอ”

“เข้าใจแล้ว！”พ่อบ้านเก็บความสุขในใจไว้กำลังจะออกไป จู่ๆก็ถูกชิวเฉิงหลี่เรียกไว้

“คุณเห็นปรมาจารย์ไท่มีความชอบอะไร？”

ได้ยินคำพูดนี้ของชิวเฉิงหลี่ พ่อบ้านก็เข้าใจความหมายของชิวเฉิงหลี่ คิดจะดึงปรมาจารย์ไท่มาเป็นพวกไว้ ก็เพื่อประโยชน์ที่ดีที่สุดต่อตระกูลชิว

“เอ่อ……ดูเหมือนปรมาจารย์ไท่นั่นจะสนใจหญิงวัยรุ่นมาก แต่ว่า……”พ่อบ้านคิด ทันใดนั้นก็คิดถึงท่าทีผิดปกติที่ไท่ซางปฏิบัติต่อหลี่ฝาง การแสดงออกก็เปลี่ยนเป็นแปลกใจอีกครั้ง

“แต่อะไร？”ชิวเฉิงหลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ไม่มีอะไร น่าจะเป็นผมคิดผิดไป”พ่อบ้านสลัดความคิดในหัวออกไป พูดว่า“ก่อนหน้านี้ตอนที่ผมพาปรมาจารย์ไท่ไปพัก เขาจ้องมองหญิงวัยรุ่นที่เดินไปเดินมาจริงๆ”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้……ก็ให้ชิวทิงหยุนไปปรนนิบัติปรมาจารย์ไท่เถอะ”ชิวเฉิงหลี่คิดเล็กน้อย แล้วพูดอย่างเย็นชา

ได้ยิน ในใจพ่อบ้านก็สั่น พูดเสียงเบา：“แต่ว่าคุณหนูชิว……”

“ทำไม คุณมีความเห็นอะไรเหรอ？”ชิวเฉิงหลี่ถามอย่างเย็นชา