“ไม่ได้ยินไม่ได้ยิน ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น” ไท่ซางส่ายหน้า และปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดไปเมื่อครู่รัวๆ
ในตอนนี้ได้เข้าใจความหมายของเจ้านายตนแล้ว แน่นอนว่าเขาต้องไม่ไปกระตุกหนวด ให้ตัวเองโดนตีฟรีๆ หรอก
เมื่อชิวทิงหยุนเห็นว่าไท่ซางถึงกลับเชื่อฟังหลี่ฝางทุกอย่างจริงๆ ในใจก็ยิ่งประหลาดใจขึ้นไปอีก แม้แต่ความลนลานก่อนหน้านี้ก็ถูกกดระงับไว้ชั่วขณะ
วินาทีนี้ เธอยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเอง ความสัมพันธ์ของหลี่ฝางกับไท่ซาง ต้องไม่ใช่อย่างที่พ่อบ้านเฒ่าพูดแน่ๆ
กลับกันฐานะของหลี่ฝาง เหมือนว่าจะสูงกว่าด้วย
ในขณะนั้น ด้านนอกก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“พ่อบ้าน จะไปเกรงใจอะไรหนักหนา ด้านในเป็นแค่ไอ้ขยะที่แอบย่องเข้ามา แค่เขาไปไล่มันออกมาก็พอ!” เสียงของชิวเฉิงฝูก็ดังขึ้นมาด้วย
“ไม่ทราบว่าคุณกู่อยู่มั้ยครับ?” พ่อบ้านไม่สนใจชิวเฉิงฝู และถามของตัวเองไป
เมื่อกี้ชิวเฉิงฝูบอกว่ามีคนแอบเข้ามาในเรือนที่เตรียมไว้รับรองปรมาจารย์ พ่อบ้านก็ตกใจ แต่เมื่อได้ยินว่าเป็นเรือน3 เขาก็ใจเย็นลง
คนอื่นไม่รู้ เขาจะไม่รู้เหรอว่าใครพักอยู่ที่เรือน3?
ถึงแม้ในสายตาของเขาหลี่ฝางก็เป็นแค่ขยะคนนึงจริงๆ แต่ว่าเขาเป็นพี่น้องกับปรมาจารย์ไท่ซางนะ!เช่นเดียวกับชิวเฉิงฝูที่อาศัยตระกูลชิวทำเรื่องนู้นเรื่องนี้นั่นแหละ หลี่ฝางอาศัยไท่ซาง จึงไม่สามารถทำให้ไม่พอใจได้ง่ายๆ
หลังจากที่ได้ยินว่าชิวเฉิงฝูและหลี่ฝางทะเลาะกัน พ่อบ้านอยากจะมาดูสถานการณ์ก่อน ค่อยตัดสินใจ
แน่นอน นั่นก็เพราะว่าชิวเฉิงฝูไปก่อปัญหากับหลี่ฝาง ถ้าชิวเฉิงฝูบอกว่าตนไปมีปัญหากับไท่ซาง งั้นพ่อบ้านคงตีเขาขาหักและลากเขามารับโทษนานแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงของพ่อบ้าน ชิวทิงหยุนก็ลนลานขึ้นมา
หลี่ฝางกลับไม่มีปฏิกิริยาอะไร ก็แค่ให้ชิวทิงหยุนไปเปิดประตู
ชิวทิงหยุนแค่พยักหน้า และเหลือบมองไท่ซาง คิดว่ามีเขาคอยออกหน้า คงจะไม่ลำบากเท่าไหร่
ชิวทิงหยุนคิดแบบนี้ พลางเดินขึ้นไปเปิดประตูอย่างระวัง ก็เห็นพ่อบ้านเฒ่ากับชิวเฉิงฝูกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตู
“ไสหัวไป!” เมื่อชิวเฉิงฝูเห็นชิวทิงหยุน ก็ผลักเธอลงลงพื้น และพุ่งผ่านเข้ามา
หลี่ฝางเห็นดังนั้นจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย และส่งสายตาให้ไท่ซาง โดยไม่รู้เหมือนกันว่าเขามองออกมั้ย
ส่วนพ่อบ้านเมื่อเปิดประตูเปิดออกก็เห็นชิวทิงหยุน ก็รู้สึกแปลกใจ แต่ว่าก็ได้เห็นไท่ซางพอดี จึงพยักหน้าอยู่ในใจ คิดว่าไท่ซางพาชิวทิงหยุนมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง