NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 909

“หึ！” ไท่ซางหึใส่ และเก็บท่าทีของตน ไม่ได้ทำความลำบากใจให้พ่อบ้านเฒ่าต่อ

“ขอบพระคุณปรมาจารย์ไท่ซางที่ให้อภัย เด็กน้อยในตระกูลตาไม่มีแวว ไม่รู้จักกฎเกณฑ์ ทำให้ทั้งสองท่านไม่พอใจแล้ว” พ่อบ้านเฒ่าถอนหายใจ หลังจากลังเลอยู่ครู่ก็พูดอย่างเคารพ “ผมต้องขอทั้งสองท่านแทนเขาด้วย หวังว่าทั้งสองท่านจะยกโทษให้”

ถึงยังไงชิวเฉิงฝูก็เป็นคนตระกูลชิว หมายความว่าเขาก็เป็นหน้าตาตระกูลชิว พ่อบ้านเฒ่าต้องช่วยเขาไว้เป็นธรรมดา อย่างน้อยก็ไม่ถูกลงโทษ

แต่ประเด็นก็คือที่ชิวเฉิงฝูมีปัญหาด้วยคือหลี่ฝาง ถ้าหากเขามีปัญหากับไท่ซาง งั้นพ่อบ้านเฒ่าคงจะลงโทษเขาไปก่อนยกนึง เพื่อที่จะให้ได้การอภัยจากไท่ซาง

“ปรมาจารย์ได้โปรดให้อภัยด้วย！” ชิวเฉิงฝูรีบพูดกับไท่ซางอย่างเคารพ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับปรมาจารย์แห่งยุทธภพคนอื่นนอกเหนือจากตระกูลชิว ประเด็นสำคัญคือ เขายังไปทำให้ปรมาจารย์ยุทธภพคนนี้ไม่พอใจ

แม้ว่าเขาจะเป็นญาติกับตระกูลชิว ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะอยู่ในสายตาปรมาจารย์ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเขาเป็นแค่ญาติห่างๆ ของตระกูลชิวเลย

ดังนั้นเขาได้แต่วังว่าไท่ซางจะไม่เอาความ ท่าทีที่แสดงออกมากับเมื่อครู่อย่างกับท้องฟ้า กับพื้นดิน

“เหอะๆ หรือว่านายลืมไปแล้วว่านายพูดอะไรไป? ให้ฉันฟื้นความจำแทนนายมั้ย?” ไท่ซางเห็นแบบนี้ก็ยิ้มอย่างเย็นชา แล้วพูด： “นายว่า ที่นายพูดที่หน้าประตูใหญ่ของตระกูลชิว จะให้ฉันยกโทษให้นายได้ยังไง?”

เห็นท่าสัพยอกของไท่ซาง ไท่ซางจู่ๆ ก็ไปต่อไม่ถูก ในใจก็คิดถึงเรื่องหยูหลิงฮุ่ยอย่างอดไม่ได้

หากไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนี้ พูดอะไรไท่ซางเป็นแค่ไอ้ขยะ เขาจะไปดูถูกไท่ซางแบบนั้นได้ยังไงกัน?

สุดท้ายเพียงแค่พริบตา อีกฝ่ายก็กลายเป็นปรมาจารย์ยุทธภพ กลายเป็นคนที่ตนไม่สามารถล่วงเกินได้

ชิวเฉิงฝูทำได้แค่คุกเข่าอยู่ที่พื้นอ้อนวอนให้ไท่ซางยกโทษให้ ไม่กล้าไม่เคารพเลยสักนิด

ในเวลานี้พ่อบ้านเฒ่ายังคงถอนหายใจอยู่ในใจ คิดไม่ถึงว่าชิวเฉิงฝูจะทำให้ไท่ซางไม่พอใจมาตั้งแรกแล้ว แถมยังล่วงเกินไว้อย่างหนักมากๆ ด้วย

พ่อบ้านเข้าใจว่าถ้าตนไม่มีคำอธิบายดีๆ ให้ไท่ซาง เรื่องนี้เกรงว่าจะจบไม่สวย รวมไปถึงตระกูลชิวทั้งหมด ก็จะถูกชิวเฉิงฝูลากเข้าไปเอี่ยวด้วย

ในหัวของพ่อบ้านก็หมุนอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็มีวิธีรับมือ

“ชิวเฉิงฝูนายถึงกับกล้าล่วงเกินปรมาจารย์ไท่ซาง ลงโทษนายปลีกวิเวกสำนึกผิดสามปีห้ามออกมา หากกล้าต่อต้าน ก็ใช้กฎบ้านลงโทษ！”

ชิวเฉิงฝูตัวสั่นไปทั้งร่าง เกือบจะคิดว่าตัวเองฟังผิดแล้ว

เขาก็ไม่ใช่คนธรรมะธัมโม ตอนวัยหนุ่ม จู่ๆ ก็ถูกลงโทษสำนึกผิดสามปี จะให้เขาผ่านมันไปได้ยังไง?

มันโหดกว่าการเข้าคุกอีกนะ！

“ทำไม นายมีปัญหา?” พ่อบ้านเห็นชิวเฉิงฝูทำหน้าอึดอัดใจ จึงถามขึ้น