“ดีมาก คราวนี้ปรมาจารย์ชิวทำได้ไม่เลวเลย”กู่ยี่เทียนค่อยๆยืนขึ้น ท่าทีเย็นชา“แต่ความผิดครั้งนี้ของตระกูลชิวไม่อาจลบทิ้งได้ทั้งหมด ที่ต้องได้รับ ตระกูลชิวก็ต้องได้รับ!”
“แน่นอนว่าเป็นเช่นนั้น ปรมาจารย์กู่โปรดวางใจ”ชิวจงเทียนรีบพูดเห็นชอบ“ครั้งนี้ตระกูลชิวผิดก่อนจริงๆ แน่นอนว่าต้องชดใช้ให้ทุกท่าน ทุกท่านโปรดรอดูต่อไป”
คนอื่นๆเมื่อเห็นเช่นนี้ ก็เข้าใจว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วน่าจะจบแล้วจริงๆ แม้พวกเขาไม่ได้ผลประโยชน์อะไรจากตระกูลชิวมาก แต่อย่างน้อยก็ได้บ้าง ถือว่าได้กำไรแล้ว
ดังนั้นทุกคนจึงตัดสินใจไม่อยู่ต่อ บอกลาเสร็จก็แยกย้ายกันไป
ไม่นานนักที่นี่ก็เหลือแค่ชิวจงเทียนสามคนกับพวกหลี่ฝาง กู่ยี่เทียนก็จากไปด้วยสีหน้าเย็นชาเช่นกัน
“พี่ชิว ผมก็ต้องไปแล้ว เกรงว่าครั้งนี้ตระกูลข่งของผมจนแล้ว”ข่งจิ่งยู่ยิ้มเจื่อนๆให้ชิวจงเทียน แล้วเดินออกไป
ส้งหมิงก็เดินเข้าไปแล้วพูดขึ้น:“พี่ชิว หนี้บุญคุณที่ติดพี่ ผมได้คืนให้แล้ว เรามาถึงเท่านี้เถอะ”
“เห้อ ครั้งนี้ผมทำผิดต่อพี่ส้งแล้ว”ชิวจงเทียนถอนหายใจแล้วพูด
ข่งจิ่งยู่และชิวจงเทียนร่วมมือกันเพราะผลประโยชน์ แน่นอนว่าไม่ได้สนิทกันเท่าส้งหมิงกับชิวจงเทียน เพื่อนของตนต้องเหนื่อยเพราะช่วยตน แน่นอนว่าทำให้ชิวจงเทียนไม่สบายใจนัก
“ต้าเซี่ยหลงเช่วก็เป็นที่ซุกหัวชั่วคราวที่ไม่เลว ผมเร่ร่อนมาทั้งชีวิต สุดท้ายก็สามารถอาศัยที่ต้าเซี่ยหลงเช่วได้ บางทีอาจไม่ตายดีก็ได้”ส้งหมิงพูดอย่างเรียบเฉย
ปรมาจารย์กำลังภายในทั้งสามท่าน ถูกต้าเซี่ยหลงเช่วจับจุดอ่อนได้ ต้าเซี่ยหลงเช่วจะปล่อยพวกเขาไปง่ายได้ยังไง
ความผิดพลาดครั้งนี้ พวกเขาสองคนสามารถเอาทรัพย์สินของตระกูลมากำบังได้ แต่ส้งหมิงทำได้แค่ใช่ตัวเองเป็นโล่กำบัง
พูดจบส้งหมิงก็เดินออกไป
ตอนนี้ห้องโถงใหญ่อันว่างเปล่านี้ เหลือแต่หลี่ฝางไม่กี่คน
เมื่อเห็นหน้าตาเรียบเฉยของหลี่ฝาง ชิวจงเทียนก็รู้สึกซับซ้อนในใจสุดๆ
เห็นๆอยู่หลี่ฝางยื่นมือมาแทรกก่อน ทำลายสถานการณ์ดีๆของเขา แต่ตอนนี้เขาต้องให้ตระกูลชิวดำเนินต่อไป จึงให้หลี่ฝางเป็นผู้นำความลำบากในใจนั้นมากมายมหาศาล
“ผมจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องตระกูลชิวของพวกคุณ”หลี่ฝางมองชิวจงเทียน พลางพูดอย่างเรียบเฉยๆ“แต่ตระกูลชิวก็ต้องรักษาหน้าที่ตัวเองให้ดี อย่ามาเล่นลูกไม้อะไรกับผม”
“แน่นอนว่าเป็นเช่นนั้น”ชิวจงเทียนพูดด้วยความขมขื่น
“อ้ออีกอย่าง ทิงหยุนยังเด็ก แม้คุณมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้เธอ ยากที่คนใต้อาณัติจะไม่ทำหน้าอย่างหลังอย่าง ผมไม่ได้อยู่ตระกูลชิว คุณต้องดูให้ดี เธอเป็นถึงหลานสาวคุณนะ อย่าคิดทำอะไรบ้าๆ”หลี่ฝางพูดต่อ
“ตกลง”ชิวจงเทียนตอบรับ
“งั้นก็เอาอย่างงี้แหละ”หลี่ฝางโบกมือไปมา แบบไม่ยุ่งแล้ว
ชิวจงเทียนตัดสินใจได้ทันใด เข้าใจทัศนคติของหลี่ฝางแล้ว
บางทีสำหรับตระกูลชิวแล้ว ครั้งนี้ไม่ใช่แค่วิกฤตกาล แต่เป็นโอกาสด้วย!
หลี่ฝางจะพูดอะไรอีก แต่เห็นหงส์แดงสี่ขุนศึกของกู่ยี่เทียนเดินเข้ามาแล้วพูดขึ้น:“หลี่ฝาง หัวหน้ากู่ของเราต้องการพบคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง