NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 947

“ไอ้สวะเอ๊ย!” หวางซีหมิงแอบด่าออกมาหนึ่งครั้ง เขาจ้องมองหลี่ฝางด้วยสายตาเยือกเย็น พร้อมทั้งมีความหยิ่งผยองของผู้ที่อยู่ด้านบนมองคนที่อยู่ด้านล่าง

“แกก็คือหลี่ฝาง? ร้ายกาจไม่เบานี่แกน่ะ พึ่งมาถึงก็ข่มขู่ฉันแล้ว”

“แกคือหวางซีหมิงสินะ? ถ้าหากทั้งตระกูลหวางต่างก็เป็นแบบแก ดูแล้วตระกูลหวางก็คงไม่มีความหวังอะไร และยิ่งไม่มีวันพรุ่งนี้อีกต่อไปแล้ว” หลี่ฝางหัวเราะอย่างเย็นชา

“ฮ่า ๆ ๆ แกคิดว่าตัวเองพอมีฝีมืออยู่บ้าง ก็ไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตาแล้วงั้นเหรอ? ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเอาซะเลยจริง ๆ!”

หวางซีหมิงหัวเราะขึ้นมาเสียงดังราวกับได้ฟังเรื่องที่ตลกขบขันมากเรื่องหนึ่ง

“เจ้าหนุ่ม ฉันให้โอกาสแกสักครั้ง เพียงแค่ตอนนี้แกคุกเข่าลงโขกศีรษะให้ฉันสิบครั้งโดยให้มีเสียงดังออกมา ฉันสามารถไว้ชีวิตเน่า ๆ ของแกได้”

เมื่อได้ยินคำพูดที่มั่นใจของหวางซีหมิง มู่หรงฉางเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขาใช้สายตาที่เฝ้ารอดูเรื่องสนุกมองไปยังหลี่ฝาง: หลี่ฝางถึงแกจะร้ายกาจยังไง หรือว่าจะสามารถต่อการกับตระกูลหวางได้งั้นเหรอ?

“ใช่ไหม?” หลี่ฝางนั่งอยู่ในห้องภายใต้สายตาของทุกคน เขายิ้มเล็กน้อย ทันใดนั้นฝ่ามือของเขา ก็ฟาดเข้าไปยังใบหน้าของหวางซีหมิงทันที

“อ๊าก!”

หวางซีหมิงร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวด เขาถูกฝ่ามือของหลี่ฝางตบจนลงไปกองบนพื้น

ส่วนคนอื่น ๆ หลังจากที่ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของหวางซีหมิง ถึงได้ตื่นขึ้นมาจากความตกตะลึง

“แก นี่แกกล้าทำร้าเขาจริง ๆ เหรอเนี่ย” ภายในใจของมู่หรงฉางเฟิงตกใจขึ้นมาอีกครั้ง อีกทั้งตื่นเต้นดีใจ ที่ตกใจก็เพราะเขาไม่คิดว่าหลี่ฝางจะกล้าลงมือจริง ๆ ที่ตื่นเต้นดีใจก็เพราะว่า ครั้งนี้ตระกูลหวางและหลี่ฝางได้ผูกปมแค้นเข้าให้แล้วจริง ๆ

ต่อให้เดิมทีตระกูลหวางไม่ยากจะเป็นศัตรูกับหลี่ฝาง ตอนนี้ก็จะต้องลงมืออย่างแน่นอน

“หลี่ฝาง แกไม่รู้ฐานะของคุณชายหวางเหรอ?” มู่หรงฉางเฟิงรีบลุกยืนขึ้นมา เขาทำท่าทำทางดุด่าว่ากล่าว: “จะบอกแกให้นะ อย่าคิดว่าอยู่ที่เมืองเอกตัวเองพอจะมีฝีมืออยู่บ้างเลยไม่เกรงกลัวกฎหมาย คุณชายหวางไม่ใช่คนที่แกจะสามารถล่วงเกินได้!”

หลี่ฝางเหลือบตามองมู่หลงฉางเฟิงแวบหนึ่ง แล้วยิ้มอย่างเหยียดหยาม

เมื่อไม่นานมานี้ เขายังเห็นมู่หรงฉางเฟิงเป็นศัตรูอันดับหนึ่งอยู่เลย แต่ในตอนนี้ มู่หรงฉางเฟิงนั้นไม่มีคุณสมบัติพอแม้แต่จะถกเถียงกับเขาแล้ว

“หวางซีหมิง อย่างน้อยแกก็เป็นถึงคนของตระกูลหวางแห่งเมืองเซี่ยงไฮ้ มาคลุกคลีกับคนอย่างมู่หรงฉางเฟิง ชั่งขายหน้าคุณปู่ของแกจริง ๆ!”

คำพูดของหลี่ฝาง ทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาทันที

คนคนนี้รู้ที่มาที่ไปของตระกูลหวางเป็นอย่างดี ยังกล้าปฏิบัติกับหวางซีหมิงแบบนี้อีกเหรอ?

“ลุงโจว จัดการมันให้ฉันซะ!”

หวางซีหมิงเคยถูกเหยียดหยามแบบนี้มาก่อนที่ไหนกัน ไฟแห่งความโมโหลุกโชนขึ้นมาในใจของเขา จนดวงตาของเขากลายเป็นสีแดง

เมื่อชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านข้างได้ยินดังนั้น เขาก็มองไปที่หลี่ฝางทันที

“อย่าโทษฉันเลยนะ แกรนหาที่เอง” เขาส่ายหัว ในสายตาที่มองหลี่ฝางนั้นเต็มไปด้วยความสงสาร

หลังจากที่หลี่ฝางได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคนแล้ว เขากลับเพียงแค่ยิ้มอย่างดูแคลน วินาทีต่อมา เขาก็ได้ยื่นมือออกไป และจับเข้าที่หมัดของชายวัยกลางคนที่ต่อยเข้ามาด้วยความโมโหเบา ๆ