NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 959

“ลงมือ ลงมือพร้อมกัน ฆ่ามันให้ตาย!” เจ้าสามจางหันไปตวาดกับลูกน้องของตัวเองด้วยความโมโห ฝากความหวังไว้ว่าพวกเขาจะสามารถบุกเข้าไปหยุดหลี่ฝางเอาไว้ เพื่อให้เขาพอได้มีเวลาหลบหนีไป

เขารู้ดี วันนี้หลี่ฝางไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่ ถ้าหากหยุดหลี่ฝางเอาไว้ไม่ได้ วันนี้เขาต้องตายอย่างแน่นอน

ส่วนลูกน้องของเจ้าสามจางหลังจากได้ยินที่เขาพูด กลับไม่มีใครที่บุกเข้าไปเลยสักคน ในทางกลับกันต่างก็ได้ก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย

ไม่มีใครเป็นคนโง่ เผชิญหน้ากับคนวิปริตน่าหวาดกลัวที่แม้แต่ลูกปืนก็ทำอะไรไม่ได้อย่างหลี่ฝาง ยังจะกล้าเอาชีวิตเข้าไปทิ้ง

ไม่นาน เจ้าสามจางก็ได้พบว่า ลูกน้องของตัวเองต่างก็หลบอยู่ด้านหลังของเขา พยายามอยู่ให้ห่างจากตรงนี้เอาไว้ มีบางคนถึงขั้นเตรียมที่จะหลบหนีเลยด้วยซ้ำ

ความหวาดกลัวบวกกับความโมโห ในที่สุดเจ้าสามจางก็ไม่ได้สนใจคำสั่งอะไรนั่นของเฮียติงอีกต่อไป เขายกปืนขึ้นและเล็งไปที่ฉินวี่เฟยทันที

ถ้าหากหนีไปจากที่นี่ไม่ได้ เขาก็จะต้องตายในอีกไม่นาน แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปนึกถึงเรื่องของอนาคต

“อย่าขยับนะ ถ้าแกดินเข้ามาอีกก้าว ฉันจะฆ่าเธอซะ!”

เจ้าสามจางตะโกนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง: “ไม่เชื่อก็ลองดูสิว่าแกจะเร็วกว่า หรือปืนของฉันเร็วกว่ากันแน่!”

เจ้าสามจางคิดว่า ต่อให้หลี่ฝางสามารถหยุดลูกปืนได้ ฉินวี่เฟยก็คงหยุดไว้ไม่ได้หรอก ไม่อย่างนั้นละก็ก็คงไม่โดนพวกเขาจับตัวมาที่นี่

ส่วนหลี่ฝางที่เต็มใจมาเสี่ยงอันตรายถึงที่นี่เพื่อฉินวี่เฟย ก็จะต้องไม่ยินดีที่จะเห็นฉินวี่เฟยได้รับบาดเจ็บเป็นแน่

แต่ทว่าหลี่ฝางที่อยู่ตรงข้ามกับเขานั้น ในเวลานี้จู่ ๆ ก็ได้ยิ้มขึ้นมาอย่างเย็นชา

รอยยิ้มที่เย็นชาเช่นนั้น เพียงพอที่จะทำให้วิญญาณของผู้คนแข็งทื่อเป็นก้อนน้ำแข็ง เป็นรอยยิ้มที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก

รัศมีอันน่าเกรงขามสายหนึ่ง ได้ครอบคลุมไปทั่วทั้งบริเวณในวินาทีนี้ ให้ทุกคนตกลงสู่เหวแห่งความเป็นตายที่ไร้ขอบเขต

และนั่นเป็นรัศมีแห่งความอาฆาตที่หลี่ฝางได้ปล่อยออกมา

รัศมีของปรมาจารย์กำลังภายใน มากพอที่จะให้ทุกคนเกิดภาพลวงตาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรัศมีของปรมาจารย์แดนเตา และนั่นก็คือ ไออาฆาตที่น่าสะพรึงกลัวที่เกิดจากความโมโหของหลี่ฝางในเวลานี้นั่นเอง

มังกรมีเกล็ด ใครแต่เป็นต้องตาย และฉินวี่เฟยก็คือเกล็ดมังกรของหลี่ฝาง ในตอนนั้นหวางซีหมิงก็ได้เคยพิสูจน์มาแล้ว เจ้าสามจางในตอนนี้ ยังต้องการที่จะพิสูจน์อีกครั้ง

ภายใต้รัศมีความน่าสะพรึงกลัวที่หาที่เปรียบไม่ได้เช่นนี้ คนธรรมดาไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะต่อต้าน

ทันใดนั้นเอง ดวงตาทั้งสองข้างของเจ้าสามจางก็ได้สูญเสียสีสันไป เขาล้มหงายหลัง ลงไปกองบนพื้นทันที และได้สูญเสียสติสัมปชัญญะไป

ทุกคนที่อยู่ภายในโรงงานแห่งนี้ ต่างตกอยู่ในการครอบงำของรัศมีอันทรงพลังนี้ คนทั้งหมดสูญเสียพลังในการรับรู้ไปทันที ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ขยับเขยื้อน

มีเพียงฉินวี่เฟยที่ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอมองทั้งหมดนี่อยู่ตรงนั้นอย่างโง่ ๆ เธอได้มึนงงไปหมดแล้ว

พวกอันธพาลที่ก่อนหน้านี้มีท่าทีโหดเหี้ยมดุร้ายพวกนั้น ตอนนี้กลับเหมือนได้โดนวิชาอาคมที่ทำให้ขยับไม่ได้อย่างไรอย่างนั้น ทั้งหมดได้กลายเป็นรูปปั้น ยืนแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สถานการณ์เช่นนี้ ช่างน่าสยองขวัญยิ่งนัก