NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 975

และด้านหลังมือปืนพวกนี้ ก็คือผู้ชายตัวเตี้ยที่สูงแค่ร้อยห้าสิบกว่าเซ็น กับชายร่างกำยำที่สูงกว่าสองร้อยเซ็นขึ้นไป

ทั้งสองยืนด้วยกันแล้วแตกต่างอย่างมาก เกิดความรู้สึกเป็นการแสดงแปลกๆ

ใบหน้าของชายร่างกำยำเย็นชาเหมือนหิน มองอาคารเล็กๆแล้วถามว่า：“นี่คือสถานที่ที่คุณบอกเหรอ？”

“ครับคุณคาร์ล อันธพาลที่แย่งสินค้าพวกนี้ก็อยู่ในนี้”

“ทำไมพวกเขาถึงอยู่นี่？”ถึงแม้เป็นตอนที่คาร์ลกำลังถาม การแสดงออกก็ดูเย็นชา ราบเรียบ

“พวกเขาหนีไปจากเมืองนี้ไม่ได้หรอก”คนตัวเตี้ยกำชับอย่างเย็นชา：“เข้าไปหาให้ผม ดูว่ายังมีคนรอดอยู่ไหม”

ทุกคนต่างรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามจะต้องไม่อยู่ที่นี่รอพวกเขาบุกเข้ามาอย่างโง่ๆแน่ ดังนั้นที่พวกเขาต้องทำก็คือเก็บกวาดลานต่อสู้ จากนั้นก็เริ่มค้นหาไปทั้งเมืองทันที

อย่างไรก็ตามคนที่เข้าไปตรวจสอบสถานการณ์ กลับไม่ส่งเสียงใดๆอีก

“ลุย ลุยให้หมด！จัดการที่นี่ให้ผม！”คนตัวเตี้ยให้ลูกน้องของตัวเองใช้อานุภาพที่หนักมากอย่างเด็ดขาด

พูดจบ เขาพูดกับชายหนุ่มร่างกำยำที่อยู่ข้างๆ：“คุณคาร์ล ถ้าเกิดปัญหา ผมหวังว่าคุณจะลงมือ แล้วผมจะชดเชยให้คุณอย่างสาสม”

“ได้”คาร์ลพูดอย่างเย็นชา

และในห้องตอนนี้ โล่ซือหานมองคนที่ล้มลงไปกับพื้น ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอเห็นเพียงแค่พวกเขาเข้ามาในนี้ก็ล้มลงไปที่พื้นในชั่วพริบตาเดียว คาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง ว่าพวกเขาจะถูกออร่าของหลี่ฝางกระทำจนหมดสติ

ตอนนี้หลี่ฝางก็มองกลุ่มคนด้านนอกที่เตรียมจะยิงคนมาทางนี้ จู่ๆในใจก็คล้อยตาม พูดล้อเล่น：“คุณไปจัดการคนพวกนั้นที่อยู่ด้านนอกให้เรียบร้อยไป”

“อ๋า？นี่คุณกำลังล้อเล่นเหรอ？”โล่ซือหานไม่ค่อยอยากจะเชื่อ สงสัยว่าหลี่ฝางกำลังพูดเหลวไหล

“ผมเหมือนคนที่ล้อเล่นเป็นเหรอ？”หลี่ฝางชักสีหน้า พูดว่า：“ไปเถอะ”

จากนั้น โล่ซือหานก็พบว่าตัวเองสูญเสียอำนาจการควบคุมร่างกาย ยืนขึ้นมา แล้วเดินไปด้านนอกอย่างไม่ได้สมัครใจนัก

“ช่วย ช่วยด้วย……”โล่ซือหานตื่นตระหนกมาก และยังสงสัยว่าผู้ชายด้านหลังนี้เข้าใจมนต์ดำอะไรใช่หรือไม่

แต่ตอนที่เดินออกไปนอกประตู เผชิญหน้ากับอันธพาลที่ติดอาวุธแต่ละคน ความคิดอย่างอื่นในหัวเธอก็หายไป เหลือเพียงอย่างเดียว：ตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน

ตั้งแต่ที่ได้แหวนยิงธนูลึกลับที่ตระกูลชิว กำลังภายในของหลี่ฝางก็เริ่มเปลี่ยนแปลง หลังจากผ่านช่วงเวลานี้ไป จนกระทั่งช่วงนี้ การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพเช่นนี้ในที่สุดก็สิ้นสุดลง หมายความว่าหลี่ฝางเข้าสู่แดนเต๋าอย่างถี่ถ้วน และหลี่ฝางก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงหลังจากเข้าสู่แดนเต๋า

เช่นการใช้แค่ออร่าก็สามารถทำให้คนทั่วไปหมดสติได้ อย่างเช่นเขาสามารถควบคุมการกระทำของโล่ซือหานคนธรรมดาแบบนี้ได้ในระหว่างที่คิด เช่นกำลังภายในสามารถออกจากร่างกายได้ เหมือนกับการใช้พลังจิต

ตอนนี้กลุ่มสมาชิกแก๊งก็มองผู้หญิงที่ใบหน้าซีดเซียวตรงหน้านี้อย่างตะลึง ในใจก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าเธอออกมาอยากตาย หรือว่าออกมามอบตัว