NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 976

“นี่คือบ้าอะไรกัน！”โล่ซือหานตะโกนด่าในใจ จากนั้นก็เห็นกระสุนออกมา ยิงมาที่ตัวเองจากมือคาร์ล

โล่ซือหานรู้สึกว่าตัวเองจบเห่แล้ว แต่จู่ๆตาก็พร่ามัว ทันใดนั้นร่างของหลี่ฝางก็ปรากฏ กันกระสุนพวกนี้ให้เธอ

หลี่ฝางผลักเล็กน้อย ดันโล่ซือหานไปอยู่ข้างๆ หันกลับไปมองคาร์ล สายตาปรากฏความประหลาดใจเล็กน้อย

“นี่คุณเป็นห่าอะไรเนี่ย？หุ่นยนต์？”

คาร์ลกลับไม่พูดอะไร ยกแขนทั้งคู่ขึ้นมาอย่างไม่ลังเล หมัดสองข้างดัง“คลิก”ห้อยลงมาจากฝ่ามือ

แขนทั้งคู่ของเขาก็กลายเป็นจรวดสองลำเช่นนี้ ยิงจรวดออกไปทางหลี่ฝาง

“ห่าเอ้ย……”หลี่ฝางตะลึงทันที มองจรวดลอยเข้ามา รีบเอาสองมือขึ้นมา แล้วออร่าก็ควบคุมจรวดให้ลอยขึ้นไปกลางอากาศทันที จากนั้นก็ระเบิดออกมาเป็นแสงระยิบระยับ

อย่างไรก็ตามนี่ยังไม่จบ เห็นแขนของคาร์ลเปลี่ยนเป็นปืนกลตั้งแต่เมื่อไหร่ เริ่มยิงไปทางหลี่ฝาง

หลี่ฝางเบี่ยงตัวหลบ ปล่อยหมัดทำเอาคาร์ลลอยออกไปอย่างแรง กลับพบว่าคาร์ลยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บ

ร่างของหลี่ฝางตามไปด้านหลัง หมัดทั้งคู่เข้าหาคาร์ลอย่างแรง ทันใดนั้นเสียงกระทบโลหะก็ดังกังวานในพื้นที่โล่งนี้

ส่วนสมาชิกแก๊งกับโล่ซือหานที่ดูอยู่รอบๆ ตอนนี้ก็ดูจนตะลึงไป

กระทั่งว่าพวกเขาก็สงสัยว่าตัวเองกำลังดูภาพยนตร์ไซไฟเรื่องใหม่สุด

ในที่สุด หลี่ฝางก็เช็ดเหงื่อ มองข้อต่อที่ถูกเขาชำแหละทิ้ง ไม่สามารถเคลื่อนไหวไปที่คาร์ล จึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

“นี่มันแฟนตาซีมากเลยจริงๆ”

ส่วนสมาชิกแก๊งพวกนั้นเห็นฉากนี้ จะกล้าอยู่ต่อได้อย่างไร แต่ละคนเตรียมขับรถออกไป อย่างไรก็ตามต่อมา พวกเขาก็ถูกหลี่ฝางที่ตามมากำจัดทิ้งหมด

เหลือเพียงแค่โดซานคนเดียวที่รอดแล้วถูกหลี่ฝางลากกลับไป

ฆ่าคนพวกนี้ ความรับผิดชอบทางจิตใจหลี่ฝางไม่มีเลยสักนิดจริงๆ

“ทำไมคุณต้องทำแบบนี้กับพวกเรา คุณมันปีศาจ！พวกเราไปแตะต้องอะไรคุณ！”

โดซานที่ถูกลากกลับไป ก็ตะโกนใส่หลี่ฝางด้วยความโมโห

“พวกคุณตายไปก็ไม่สาสมกับความผิดที่ได้กระทำไว้！ตัวพวกคุณทำเรื่องเลวๆเองไม่รู้ตัวอีกเหรอไง？”โล่ซือหานที่อยู่ข้างๆได้ยินคำนี้ก็โมโหทันที

“ผู้หญิงถูกพวกคุณจับตัวไปตั้งเยอะ พวกเธอไปทำผิดอะไรต่อพวกคุณไว้เหรอ？”

อย่างไรก็ตามเธอประเมินความชั่วร้ายของอีกฝ่ายต่ำเกินไป ได้ยินโดซานพูดอย่างไม่ลังเลเลยว่า：“ไม่ขายพวกเขา แล้วพวกเราจะมีเงินไว้กินดื่มที่ไหนกันล่ะ？ขายพวกเขาแล้วจะทำไมล่ะ！”

ในที่สุดโล่ซือหานก็เข้าใจ คนอย่างโดซานนี้ พูดกับเขาด้วยเหตุผลไม่ได้เลย

คนแบบนี้ ถือเอาความเห็นแก่ตัวไปถึงขีดสุด กระทั่งว่าไปถึงระดับที่ปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนไม่ใช่มนุษย์แล้ว

หลี่ฝางในตอนนี้พูดว่า：“อย่าเพิ่งเบื่อสิ ให้เขาบอกป้อมปราการของBlood goldกับผมมา แล้วผมจะให้ความน่ายินดีต่อเขา”