NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 996

บนเครื่องบิน

หลี่ฝางมองกู่ชิงเสว่ที่คุกเข่าตรงหน้าตัวเอง ถือแส้น้ำตาไหลเต็มใบหน้า ใบหน้าไร้ความรู้สึก นิ่งเงียบไม่พูดอะไร ในใจพูดไม่ออก

ยังไงเขาก็คิดไม่ถึงว่ากู่เฟยจางจะทำแบบนี้กับเขา

“ผมว่า คุณลุกขึ้นมาก่อนไหม？”มองกู่ชิงเสว่ที่ดูน่าสงสาร หลี่ฝางพยายามอย่างมากถึงทนไม่ให้ตัวเองคิดเลยเถิดได้

หมดหนทาง กู่ชิงเสว่ก็ไม่มีอะไร กู่ชิงเสว่ที่ถือแส้ ความยั่วยวนนั้นมากจริงๆ！

“ชิงเสว่ไม่กล้า”กู่ชิงเสว่สะอึกสะอื้นเสียงเบา“ในใจชิงเสว่รู้สึกละอายใจ”

หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“ได้ งั้นก็คุกเข่าต่อไปละกัน”พูดจบก็นั่งลงไปอีกด้าน ไม่สนใจกู่ชิงเสว่อีก

เวลาผ่านไป พริบตาเดียวก็ครึ่งชั่วโมงแล้ว

กู่ชิงเสว่นิสัยเสียตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าการลงโทษทางกายคืออะไรตั้งแต่เด็ก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุกเข่าครึ่งชั่วโมงเลย

ดังนั้นครั้งนี้เธอเริ่มรับไม่ไหวแล้ว เสื้อผ้าค่อยๆเปียกไปด้วยเหงื่อ

หลี่ฝางเห็นสภาพกู่ชิงเสว่แบบนี้ จึงลุกขึ้นแล้วพูดว่า：“โอเค กู่เฟยจางผู้ชายคนนี้อยากคุยอะไรกับผมกันแน่ คุณพูดมาตรงๆเถอะ”

ในใจกู่ชิงเสว่ดีใจ รีบหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมายื่นให้หลี่ฝาง

ถ้าทำ เธอก็ไม่คุกเข่าโง่ๆแน่ แต่จะนั่งขมวดคิ้วนวดเข่าแดงๆอยู่ข้างๆ

หลี่ฝางอ่านเนื้อหาในจดหมายไปส่วนหนึ่ง เกือบจะอยากกลับไปจัดการกู่เฟยจางทิ้ง

กู่เฟยจางขอร้องหลี่ฝางให้ดูแลกู่ชิงเสว่ ให้เธอได้เรียนรู้ อย่าได้บริสุทธิ์อย่างเช่นตอนนี้อีก

หลี่ฝางพูดในใจว่าคุณยังคิดว่าลูกสาวตัวเองบริสุทธิ์อีกเหรอ เธอไม่ได้โง่ เมื่อก่อนที่บริสุทธิ์เพราะไม่มีใครเคยสอนเธอ แต่ตอนนี้ชิวกวางหมิงไอ้ระยำนั่นไม่รู้ว่าสอนเธอไปกี่สิ่งแล้ว คุณยังบอกว่าเธอบริสุทธิ์？

ถ้าไม่ใช่ว่าในใจเห็นสิ่งต่างๆที่กู่เฟยจางแจกแจงออกเป็นค่าชดเชยกับค่าเรียน หลี่ฝางจะต้องกลับไปจัดการฆ่ากู่เฟยจางทิ้งแน่นอน

กู่เฟยจางผู้ชายคนนี้ให้ตัวเองเป็นพี่เลี้ยงเด็ก แต่ไม่กลัวว่าตัวเองจะฟาดลูกสาวของเขาเรียบ！

คิดแบบนี้ หลี่ฝางก็มองไปที่กู่ชิงเสว่แล้วพูดว่า：“รู้ว่าพ่อคุณให้คุณติดตามผมเพื่อทำอะไรแล้วสินะ？”

กู่ชิงเสว่พยักหน้าอย่างน่าสงสาร

“ใหญ่แค่ไหน？”หลี่ฝางถามไปอีก

“36……”กู่ชิงเสว่ตอบ

“ที่ผมถามไม่ใช่อันนี้！”

“ยี่สิบ！”

หลี่ฝางพูดไม่ออก กู่เฟยจางอะไรนั่น คุณลองออกมาพูดอีกสิว่าลูกสาวตัวเองใสซื่อบริสุทธิ์？

แต่ว่า……ดูเหมือนจะไม่ได้หลอกนะ ……หลี่ฝางจ้องกู่ชิงเสว่แล้วก็มอง พยักหน้าอย่างครุ่นคิด