เธอรู้สึกว่าเธอคุ้นเคยกับเขานิดหน่อย
เฟิงหานชวนเองก็รู้สึกว่าตัวเองต้องเคยพบกับเฉินฮวนฮวนที่ไหนสักแห่งมาก่อนแน่ๆ แต่เขาก็นึกไม่ออก
"เธอไปหาผู้ดูแลจาง แล้วจะช่วยอะไรได้?"เฟิงหานชวนหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า: "ตระกูลเฉินได้รับสินสอดจำนวนสิบล้านของตระกูลเฟิงไปแล้ว ถ้าเธอต้องการออกจากตระกูลเฟิง ก็ให้ตระกูลเฉินจ่ายเงินค่าสินสอดคืนมา"
"คุณพูดว่าอะไรนะ!"ดวงตาของเฉินฮวนฮวนเบิกกว้างขึ้นในทันทีและทำให้เธอเดินเซถอยหลังไปสองสามก้าว
"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกที่เธอจะออกไปจากตระกูลเฟิง" เฟิงหานชวนหรี่ตามองเล็กน้อยและเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มๆ "ไม่อย่างนั้นตระกูลเฉินก็ต้องคืนสินสอดหรือไม่อย่างนั้นก็รอจนกว่านายท่านจะกลับมา"
ตอนนี้เฉินฮวนฮวนได้เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าเฉินเจี้ยนหมินขายตัวเองให้ตระกูลเฟิง และถึงแม้จะขายเธอไปแล้วอย่างไรเธอก็ไม่มีเงินแม้กระทั่งห้าแสนหรือกระทั่งมีคฤหาสน์คืนตามสัญญาหรอก
แม้กระทั่งเงินหนึ่งแสนเธอก็ไม่มีด้วยซ้ำ
เธอหายใจเข้าลึก ๆ โดยนึกถึงใบหน้าเย้ยหยันของเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรว รู้สึกได้ถึงความประชดประชันและแดกดันจากคนเหล่านั้น
"ถ้านายท่านกลับมา ถ้าฉันต้องการหย่า และถ้าเขาตอบตกลง พวกคุณก็จะไปที่บ้านของตระกูลเฉินและขอสินสอดคืนอย่างนั้นหรอ?"เฉินฮวนฮวนเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเย็นชาของชายตรงหน้าและถามด้วยเสียงต่ำ
"อย่างนั้นแหละ"น้ำเสียงของเฟิงหานชวนยังคงสงบ
"โอเค อย่างนั้นฉันจะรอนายท่านกลับมา เมื่อวานแม่บ้านบอกว่าเขาไปพักร้อนที่ฮาวาย ถ้าอย่างนั้นแล้วฉันก็จะอยู่ที่นี่ต่อไปแบบชั่วคราวแล้วกัน"เฉินฮวนฮวนรู้สึกอึดอัดมาก
แม้ว่าเธอจะมีที่พักพิง แต่ในสายตาของตระกูลเฟิงเธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่ถูกขายมาเพื่อเงิน
อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้รับเงินเลยด้วยซ้ำ เงินทั้งหมดอยู่ในมือของทั้งสามคนในตระกูลเฉิน
เมื่อเห็นเธอนั่งลง เฟิงหานชวนก็ตั้งใจที่จะหลีกเลี่ยงเธอ ขายาวๆของเขาก็ก้าวเดินออกไปที่ประตู
"อา อาสาม!"จู่ๆเฉินฮวนฮวนก็เรียกเขา
เมื่อเฟิงหานชวนหันกลับมาและเห็นผู้หญิงตัวเล็กและน่าสงสารกำลังมองมาที่เขาด้วยดวงตาที่เอ่อคลอ
"จะเล่นอะไรอีก?" สีหน้าของเขามืดมนลง
"อาสาม ทำไมคุณใจร้ายกับฉันขนาดนี้ หรือเพราะคุณคิดว่าฉันกับตระกูลเฉินร่วมมือกัน? เพื่อสินสอดราคาสิบล้านแล้วจะทำอะไรอย่างที่คุณคิดน่ะหรอ?" เฉินฮวนฮวนมองผู้ชายที่ยืนอยู่ไม่ไกลและถามด้วยเสียงต่ำ
เฟิงหานชวนขมวดคิ้วและไม่ได้ตอบอะไร อันที่จริงตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจในคำตอบเช่นกัน
ในความคิดของเขาเฉินฮวนฮวนไม่น่าจะได้รับแม้กระทั่งเงินหนึ่งแสนด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่าตระกูลเฉินไม่ได้จัดสรรเงินค่าสินสอดให้กับเธอเลย
แต่นั่นก็เป็นความขัดแย้งภายในของตระกูลเฉิน ตามสัญญาแล้วตระกูลเฟิงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
ถ้าเฉินฮวนฮวนไม่ได้รับเงื่อนไขที่เพียงพอกับตัวเธอเอง แล้วเธอจะเต็มใจแต่งงานกับคนตระกูลเฟิงและแต่งงานกับผู้ชายที่เธอ "ไม่ได้รัก" ได้อย่างไร
ถ้าไม่อย่างนั้นเธอก็เต็มใจที่จะแต่งงาน และอยากจะเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิง
"ฉันไม่รู้จริงๆว่าตระกูลเฟิงจะให้สินสอดถึงสิบล้าน ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้สถานการณ์ของตระกูลเฉินนั้นแย่มาก เฉินเจี้ยนหมินคุยข้อตกลงกับฉันและบอกฉันว่าถ้าฉันแต่งงานกับอาเหยี่ยน ตระกูลเฟิงก็จะอัดฉีดเงินทุนช่วยเหลือเฉินซื่อกรุ๊ป"แม้ว่าเธอจะเคยบอกเขามาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเฟิงหานชวนไม่ได้ใส่ใจกับมันเลยสักนิด
"ฉันไม่สนใจเงินหรอก ฉันได้ทำตามแค่สัญญากับเฉินเจี้ยนหมินว่าจะแต่งงาน ฉันไม่ได้สนใจตระกูลเฟิงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"
เฉินฮวนฮวนอธิบายอย่างใจเย็น แต่การแสดงออกของเฟิงหานชวนกลับดูน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
เพราะยิ่งเขาตั้งใจมองเธอมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งไม่เข้าใจผู้หญิงคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
"ดึกแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ" เขาไม่ใส่ใจที่จะฟังเธอเลยสักนิด
ทุกครั้งที่เธอพูดมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มรู้สึกว่าเขาจะเริ่มหวั่นไหว
ดังนั้นเฟิงหานชวนจึงเปิดประตูและออกจากห้องไป
เมื่อมองไปที่ประตูที่ถูกปิดลง เฉินฮวนฮวนก็ขยี้ไปที่ตาของเธอแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
พรุ่งนี้เช้าเธอมีเรียนและเธอก็วางใจเรื่องฝังศพคุณยายแล้ว เธอได้แต่หวังว่าสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้จะดีขึ้น
……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย