อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 215

เฉินฮวนฮวนนิ่งไปทันที

ให้แบล็กการ์ดกับเธอ? รหัสยังเป็นวันเกิดของเธอ?

เพราะฉะนั้น แบล็กการ์ดใบนี้เฟิงหานชวนให้เธอโดยเฉพาะ?

“อาหาน คุณ...” เฉินฮวนฮวนอ้าปาก รู้สึกว่าตัวเองยังตั้งสติไม่ค่อยได้

“เก็บรักษาไว้ให้ดี”เฟิงหานชวนพูดเสียงเรียบ พร้อมก้มตัว จุ๊บลงบนหน้าผากของเธอ

เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปาก ใบหน้าเล็กแดง เงยหน้ามองชายหนุ่มหน้าหล่อตรงหน้า ถามเสียงเบา“การ์ดใบนี้ คุณให้ฉันโดยเฉพาะใช่ไหม? ในเมื่อรหัสเป็นวันเกิดของฉัน...”

“ฉลาด”เฟิงหานชวนเข้าใกล้ผู้หญิงตรงหน้า ริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อย

แม้ว่าเดาคำตอบได้แล้ว แต่ชายหนุ่มตอบยืนยัน ทำให้หน้าของเฉินฮวนฮวนยิ่งแดงขึ้น

“ฉัน...คุณ...”เฉินฮวนฮวนเขินอายจนพูดไม่ออก

“ก่อนหน้านี้ก็เตรียมไว้แล้ว แต่เพราะคุณอยู่ค่ายอบรม ดังนั้นเลยหาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้มาตลอด” เฟิงหานชวนอธิบาย

แต่ทว่า เฉินฮวนฮวนได้ยินคำตอบนี้ ตกใจขึ้นอีกครั้ง

เดิมที เธอนึกว่าหลังจากทั้งสองตัดสินใจเป็นสามีภรรยาที่แท้จริงแล้ว เฟิงหานชวนถึงเตรียมแบล็กการ์ดใบนี้ให้ แต่ตอนนี้ความหมายของเฟิงหานชวนคือว่า...ก่อนที่เธอจะเข้าค่ายอบรม เขาก็เตรียมไว้แล้ว

แต่ก่อนเข้าค่ายอบรม ทั้งสองคนเพียงแต่อยู่ในความสัมพันธ์ทดลองแต่งงาน

“ตอนนั้น ตอนนั้นพวกเรา...”เฉินฮวนฮวนเกาศีรษะ และไม่รู้จะเริ่มพูดจากตรงไหน

“คุณอยากถามก็คือ ตอนนั้นพวกเรายังเป็นความสัมพันธ์ทดลองแต่งงาน ยังไม่ได้ตัดสินใจเป็นทางการ ทำไมผมถึงเตรียมแบล็กการ์ดให้คุณ?” เฟิงหานชวนมองออกว่าในใจของเฉินฮวนฮวนคิดอะไรอยู่

“อืม” ได้ยินชายหนุ่มพูดความในใจของเธอออกมาแล้ว เฉินฮวนฮวนตอบรับออกไป พยักหน้าแรงๆ

“เพราะผมคิดเสมอ พวกเราไปจนสุดทางได้” น้ำเสียงของเฟิงหานชวนจริงจัง สีหน้าจริงจัง ไม่มีท่าทางล้อเล่นแม้นิดเดียว

ความจริงจังของชายหนุ่ม ทำให้หัวใจของเฉินฮวนฮวนเหมือนหยุดเต้น เธอนิ่งอึ้งมองผู้ชายตรงหน้า นิ่งไปหนึ่งนาทีเต็มๆ

ตอนที่เฟิงหานชวนอยากพูดต่อ เฉินฮวนฮวนลุกขึ้นทันที สองมือคว้าคอเขาไว้ มอบจุ๊บให้หนึ่งที

เป็นเพียงการสัมผัสเรียบง่าย เธอปล่อยผู้ชายตรงหน้าออก หน้าของเธอแดงมากๆ และไม่กล้ามองตาชายหนุ่มตรงๆ

เฉินฮวนฮวนพูดเสียงเบา “ฉันไปอาบน้ำ”

ตอนที่เธอเตรียมหมุนตัวไป เฟิงหานชวนดึงแขนเธอไว้

เฉินฮวนฮวนหันหน้ามางงๆ ใบหน้ายังมีความเขินอายนิดๆ เอ่ยถาม “ทำไมเหรอ?”

“ไม่ใช่หิวแล้วเหรอ? ซื้อขนมมาเยอะขนาดนี้ ไม่กินหน่อยเหรอ?” เฟิงหานชวนกลั้นยิ้มไว้ แม้ว่าสีหน้าดูเหมือนไม่รู้สึกรู้สา แต่ความจริงอย่าให้บอกว่าในใจมีความสุขมากแค่ไหน

“ฉัน...ฉันลืมไป...” เฉินฮวนฮวนเขินเป็นที่สุด ยื่นมือเกาศีรษะด้วยความเขิน

เดิมทีเธอคิดจะกินนิดหน่อย ผลคือเฟิงหานชวนยื่นแบล็กการ์ดให้กะทันหัน ทำเอาความคิดในสมองเธอยุ่งเหยิงไปหมด

“นั่งลงมากินเถอะ” มือทั้งสองของเฟิงหานชวนวางอยู่บนไหล่ของหญิงสาว แล้วกดเธอลงไปนั่งบนโซฟาอีกครั้ง

เฉินฮวนฮวนเชื่อฟัง ทำตามการกระทำของเฟิงหานชวน ตอนนี้นั่งตัวตรง แล้วยื่นมือหยิบถุงขนมบนโต๊ะ

เฟิงหานชวนไม่ได้นั่งลงทันที แต่หยิบรีโมตทีวี เปิดทีวีแล้วเอารีโมตยื่นให้เฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนเลือกหนังที่ได้คะแนนสูงก่อนหน้านี้ แล้วกินขนมไปพลาง ดูหนังกับเฟิงหานชวนไปพลาง

เพราะก่อนหน้านี้เธอยุ่งมากๆมาตลอด มีละครและหนังมากมายน่าดู เธอไม่มีเวลาดู หลังจากเลิกกับเยี่ยจิ่งเฉิน เธอก็ไม่เคยไปโรงหนังอีกเลย

ดังนั้น ชีวิตที่ผ่อนคลายและอิสระแบบนี้ เธอแทบจะไม่เคยได้สัมผัสเท่าไหร่

หนังเรื่องนี้เป็นช่วงปีใหม่ เป็นแชมป์บ็อกซ์ออฟฟิศปีก่อน ตอนนั้นพูดร่วมห้องต่างพูดว่าสนุก แต่เฉินฮวนฮวนกลับไม่เคยดู

แม้ว่าเป็นแนวสืบสวน แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นหนังตลก ทำให้ในระหว่างการดู เฉินฮวนฮวนหัวเราะออกมาเสียงดัง

เฟิงหานชวนไม่มีความสนใจหนังเลย แม้ว่าเขาดูเหมือนกำลังดูหนัง แต่ความจริงกลับกำลังดูหญิงสาวข้างๆ เทียบกับหนังเรื่องนี้ เขาอยากมองภรรยาตัวเองคนนี้มากกว่า

เขารู้สึกก่อนหน้านี้ตัวเองโง่มาก ตอนเฉินฮวนฮวนเพิ่งเข้ามา นึกไม่ถึงว่าเขาจะอำมหิตกับเธอขนาดนี้ ตอนนี้คิดแล้ว เสียใจสุดๆ

ตอนนั้นก็อยู่ในห้องนี้ เฉินฮวนฮวนร้องไห้เก็บขี้เถ้าของยายเธอ ลากกระเป๋าเดินไปพลางร้องไห้ไปพลางกลางฝนตกหนัก ภาพในตอนนั้น ทำยังไงเฟิงหานชวนก็ลืมไม่ลง

เฉินฮวนฮวนให้อภัยเรื่องนี้ได้ เป็นเรื่องความโชคดีในโชคดีแล้ว เพราะฉะนั้นเขาถึงไม่กล้าให้เฉินฮวนฮวนรู้เรื่องคืนนั้นในบลูส์คลับ เพราะเขาไม่กล้าขอเฉินฮวนฮวนยกโทษให้เขา

“ฮ่า ๆ”

แต่เฉินฮวนฮวนตอนนี้ ตกอยู่ในภวังค์ความสนุกของหนังเรื่องนี้ ไม่ทันรู้ตัว ถุงขนมในมือก็หมดแล้ว

เฉินฮวนฮวนสนุกเลยไม่รู้สึกเหนื่อย ยื่นมือคว้าขนมอีกถึงหนึ่ง ฉีกถุงออกแล้วหยิบแผ่นมันฝรั่ง คิดอยากให้เฟิงหานชวนลองชิมก่อน

ตอนเธอหันหน้าไป สบตาเข้ากับเฟิงหานชวนพอดี เธอสังเกตเห็น เฟิงหานชวนกำลังมองเธออยู่