อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 240

"ไม่เจ็บ ไม่เจ็บ ฉันไม่เป็นไร" เฉินฮวนฮวนเอามือของเฟิงหานชวนออก แล้วส่ายหน้าปฏิเสธ

"ทำไมอยู่ๆถึงทำตัวซุ่มซ่ามล่ะ ไม่พอใจกับการตกแต่งข้างในเหรอ?"

เพราะทั้งสองเดินมาถึงหน้าห้องรับแขกแล้ว เฟิงหานชวนเปิดไฟสว่าง จึงเห็นการตกแต่งในห้องรับแขกอย่างครบถ้วน

"เปล่า ตกแต่งสวยมาก ฉันแค่อยากถามคุณว่า……" เฉินฮวนฮวนเกาหัว ไม่รู้ว่าควรถามยังไง

"หื้อ? อยากถามอะไรผม?" เฟิงหานชวนสงสัย รีบเอ่ยถามทันที

"เมื่อกี้คุณพูดว่า เพราะสนิทกับพวกเขา ก็เลยไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น ไม่ใช่ว่าไม่ดีกับพวกเขา……งั้นคุณดีกับฉันขนาดนี้ เพราะว่าเรา……ไม่สนิทกันเหรอ?" แววตาเฉินฮวนฮวนไร้เดียงสา เม้มริมฝีปาก แล้วเอ่ยถาม

สีหน้าเฟิงหานชวนเข้มขรึมทันที แล้วมุมปากก็กระตุกด้วย

ความคิดของภรรยาแปลกๆทำยังไงดี? ขอความช่วยเหลือ ด่วน!

เห็นสีหน้าเฟิงหานชวนเปลี่ยนไป เฉินฮวนฮวนก็รู้สึกว่าเธอถามคำถามโง่ๆ เพราะตอนนี้สมองเธอตีกันวุ่นไปหมด ไม่รู้เลยว่าควรคิดยังไง

หรือเป็นเพราะว่าคืนนี้เจอหลิวตงรุ่ย ตอนนี้เธอเลยเกร็งมาก ลนลานมาก แล้วยังคิดมากอีก ชอบพูดอะไรที่ไม่เป็นเรื่อง พูดเรื่องบ้าบอคอแตก

"ขอโทษนะอาหาน ฉัน……ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันถึงถามแบบนี้ ฉัน……เหมือนว่าฉัน……" เฉินฮวนฮวนจับศีรษะไว้ แล้วเอาแต่ส่ายหน้า

เฟิงหานชวนรู้สึกเป็นห่วงทันที เขาดึงเฉินฮวนฮวนเข้ามากอด แล้วใช้มือตบหลังเธอเบาๆ พร้อมพูดอย่างอ่อนโยนว่า "ไม่ต้องพูดแล้ว ไม่เป็นไร ผมไม่โทษคุณ ผมรู้ว่าวันนี้อารมณ์คุณไม่ดี เรื่องมันผ่านไปแล้ว อีกหน่อยจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีก ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง"

เขาปลอบใจผู้หญิงในอ้อมกอด เขารู้ว่าที่เฉินฮวนฮวนหวาดระแวงขนาดนี้ เพราะอารมณ์ไม่คงที่ เขาไม่โกรธเธอเพราะเรื่องแบบนี้หรอก

เพราะว่า เขาเป็นคนทำให้เธอเป็นแบบนี้เอง ถ้าคืนนั้นเขาไม่ดึงเธอไว้ เรื่องทุกอย่างก็อาจจะไม่เหมือนเดิม เฉินฮวนฮวนอาจจะได้คุยกับคุณยาย เธออาจจะไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องเสียใจ เธออาจจะ……

ไม่ว่ายังไง ในใจเขารู้สึกผิด เป็นห่วงมาก

ยังดีที่สวรรค์พาเฉินฮวนฮวนมาข้างตัวเขา ชีวิตหลังจากนี้ เขาจะดีกับเธอ ให้สิ่งที่ดีที่สุดกับเธอ

"อาหาน คุณไม่โกรธก็ดีแล้ว ฉันอยากนอนแล้ว เดี๋ยวนอนทุกอย่างก็จะดีขึ้น เดี๋ยวนอนอาจจะลืมเรื่องคืนนี้ก็ได้" เฉินฮวนฮวนรู้สึกหนักหนังตา รู้สึกเหนื่อยล้ามาก

"ได้ เดี๋ยวผมพาคุณไปที่ห้องนอน" เฟิงหานชวนปล่อยเธอ จากนั้นก็ก้มลงไป แล้วอุ้มเฉินฮวนฮวนขึ้น

อยู่ๆตัวเฉินฮวนฮวนก็ลอย เธอจึงตกใจ แล้วเผลอกรีดร้องออกมา

"เด็กดี ซบที่อกผม ผมจะอุ้มคุณขึ้นไป" เธอในอ้อมกอดเบามาก เหมือนน้ำหนักลดลง นี่เลยทำให้เขาเป็นห่วงมาก

เฉินฮวนฮวนไม่ได้ดิ้น แต่เม้มปากอย่างเขินอาย เพราะตัวลอยเลยกลัว มือทั้งสองข้างของเธอจึงคล้องคอเขาไว้

เฟิงหานชวนอุ้มเธอแน่นกว่าเดิม แล้วเดินไปทางบันได พอขึ้นไปถึงชั้นสองแล้ว เฉินฮวนฮวนเห็นว่าเขาไม่หยุดเดิน แต่เดินขึ้นไปต่อที่ชั้นสาม

พอเลี้ยวมาแล้ว เฉินฮวนฮวนจึงตกใจกับสิ่งที่เห็น ห้องนอนหลักใหญ่มาก แล้วข้างนอกยังมีระเบียงกว้างๆอีก สามารถมองวิวตอนกลางคืนได้

ที่สำคัญคือ ห้องอาบน้ำในห้องไม่มีประตู มีแค่ช่องว่างเท่าประตู ที่คนสามารถเดินเข้าออกได้

เฉินฮวนฮวนไม่รู้ว่ายังไม่ทันประกอบประตู หรือว่าไม่มีประตูจริงๆ เธอจึงรู้สึกอึ้ง

เฟิงหานชวนปล่อยเธอลง สิ่งแรกที่เธอทำคือวิ่งเข้าห้องอาบน้ำ ห้องอาบน้ำก็กว้างมาก มีโซนอาบน้ำ อ่างอาบน้ำ อ่างล้างหน้าสองอัน เกือบจะใหญ่กว่าห้องนอนอีก

แล้วอีกอย่าง ตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์น สีดำขาวเทาเป็นหลัก แล้วยังให้ความรู้สึกหรูหราอีก

เธอมองไปรอบๆ แล้วเดินออกจากห้องอาบน้ำ ชี้ไปที่ตำแหน่งประตู แล้วเอ่ยถามว่า "อาหาน ทำไมที่นี่ไม่มีประตูล่ะ? หรือว่ายังไม่ได้ประกอบ?"

"เปล่า ดีไซน์ของบ้านนี้เป็นแบบนี้แหละ ห้องอาบน้ำห้องนอนหลักไม่มีประตู" เฟิงหานชวนจงใจเลือกบ้านหลังนี้ แบบนี้เขาก็จะไม่ต้องถีบประตูอีก

"ไม่……ไม่มีประตู?" ถึงเฉินฮวนฮวนจะเดาได้แล้ว แต่ก็ยังตกใจอยู่ดี

ถ้าไม่มีประตู ขอแค่เดินไปที่ประตู ก็จะเห็นทุกอย่างในนั้นแล้ว

"ฮวนฮวน การที่ไม่มีประตู สำหรับเรามันสะดวกกว่า" เฟิงหานชวนเดินไปหาเธอ เลิกคิ้วแล้วยิ้มเอ่ย "วันนี้ผมให้คนไปดูประตูที่คฤหาสน์แล้ว เพราะวัสดุต้องสั่งทำโดยเฉพาะ อีกสองสามวันค่อยซ่อมได้"

"คือ……" เฉินฮวนฮวนเกาหัว

เธอเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เมื่อคืน เธอกรี๊ดในห้องอาบน้ำเพราะประจำเดือนมา เฟิงหานชวนไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไร ก็เลยถีบประตูเข้ามา

"ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกรี๊ด ลำบากคุณเลย" เฉินฮวนฮวนรู้สึกผิด

"บอกว่าลำบากผม?" สีหน้าเฟิงหานชวนเข้มขรึม พูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ "ฮวนฮวน ต้องให้ผมเน้นย้ำความสัมพันธ์ของเราตอนนี้เหรอ?"