ตาของเฉินฮวนฮวนกะพริบไปหลายที นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
รอจนชายหนุ่มยอมปล่อยเธอออก เธอถามโง่ๆไป “คุณ...ไม่รู้สึกขมเหรอ?”
อย่างน้อยเมื่อกี้ตอนดื่มยาเสร็จ เธอรู้สึกในปากเต็มไปด้วยรสชาติขมปี๋
“ช่วยคุณแบ่งรสขม ยังไม่เต็มใจเหรอ?” เฟิงหานชวนหัวเราะออกมาเบาๆ จุ๊บลงบนหน้าผากเธออีกครั้ง
ตอนนี้เธอรู้สึกไม่ได้ขมขนาดนั้นแล้วจริงๆ
“หลังจากนี้ยอมดื่มยาแล้วค่อยกินของหวาน หรือว่าดื่มยาแล้ว...” เฟิงหานชวนพูดแล้วหยุดไป บนใบหน้ากลับเผยให้เห็นถึงความชั่วร้าย
เฉินฮวนฮวนลุกพรวดขึ้นมา แล้วรีบเดินไปทางบันได พลางตอบคำถามไปด้วย“ฉันปฏิเสธจะตอบคำถามนี้”
“ฮวนฮวน งั้นคุณก็เลือกวิธีการที่สอง” น้ำเสียงของเฟิงหานชวนเต็มไปด้วยหยอกล้อ
เฉินฮวนฮวนปิดหน้าไว้ รีบขึ้นบันไดไป
“ระวัง!” น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความกังวลในฉับพลัน
...
ก็ผ่านไปแบบสงบร่มเย็นแบบนี้ไปหลายวัน
วันนี้ เฉินฮวนฮวนไปที่เอเจนซี่ของกู้ไหว่ นี่ก็เป็นที่พวกเขานัดกันไว้ก่อนแล้ว
ในหลายวันนี้ กู้ไหว่ของให้เธอเขียนเนื้อเพลงหลายเพลง เพราะฉะนั้นตอนเฉินฮวนฮวนอยู่บ้าน ก็ไม่ได้ว่าง
นำเนื้อเพลงสองเพลง เฉินฮวนฮวนเห็นกู้ไหว่กำลังบันทึกเสียงอยู่
หลังจากกู้ไหว่ทักทายเธอเสร็จ ก็เข้าเรื่องเลย ถามเอาเนื้อเพลงกับเธอ เฉินฮวนฮวนเอาต้นฉบับสองใบยื่นให้กู้ไหว่ทันที
เนื้อเพลงแรก ชื่อ 《คุณยาย》 เธอเขียนให้กับคุณยายที่รักของเธอ
เนื้อเพลงที่สอง ชื่อ《เข้มแข็ง》เธอเขียนให้กำลังตัวเองในอดีต
กู้ไหว่ดูเสร็จ เบ้าตาแดงเล็กน้อย นั่งกลับไปบนเก้าอี้ น้ำเสียงสะอึกสะอื้นนิดๆ “คุณยายผมตายไปสิบปีแล้ว ตอนนั้นผมไปโปรโมตที่ต่างจังหวัด มาไม่ทันดูหน้าท่านครั้งสุดท้าย ผมเสียใจมาก แต่กลับไม่มีความกล้าเขียนเพลงเพื่อท่านมาโดยตลอด”
ได้ยินกู้ไหว่เปิดเผยออกมา เบ้าตาของเฉินฮวนฮวนก็แดงออกมา เธอพูดเสียงเบา “เพราะเรื่องหนึ่ง ฉันก็ไม่ได้เจอหน้าคุณยายเป็นครั้งสุดท้ายเหมือนกัน”
“คุณให้ฉันเขียนเพลง คิดด้วยตัวเอง ในหัวของฉัน สิ่งแรกที่คิดได้ก็คือคุณยายของฉัน...”
พูดถึงตอนท้าย ในที่สุดเฉินฮวนฮวนก็ทนไม่ไหว น้ำตาหยดลงมาทีละหยด แล้วหล่นลงไปบนพื้น
ชั่วพริบตาที่กู้ไหว่เงยหน้าขึ้นนั้น เห็นเข้าพอดี รีบดึงทิชชูหลายแผ่นมายื่นให้เฉินฮวนฮวน พูดว่า“รีบเช็ดน้ำตา ผมรู้สึกว่าเพลง《เข้มแข็ง》หนักเกินไป ใช้ในการแสดงเปิดตัวไม่ค่อยเหมาะ แต่เนื้อเพลงเขียนให้จิตใจคนฮึกเหิมขึ้นมาก ผมรู้สึกสามารถเก็บไว้ใช้ตอนการเปิดการแสดงครั้งแรกได้ การเปิดตัวก็ใช้เพลง《คุณยาย》นี้แล้วกัน”
“ขอบคุณค่ะ ครูกู้ ขอบคุณครูจริงๆ” เฉินฮวนฮวนเช็ดน้ำตา โค้งคำนับให้กู้ไหว่ด้วยความซาบซึ้งใจ
ถ้าหากไม่มีความช่วยเหลือของกู้ไหว่ เธอก็ไม่มีโอกาสแบบในตอนนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย