อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 47

"ใครใช้ให้คุณมาแอบฟัง?'

ดวงตาสีเข้มของเฟิงหานชวนจ้องไปที่เฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนส่ายหัวทันที มือของเธอพันกันแน่น ใบหน้าของเธอดูกังวลแล้วพูดว่า: "ฉัน...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง ฉันแค่เปิดประตูออกมา แล้วก็...ได้ยินมัน"

ตอนนี้สมองของเธอแทบจะว่างเปล่า และคำพูดที่เฟิงเฉินเหยี่ยนเพิ่งพูดก็ยังคงดังก้องอยู่ในใจของเธอ

อดีตแฟนสาวของเฟิงหานชวนต้องการที่จะฆ่าตัวตายด้วยการกรีดข้อมือของเธอ

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เฟิงหานชวนคงไม่ทิ้งผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็คงจะไม่กรีดข้อมือของเธอ

ดังนั้น ถ้าพูดกันตรงๆก็คือเธอเองที่ทำร้ายผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?

"ฮวนฮวน!"เฟิงเฉินเหยี่ยนเดินออกมาเช่นกัน เมื่อเฟิงเฉินเหยี่ยนเห็นเฟิงหานชวนและเฉินฮวนฮวนกำลังเผชิญหน้ากัน เขาก็รู้สึกหน้าชาทันที

ดูเหมือนเขาจะทำเรื่องโง่ๆลงไปใช่ไหม?

เมื่อกี้เขาน่าจะปิดประตูห้องแล้วแอบถามอาสาม แทนที่จะตะโกนถามออกไปอย่างตื่นเต้นแบบนี้

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนคงจะเข้าใจผิดอย่างแน่นอนว่าอาสามเป็นผู้ชายร้ายๆ สิ่งนี้จะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองแย่ลงหรือเปล่า?

เฟิงเฉินเหยี่ยนเกาศีรษะของเขา ตอนนี้เขากำลังเหงื่อตก

"ฮาย อาเหยี่ยน กลับมาแล้วเหรอ?"เฉินฮวนฮวนไม่กล้ามองตรงไปที่เฟิงเฉินเหยี่ยน พอเฟิงเฉินเหยี่ยนเดินออกมาเธอก็หันไปคุยกับเฟิงเฉินเหยี่ยนทันที

เมื่อเห็นหญิงสาวทักทายอย่างยิ้มแย้ม สีหน้าของเฟิงหานชวนก็ยิ่งมืดลงกว่าเดิม ดวงตาที่เย็นยะเยือกนั้นราวกับสามารถแช่แข็งคนจนตายได้เลยทีเดียว

เขาไม่พูดอะไรสักคำ เขาเดินตรงไปที่ขั้นบันไดและลงไปชั้นล่างโดยไม่มีเสียง

"ฮวนฮวน สิ่งที่ผมพูดเมื่อกี้มันคือการสร้างเรื่องทั้งหมด มันไม่จริงเลย อย่าคิดมากเลยนะ อาสามไม่ใช่คนแบบนั้นอย่างแน่นอน!"เฟิงเฉินเหยี่ยนรู้ว่าเฟิงหานชวนจะต้องโกรธเขาแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงจับไหล่ของเฉินฮวนฮวนทันทีและอธิบายให้เธอฟังอย่างกังวล

"เอ่อ ฉัน……"เฉินฮวนฮวนรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเห็นน้ำเสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

สรุปแล้วเรื่องเมื่อสักครู่คือเรื่องไร้สาระอย่างนั้นเหรอ?

อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนไม่ใช่เลย เมื่อดูจากบทสนทนาของพวกเขาแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นแค่เรื่องแต่ง

เฟิงเฉินเหยี่ยนกังวลมากเขาอยากจะช่วยชี้แจงแทนเฟิงหานชวน

"ฮวนฮวน คุณมองตาผมสิ"เฟิงเฉินเหยี่ยนจ้องไปที่เฉินฮวนฮวนอย่างจริงจัง เขาต้องอธิบายเรื่องนี้อย่างชัดเจนเพื่ออาสามของเขา

"อาเหยี่ยน ทำไมเหรอ?"เฉินฮวนฮวนฟังคำพูดของเขาและมองตาเขาอย่างจริงจัง

"คุณฟังผมนะ เรื่องกรีดข้อมือน่ะมันเป็นเรื่องไร้สาระที่ผมแต่งขึ้นมาเองทั้งหมด!"หัวใจของเฟิงเฉินเหยี่ยนเต้นเร็วมากในขณะนี้ และเขาก็รู้สึกประหม่าอย่างมาก

หากนายท่านรู้เรื่องนี้ เขาจะต้องถูกตีจนตายอย่างแน่นอน!

"อืมๆ"เฉินฮวนฮวนพยักหน้าอย่างเชื่องช้า

เนื่องจากเฟิงเฉินเหยี่ยนบอกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ เธอจะแกล้งทำเป็นเชื่อๆไปก็แล้วกัน

"แค่คุณเชื่อผมก็โอเคแล้ว จำไว้นะ อาสามไม่ใช่ผู้ชายประเภทแบบนั้น!"เฟิงเฉินเหยี่ยนย้ำกับเธออีกครั้ง จากนั้นเขาก็ปล่อยเฉินฮวนฮวนและเดินไปที่ขั้นบันได

เฉินฮวนฮวนตามเขาไปและตะโกนเรียกเขา: "อาเหยี่ยน รอแปปหนึ่ง"

ทันทีที่เฟิงเฉินเหยี่ยนเดินไปถึงบันได เขาก็หันกลับมามองเฉินฮวนฮวนที่ตามเขามาและถามด้วยความสงสัยว่า: "ฮวนฮวน คุณมีอะไรจะถามอีกเหรอ?"

"ฉัน....."ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนแดงเล็กน้อย เธอเม้มริมฝีปากและกระซิบบอกเขาว่า: "อาเหยี่ยน ขอบคุณนะ"

ในขณะเดียวกันในคฤหาสน์นั้นเงียบมาก ดังนั้นแม้ว่าเสียงของเฉินฮวนฮวนจะเบา แต่เฟิงเฉินเหยี่ยนก็ยังคงได้ยินมันอย่างชัดเจน

"ขอบคุณผม?"ถึงคราวของเฟิงเฉินเหยี่ยนที่ต้องตกใจบ้าง