อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 49

"ตกเป็นเหยื่อ?" มุมปากของเฟิงหานชวนกระตุกขึ้นหลายครั้ง

ความสามารถในการเข้าใจของเขานั้นสูงอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงเข้าใจสิ่งที่เฉินฮวนฮวนพูดมา

ผู้หญิงคนนี้ช่างจินตนาการเหลือล้นเสียจริง!

"อาสาม อย่าเสียใจไปเลย เดี๋ยวก็มีผู้หญิงที่ดีกว่าเข้ามาหาคุณเอง อย่าเศร้าไปเลยนะ!"เฉินฮวนฮวนกล่าวอย่างจริงจัง แต่คำพูดของเธอนั้นล้วนเต็มไปด้วยการปลอบโยน

"……" เฟิงหานชวนพูดไม่ออก

ตอนนี้ในสายตาของเฉินฮวนฮวนเห็นเขาเป็นพระรองหรืออย่างไร?

"เฉินฮวนฮวน!" เฟิงหานชวนกัดฟันด้วยความโกรธ

"อาสาม ฉันเคยว่าคุณมาก่อน ฉันไม่คิดว่าคุณจะเป็นเพราะ... คุณเลยต้องมาเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแบบนี้ ตอนนั้นฉันคิดผิดว่าคุณเป็นคนแบบนั้น ฉันขอโทษจริงๆ "เฉินฮวนฮวนกล่าวอย่างรีบร้อนเพื่อที่จะพูดความคิดทั้งหมดในใจของเธอ

เธอเห็นว่าเฟิงหานชวนโกรธมาก ดังนั้นเธอจึงรีบขอโทษเขา

"ลงไปสักที!" เฟิงหานชวนรู้สึกปวกขมับ เขาเลยตะคอกออกไป

ผู้หญิงคนนี้เสียงดังเจื้อยแจ้วเกินไปจริงๆ!

"โอเค ฉันจะลงจากรถเดี๋ยวนี้ อาสามแต่ฉันอยากจะขอโทษคุณจริงๆนะ และฉันก็อยากขอบคุณคุณเช่นกัน สรุปสั้นๆคือฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจอีกและหายดีจากความรักแบบนั้นสักทีนะ"เฉินฮวนฮวนไม่กล้าพูดอะไรเกี่ยวกับพระรองอีก เธอจึงรีบเปลี่ยนคำพูดอย่างแนบเนียน

เมื่อพูดจบเธอก็ยื่นมือออกไปเพื่อเปิดประตู

ในขณะเดียวกัน เฟิงหานชวนก็เอ่ยเสียงต่ำว่า: "เฉินฮวนฮวน"

"เอ๊ะ? อาสาม คุณมีอะไรจะพูดอีกหรือเปล่า? "เฉินฮวนฮวนหยุดการกระทำและยื่นตัวไปข้างหน้าอีกครั้งและถามเฟิงหานชวน

"ตอนนั้นที่คุณพูดว่าและถามผมว่าตอนกลางคืนมีเวลาไหม มันหมายความว่าอะไร?" เฟิงหานชวนหันหน้ามาเล็กน้อย เขาจ้องไปที่ผู้หญิงตรงหน้าเขาอย่างใกล้ชิด

ทั้งสองมองหน้ากัน

เฉินฮวนฮวนนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นทันที ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

ตอนนั้นเธอกลัวเกินไปเธอจึงหนีกลับไปที่ห้องของเธอ แต่พอเช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็ยังดันมาพูดเรื่องนี้กับเฟิงหานชวนอีก

อย่างไรก็ตามคืนนั้นเธอไม่สามารถกลับไปหาเขาได้ เพราะเธอดันถูกหรงจิ่นซิวส่งไปที่โรงพยาบาลเสียก่อน

หลังจากนั้นเธอก็เข้าใจผิดคิดว่าเฟิงเฉินเหยี่ยนเป็นคนที่เฝ้าเธอตลอดทั้งคืน ตอนนั้นเธอเลยวางแผนที่จะขอความช่วยเหลือจากเฟิงเฉินเหยี่ยนแทนและหลีกเลี่ยงสิ่งที่ตกลงกับเฟิงหานชวนไป

ตอนนี้เฟิงหานชวนเริ่มถามเธอเองก่อน ทำให้ให้เฉินฮวนฮวนรู้สึกเขินอายและประหม่าจนไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร

เธอรู้ว่าเฟิงหานชวนเข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึง แต่เขาถามอย่างตรงไปตรงมาเพื่อให้เฉินฮวนฮวนอธิบายออกมาเอง ตอนนี้เฉินฮวนฮวนเลยทำอะไรต่อไม่ถูก

"อาสาม ฉัน...ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณยังรู้สึกเศร้าและสียใจอยู่เลยต้องหาผู้หญิงมาช่วยปลอบใจ คุณลองหาคนอื่นได้นะ"เฉินฮวนฮวนก้มหน้าหลบสายตาของเขา

เธอรู้ว่าถ้าเธอขอความช่วยเหลือจากเฟิงหานชวน เฟิงหานชวนต้องเข้าใจว่าหมายถึงเรื่องทำนองนั้นอย่างแน่นอน

เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกอับอายไปมากกว่านี้ เธอยังคงตั้งใจที่จะขอความช่วยเหลือจากเฟิงเฉินเหยี่ยนและหลีกเลี่ยงการติดต่อกับเฟิงหานชวน

แต่คำอธิบายของเฉินฮวนฮวนทำให้เขาหน้าเปลี่ยนสีทันที

"ต้องการทำให้ผมตายใจก่อนหรือไง" เสียงของเขาเย็นชามาก

เฉินฮวนฮวนตัวสั่นเพราะสีหน้าที่เย็นชาของเขา

"อาสาม ฉันไม่ได้พยายามที่จะทำให้คุณตายใจ ก่อนหน้านั้นฉันจะมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากคุณ ฉันก็เลยไปหาคุณที่ห้องของคุณ แต่ตอนนี้..."เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากและหยุดพูด

ถ้าเธอบอกว่าเธอต้องการขอความช่วยเหลือจากเฟิงเฉินเหยี่ยนแทนแล้ว เธอจะทำให้เฟิงหานชวนโกรธอีกหรือเปล่า?

"แต่ตอนนี้อะไร?"เฟิงหานชวนพ่นลมหายใจออกมา น้ำเสียงของเขาเย็นชามากกว่าเดิม: "คุณต้องการขอความช่วยเหลือจากอาเหยี่ยนใช่ไหม"

"เอ่อ ฉัน……"เฉินฮวนฮวนนึกไม่ถึงว่าเฟิงหานชวนจะฉลาดขนาดนี้ เธอพูดอะไรไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

"เฉินฮวนฮวน อีกไม่นานคุณก็ต้องออกจาบ้านตระกูลเฟิงแล้ว และผมจะไม่อนุญาตให้คุณไปรบกวนความเป็นส่วนตัวของอาเหยี่ยนเด็ดขาด"ในคำพูดของเฟิงหานชวนแฝงไปด้วยความโกรธ

ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนซีดลงทันที