โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 1346

เธอคือแม่ของเฉินอิ๋งอิ๋งนั่นเอง

ตอนนี้สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว “ท่านเจ้าสำนักอย่าไปเสียเวลาพูดกับพวกเขาเลย ประหยัดแรงไว้หน่อยเถอะ พวกเราไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน

ปากไอ้พวกนี้ก็พูดฟังดูดีมีเหตุผล จริง ๆ แล้วก็คิดแต่อยากได้ของชิ้นนั้นเท่านั้นเอง”

เจ้าสำนักหมื่นพุทธะส่ายหน้า “อาตมาบำเพ็ญแต่พุทธธรรม ไม่ยึดติดกับวัตถุภายนอกใด ๆ

สามารถรับรองกับพวกโยมได้ว่าขอเพียงพวกโยมยอมจำนนตอนนี้ จะไม่มีผู้ใดได้รับอันตรายแม้แต่น้อย ขอเพียงเข้าร่วมสำนักพุทธะเท่านั้น”

“ไปดมตดหมาแม่แกเถอะ ไอ้พวกหัวโล้นสารเลว พวกแกตายแน่!”

ในขณะนั้นเอง เสียงหนึ่งที่เย็นเยียบแฝงไปด้วยความเคียดแค้นอย่างรุนแรงก็ดังขึ้นแทรกเข้ามาอย่างฉับพลัน

ทั้งสองฝ่ายหันขวับไปมอง แล้วสีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที

ฝ่ายหนึ่งตกตะลึง ส่วนอีกฝ่ายกลับดีใจ

“คนจากสำนักศตะบุปผา เป็นไปได้ยังไง พวกเธอไม่น่าจะ…”

“ลูกสาวของฉัน ดีเหลือเกิน พวกเรารอดแล้ว!”

“ลูกสาวของรองเจ้าสำนักมาช่วยพวกเราแล้ว”

……

“แม่จะฆ่าพวกแกให้เหี้ยนเลย!”

ความคั่งแค้นที่สั่งสมมาทั้งหมดในช่วงหลายวันมานี้ระเบิดออกในชั่วพริบตาเดียว

เฉินอิ๋งอิ๋งไม่สนภาพลักษณ์ใด ๆ อีกต่อไป ปากก็สาดคำหยาบเต็มที่ มือก็กวัดแกว่งกระบี่วิเศษฟาดออกไปอย่างแรง

ปราณกระบี่มหาศาลฟันยอดฝีมือของสำนักหมื่นพุทธะขาดเป็นสองท่อนในพริบตา

เหล่าศิษย์ของสำนักศตะบุปผาก็ลงมือเต็มกำลังเช่นกัน

ช่วงเวลาที่ผ่านมา พวกเธอเองก็อัดอั้นเต็มที่

ความสูญเสียของทั้งสองฝ่ายที่ผ่านมาไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

หากเฉินอิ๋งอิ๋งไม่ปรากฏตัว อีกไม่นาน สำนักสหัสราคะคงจะหมดกำลังลงและพ่ายแพ้ไปในที่สุด