โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 182

ดวงตาของหญิงสาวเปล่งประกายขณะมองตรงไปที่เย่ซิว “นายเข้ามานี่สิ”

น้ำเสียงหวานนุ่มนวล

หลังจากที่ได้รับการรักษาจากเย่ซิว หยินหยางของเธอก็กลับมาสมดุล ทำให้เธอนอนหลับสนิท

หลังจากที่เธอตื่นขึ้น ก็พบว่าเย่ซิวไม่อยู่แล้ว เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

เธอรีบสวมใส่เสื้อผ้า ทันทีที่เปิดประตูก็พบเย่ซิว

เย่ซิวกำลังจะทำให้เธอหมดสติอีกครั้ง แต่ก็คิดได้ว่าเธอเป็นแม่ของลู่เสวี่ยเอ๋อร์

ถ้าเขาเดินจากไป อีกฝ่ายต้องไปหาหัวหน้ารักษาความปลอดภัยคนนั้นอีกแน่ ผลกระทบคงไม่ดีต่อตัวเองและลู่เสวี่ยเอ๋อร์

เมื่อคิดได้แบบนี้ เย่ซิวจึงตามเธอเข้าไปในห้อง

เขากดเธอจนมุมแล้วใช้วิธีเดียวกันกับครั้งก่อน จากนั้น...

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง อีกฝ่ายก็ทรุดตัวลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง

เย่ซิวได้เอ่ยกับเธอว่า “จำไว้นะครับครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก”

หญิงสาวตกตะลึง ทันใดนั้นก็คิดได้ว่านั่นไม่ใช่เสียงของหัวหน้ารักษาความปลอดภัย

“นี่นายเป็นใคร?!”

เย่ซิวหันกลับมาถอดหน้ากากลงแล้วทิ้งไว้ที่ข้าง ๆ หญิงสาว จากนั้นก็ทุบหน้าต่างแล้วหนีออกไป

ทำไมเธอถึงคิดไม่ได้ ว่าผู้ชายที่สัมผัสใกล้ชิดกับตัวเองตั้งสองครั้ง ไม่ใช่ผู้ชายที่ตัวเองคุ้นเคย

เธอหยิบหน้ากากที่เขาใส่ขึ้นมา ใจของเธอเต้นแรงมาก

เธอกัดฟันและฝืนร่างกายที่อ่อนแอลุกขึ้นยืน

เธอเอาหน้ากากชิ้นนี้ไปล้างน้ำที่ห้องน้ำ ไม่นานหน้ากากก็ละลาย

หญิงสาวมองใบหน้ารูปทรงไข่ขาวอมชมพูของตัวเอง แล้วพึมพำกับตัวเองว่า “ฉันจะจำเสียงของนายเอาไว้ ขออย่าให้ฉันได้เจอนายอีก”

ตอนนี้จิตใจของเธอรู้สึกสับสนปนเปเป็นอย่างมาก

เธอไม่ได้โกรธและไม่ได้แค้น มีเพียงแค่ความคาดหวังและความอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น

ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน? ที่ปลอมตัวเข้ามามีวัตถุประสงค์อะไร?

ทำไมถึงไม่หลับนอนกับเธอ…แต่กลับใช้วิธี…

“เป็นเพราะฉันมีเสน่ห์ไม่มากพอหรือเพราะว่านายมีความลับอะไรที่บอกไม่ได้กันแน่…”

ถ้าเย่ซิวรู้ว่าเธอคิดอะไรแบบนี้ เขาคงจะหงุดหงิดจนกระอักเลือดตาย

จอมยุทธที่เป็นถึงจอมยุทธระดับเก้าแต่กลับถูกสงสัยในความสามารถ

…

เพียงชั่วพริบตาก็ผ่านไปสองวัน เวลาเดินผ่านไวเหมือนโกหก

ในเวลาแปดโมงเช้า หลิ่วอวี้เอ๋อร์โทรศัพท์ไปหาเย่ซิว

เธอบอกว่าสินเชื่อจากธนาคารได้รับการอนุมัติแล้ว จึงอยากจะขอให้เขาเข้ามาเซ็นชื่อ จากนั้นเงินจะถูกโอนเข้าบัญชีของเขา

เย่ซิวขับรถไปที่ธนาคารเพียงลำพัง

วันนี้หลิ่วอวี้เอ๋อร์ดูมีเสน่ห์และสวยขึ้นมาก

เพราะบทเรียนจากครั้งที่แล้ว เธอก็ไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูงอีกเลย แต่หันมาสวมรองเท้าส้นเตี้ยแทน

ด้วยชุดสูททำงาน ประกอบกับใบหน้าที่งดงามและบุคลิกลุคคุณหนูสุดเท่ของเธอ ทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่สวยจนสังหารผู้ชายโดยปริยาย

“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเย่ซิว ตามฉันมาทางนี้ค่ะ”

บนใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มหวาน เธอพาเย่ซิวเข้าไปนั่งในห้องรับรองพิเศษ แล้วทำการรินชาให้เขาด้วยตนเอง

ทันทีที่เขาย่อเข่าจะนั่งลง เย่ซิวก็เห็นว่าวันนี้เธอสวมใส่ชุดสีดำ เป็นอะไรที่ไม่สามารถอธิบายได้

เย่ซิวรีบละสายตาลงทันที แต่หลิ่วอวี้เอ๋อร์เหมือนจะตระหนักได้ถึงบางสิ่ง เธอรีบยืดตัวขึ้นและจัดเสื้อด้านบนด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ

แต่โชคดีที่เธอมีประสบการ์การเผชิญกับเหตุการณ์เช่นนี้มานานนับปี ไม่นานเธอก็กลับมาสงบลงอีกครั้ง ก่อนจะนำเอกสารออกมาให้กับเย่ซิว

หลังจากที่เย่ซิวแน่ใจแล้วว่าไม่มีปัญหา เขาก็เซ็นชื่อของตนเองลงในเอกสาร

ระยะเวลากู้ยืมคือสิบปี ดอกเบี้ยประจำปีคือสองพันล้าน

เพียงแค่ธุรกรรมนี้ ในระยะเวลาสิบปี ธนาคารก็จะทำกำไรได้มากกว่าสองหมื่นล้าน