โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 181

เพียงแต่ครั้งนี้ตระกูลของเธออาจประสบปัญหาหรือถึงกับตกต่ำลง

พวกเขาไม่ควรใช้ประโยชน์จากลู่เสวี่ยเอ๋อร์

เขารู้จักลู่เสวี่ยเอ๋อร์มากได้ช่วงระยะหนึ่ง เขามีความรู้สึกดี ๆ ให้กับเด็กสาวที่ใจดี สวยและอ่อนโยนแบบเธอ

ความตั้งใจเดียวของลู่เสวี่ยเอ๋อร์คืออยากทะลวงไปถึงจอมยุทธระดับเก้า เพราะฉะนั้นเย่ซิวจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายความตั้งใจของเธอเด็ดขาด

ถ้าใครกล้ามาทำลาย ก็คงมีแต่นรกเท่านั้นที่รอพวกเขา แม้แต่พญายมมัจจุราชก็ช่วยไม่ได้

“แสดงว่าคุณก็ไม่อยากแต่งกับผู้ชายคนนั้นใช่ไหม?”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ส่ายหน้า “ใช่ ฉันไม่อยากแต่งกับเขา ฉันชอบแค่นาย เย่ซิว ทั้งชาตินี้ฉันคงชอบผู้ชายคนไหนไม่ได้อีกแล้ว”

เย่ซิวเผยรอยยิ้มออกมา “ขอแค่คุณบอกมาว่าคุณไม่ยินยอมก็พอ จะไม่มีใครหน้าไหนมาบังคับในสิ่งที่คุณไม่อยากทำได้ ผมรับประกันได้เลย!”

ตอนนี้ลู่เสี่ยวเอ๋อร์ยังไม่เข้าใจพลังในคำพูดของเย่ซิวสักเท่าไรนัก เธอคิดว่าเย่ซิวแค่พูดปลอบใจเธอเท่านั้น

เธอไม่รู้ว่าเย่ซิวเป็นถึงจอมยุทธขั้นสูงสุดระดับเก้าเพียงคนเดียวของประเทศหลงเถิง

พลังที่เขามีนั้นทรงพลังมากกว่าตระกูลที่สืบทอดกันมาหลายร้อยปีเสียอีก

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอำนาจ เขาได้กุมกองกำลังลึกลับที่มีพลังสูงสุดในประเทศหลงเถิงเอาไว้

จากเดิมที่เธอร้องไห้ก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะ “ขอบใจนายมากนะเย่ซิวที่ปลอบใจฉัน ฉันดีขึ้นมากแล้วล่ะ แต่ตอนนี้นายต้องไปจริง ๆ แล้ว ถ้าผู้ชายคนนั้นรู้เข้า นายจะตกอยู่ในอันตรายเอานะ”

ตอนนี้เย่ซิวเองก็ไม่รู้จะอธิบายกับลู่เสี่ยวเอ๋อร์อย่างไร และเขาเองก็จะไม่พูดถึงประเด็นนี้อีกต่อไป

“ที่ผมมาหาคุณ ก็เพื่อที่จะมาเริ่มถ่ายทอดวิชายุทธให้กับคุณ ตอนนี้คุณต้องฝึกตามผม

หากวันไหนที่คุณไต่ระดับไปถึงจอมยุทธระดับหก คุณจะได้ควบคุมโชคชะตาของตัวคุณเองได้”

เขาให้แรงจูงใจกับลู่เสี่ยวเอ๋อร์

หลังจากที่ฟังเย่ซิวพูด ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็รู้สึกมีความหวังต่อในอนาคตขึ้นมา เธอได้เริ่มทำการฝึกยุทธตามเขา

เพื่อที่จะปลุกความกระตือรือล้นของเธอ เย่ซิงจึงบอกความลับกับเธอไปอีกหนึ่งเรื่อง

“ถ้าคุณสามารถไต่ระดับไปถึงจอมยุทธระดับหกได้ คุณก็จะคงรูปลักษณ์และรูปร่างของช่วงเวลานั้นเอาไว้ได้จนกระทั่งคุณแก่ตัวลง”

“และยิ่งถ้าหากภายในยี่สิบห้าปีคุณไต่ระดับเป็นจอมยุทธระดับหกได้ รูปลักษณ์และรูปร่างของคุณก็จะคงไว้แบบนี้จนกระทั่งคุณตาย”

คำพูดนี้มีประโยชน์มากกว่าการให้กำลังใจใด ๆ มันทำให้ลู่เสี่ยวเอ๋อร์ฮึกเหิมมากขึ้น

ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะปฏิเสธสิ่งล่อใจได้โดยเฉพาะการรักษาความเยาว์วัยเอาไว้

เย่ซิวมองดูเวลา เตรียมที่จะออกไป

ลู่เสี่ยวเอ๋อร์รู้สึกอาลัยอาวรณ์ แต่ก็ไม่สามารถรั้งเขาเอาไว้ได้

เย่ซิวนำหน้ากากสวมกลับ เขาแนบหูฟัง เมื่อแน่ใจว่าข้างนอกไม่มีคนอยู่ เขาถึงผลักประตูออกไป

ตอนที่ผ่านห้องของหญิงสาว ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมา หญิงสาวมองตรงไปที่เย่ซิว