โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 184

ทันใดนั้น สีหน้าของเย่ซิวก็เปลี่ยนไป

ที่ใต้โต๊ะ

ขาของหูเม่ยเอ๋อร์ยื่นไปข้างหน้าและกำลังถูไถไปมาบนขาของเขาเบา ๆ

แต่ใบหน้าเธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เย่ซิวใช้สายตาบอกให้เธออย่าทำตัวล้ำเส้น

แต่หูเม่ยเอ๋อร์กลับกระพริบตาอย่างไร้เดียงสา

เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร และเท้าของเธอกลับถูแรงมากยิ่งขึ้น

ในตอนแรก เธอใช้แค่ปลายรองเท้า แต่จู่ ๆ เธอก็ถอดรองเท้าออก

วันนี้เธอใส่ถุงน่อง เธอค่อย ๆ ถลกขากางเกงของเย่ซิวขึ้น

ความรู้สึกที่ถุงน่องสัมผัสกับผิวหนังนั้นพิเศษมาก

เจ้าหน้าที่เหล่านั้นกำลังคำนวณอย่างตั้งอกตั้งใจว่าที่ดินทั้งหมดเป็นราคาเท่าไร

ไม่มีใครสังเกตการเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งสองที่กำลังเกิดขึ้นใต้โต๊ะเลย

หูเม่ยเอ๋อร์รุกหนักมากยิ่งขึ้น เรียวขาสวยคู่นั้นค่อย ๆ ขยับสูงขึ้นเรื่อย ๆ

หลังจากที่เย่ซิวเตือนเธอหลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล เขาจึงยื่นขาออกไปอย่างเด็ดขาด

ทันใดนั้น เขาก็ใช้ขาทั้งสองข้างกดเท้าของหูเม่ยเอ๋อร์ที่ยื่นเข้ามา ทำเอาเท้าของอีกฝ่ายสั่นไหวเล็กน้อย

เธอพยายามใช้แรงดิ้นให้หลุดออก

แต่แน่นอนว่าถ้าเทียบในเรื่องพละกำลัง เธอไม่สามารถหลุดพ้นจากการกดของเย่ซิวได้

ในเวลานี้ หูเม่ยเอ๋อร์แสดงสีหน้าขอร้องต่อเย่ซิว

แต่เย่ซิวกลับแกล้งทำเป็นไม่เห็น

มือหนึ่งถือถ้วยชา ส่วนอีกมือค่อย ๆ วางลงและขูดที่ฝ่าเท้าของหูเม่ยเอ๋อร์เบา ๆ

มือของเธอสั่นเทาจนทำให้น้ำชาหกใส่ร่างกายของเธอจนเธอขนลุก

บนใบหน้าขาวสะอาดของเธอก็มีรอยแดงจาง ๆ ปรากฏขึ้น

ในตอนนี้ หูเม่ยเอ๋อร์รู้สึกเสียใจ

ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก เธอจะไม่มีทางไปยั่วยุเย่ซิวเด็ดขาด ตอนนี้เธอจึงต้องรับผลกับสิ่งเธอทำ

เธอฝืนอดทนความรู้สึกแปลก ๆ ที่มาจากฝ่าเท้า เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาและพิมพ์ข้อความกดส่งไปหาเย่ซิว

ถ้ามองอย่างละเอียดจะเห็นว่า มือที่เธอกำลังพิมพ์นั้นสั่นเทาเพียงใด เธอแทบจะใช้พลังทั้งหมดอดกลั้นเอาไว้

วินาทีต่อมา เย่ซิวก็ได้รับข้อความจากเธอ

แต่เขาไม่ได้เปิดโทรศัพท์ดู มืออีกข้างยังคงอยู่ใต้โต๊ะและทำการลงโทษหูเม่ยเอ๋อร์อย่างต่อเนื่อง

เมื่อเห็นว่าเย่ซิวไม่ได้อ่านข้อความเธอจึงทำได้เพียงแค่พยามรักษาน้ำเสียงให้เป็นปกติ “มะ…มีข้อความเข้า คะ…คุณจะไม่ดูหน่อยเหรอ?”