โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 185

หูเม่ยเอ๋อร์ดิ้นรนอีกครั้งเพื่อพยายามดึงขาของเธอออกมา

แต่ก็ยังคงไม่เป็นผล

เธอถึงกับรู้สึกหมดหวัง ดวงตาทั้งสองข้างแทบจะกลายเป็นธารน้ำพุที่ไหลออกมา “นี่คุณดูหน่อยสิ…บะ…บางทีอาจจะเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ ถะ…ถ้าพลาดไป คะ…คงไม่ดีแน่”

โชคดีที่เจ้าหน้าเหล่านั้นกำลังตั้งใจทำงาน ไม่อย่างนั้นการกระทำของทั้งสองคนคงถูกจับได้ไปแล้ว

เย่ซิวแกล้งเธออยู่สักพัก จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความที่เธอส่งมา

‘นายน้อยฉันผิดไปแล้ว ต่อไปฉันจะไม่ทำอีกแล้ว คุณช่วยปล่อยฉันไปเถอะนะ?’

ผู้หญิงที่มีเสน่ห์น่าหลงใหลส่งข้อความมาด้วยถ้อยคำแบบนี้ หากเป็นผู้ชายทั่วไปย่อมต้านทานไม่ไหว แม้แต่เหล็กที่แข็งแกร่งก็ต้องโอนอ่อนเป็นขี้ผึ้งถูกลนไฟ

เย่ซิวหัวเราะ เขาคิดว่าลงโทษเธอสักเล็กน้อยก็พอ ไม่ได้ตั้งใจให้เธอขายหน้าต่อหน้าสาธารณชนจริง ๆ

เขาจึงยอมปล่อยเท้าของเธอ

หูเม่ยเอ๋อร์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอรีบใส่รองเท้าให้เร็วที่สุด

เธอสูดหายใจลึก ๆ สองสามครั้ง รอยแดงบนใบหน้าก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว

เธอมองเย่ซิวด้วยสายตาโหดเหี้ยม จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์อีกครั้ง

ไม่นาน เย่ซิวก็ได้รับข้อความจากเธออีกครั้ง

‘นายน้อย คุณนี่มันน่าเกลียดจริง ๆ’

เย่ซิวถึงกับงงงัน

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็รวบรวมข้อมูลเสร็จเรียบร้อย

ราคาที่ดินทั้งหมดทางตอนเหนือของเมืองเจียงเฉิงที่พวกเขาจะต้องจ่ายในคราวเดียว คือเงินจำนวนสามหมื่นล้าน

เย่ซิวอ่านสัญญาอีกรอบ จากนั้นก็ส่งให้หูเม่ยเอ๋อร์ตรวจสอบอีกที

เรื่องใหญ่โตขนาดนี้ แต่เย่ซิวกลับไม่ได้หาทนายมาจัดการ นั่นเป็นเพราะว่าหูเม่ยเอ๋อร์เป็นคนที่เรียนเก่งอยู่แล้ว

เธอเป็นถึงด็อกเตอร์จบปริญญาเอกสองสาขา ทั้งกฎหมายและการเงิน

หูเม่ยเอ๋อร์ตั้งใจอ่านเอกสารอย่างละเอียด

ในตอนที่หูเม่ยเอ๋อร์ตั้งใจอ่าน เสน่ห์ของเธอก็เพิ่มมากยิ่งขึ้น ในเวลานั้นเจ้าหน้าที่หลายคนมองดูเธออย่างหลงใหล

เมื่ออ่านสองรอบแล้ว หลังจากที่แน่ใจว่าสัญญาไม่มีปัญหาอะไรเย่ซิวจึงพยักหน้าเบา ๆ

จากนั้นเขาจึงเซ็นชื่อของเขาลงไป

อีกไม่กี่วัน ทรัพย์สินของเย่ซิวก็จะพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ถ้าข่าวการเชื่อมต่อรถไฟใต้ดินระหว่างเมืองเจียงเฉิงกับเมืองซีเฉิงถูกเปิดเผย พื้นทีนั้นก็จะกลายเป็นแหล่งทองคำทันที

แม้ว่าเย่ซิวจะไม่ทำการพัฒนาและปล่อยที่ดินเหล่านั้นไว้เอาเฉย ๆ ก็ตาม

เขาจะรอให้มูลค่าเพิ่มขึ้นสิบเท่าก่อนแล้วค่อยขายมันออกไป เมื่อหักกำไรสิบเปอร์เซ็นต์ที่ให้กับหูเม่ยเอ๋อร์ และหักภาษีแล้ว เขาก็จะมีรายได้มากกว่าสองแสนล้าน

เขาจะเป็นมหาเศรษฐีแสนล้านที่อายุยังไม่ถึงสิบแปดปี และนั่นถือเป็นสิ่งที่หายากมากในประวัติศาสตร์ของประเทศหลงเถิง

เมื่อเซ็นสัญญาทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้ที่ดินผืนใหญ่ด้านหนึ่งเป็นของเย่ซิวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เรื่องที่จะต้องใช้เงินจริง ๆ เพิ่งเริ่มต้นขึ้น

ทั้งสองคนออกจากที่นั่นไป

หูเม่ยเอ๋อร์วางมือที่เอวของเย่ซิวข้างหนึ่ง แล้วหมุนตามเข็มนาฬิกาหนึ่งรอบ

“คุณนี่น่าเกลียดจริง ๆ ต้องแกล้งฉันขนาดนี้เลยเหรอ?”

น้ำเสียงของเธอไม่ได้แสดงถึงความโกรธ แต่ฟังดูเหมือนกับหญิงสาวที่กำลังออดอ้อนแฟนของเธอ

เย่ซิวกัดฟัน เขาคิดไม่ถึงว่า ที่ตนเองฝึกฝนมาจนถึงระดับนี้แล้ว แต่กลับรู้สึกเจ็บภายใต้ปลายนิ้วสองนิ้วของหูเม่ยเอ๋อร์

กลยุทธ์โจมตีที่อัศจรรย์นี้คือกลยุทธ์อะไรกัน?

เมื่อเห็นเย่ซิวมีสีหน้าทรมาน หูเม่ยเอ๋อร์ก็หัวเราะออกมา

แล้วต่อยไปที่เย่ซิวเบา ๆ “ครั้งนี้ฉันจะปล่อยคุณไป แต่ถ้าครั้งต่อไปยังกล้ามาแกล้งฉันแรงแบบนี้อีก ฉันจะทำให้คุณต้องรับผิดชอบอย่างสาสม”

เมื่อพูดจบเธอก็เดินไปที่รถของเธอ

เย่ซิวสังเกตท่าทางการเดินของหูเม่ยเอ๋อร์ดูเหมือนจะมีอะไรผิดปกติ แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

เพราะเขายังมีเรื่องที่ต้องทำอีกมากมาย

ในตอนเย็น เขาจะต้องไปทานข้าวกับหลิ่วอวี้เอ๋อร์ จากนั้นก็จะให้คำแนะนำกับลู่เสวี่ยเอ๋อร์และหลิวเมิ่งอิ๋นในการฝึกวิทยายุทธ

ต่อมา ก็จะต้องไปที่ภูเขาอู่จื่อซาน เขาไม่ได้ลืมเรื่องดอกบัวสีเลือดนั่น