โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 4

เซบาสเตียนตามหาซาบริน่ามาหนึ่งเดือนแล้ว

เมื่อเขาคิดว่าคงตัดสินใจผิดพลาดไป และซาบริน่าไม่ได้มีมลทินหรือมีเรื่องเสื่อมเสียตามรายงานการสืบสวนของเขา เธอก็กลับมาปรากฏตัวเป็นพนักงานเสิร์ฟที่อยู่ด้านนอกห้องนี่ และกำลังทำงานทุ่มเทเป็นพิเศษให้กับเขา

เขาประเมินเธอต่ำไปจริง ๆ

“ผู้อำนวยการฟอร์ด… นี่มันเรื่องอะไรกัน?” ผู้จัดการร้านอาหารที่มากับเซบาสเตียนตัวสั่น เมื่อมองมาที่เขา

“เธอมาอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?” เซบาสเตียนมองผู้จัดการอย่างเย็นชา

“ดะ… เดือนนึงแล้วครับ” ผู้จัดการตอบกลับอย่างติดขัด

หนึ่งเดือน!

เมื่อหนีมาจากตระกูลฟอร์ด จริง ๆ และไม่ได้จะพยายามหลบหนี เธอเพียงแค่ต้องการเพิ่มราคาของตัวเธอเอง

บ้าเอ้ย!

ซาบริน่ามองเซบาสเตียนด้วยความขุ่นเคืองและรู้สึกผิด

โลกแคบขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?

“ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด ปล่อยฉันนะ! ถ้าไม่ปล่อยฉัน ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ” เธอพยายามอย่างหนักที่จะให้ตัวเองหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเซบาสเตียน แต่เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย

ซาบริน่าเริ่มเจ็บปวดมากขึ้นจนมีเหงื่อบาง ๆ เริ่มก่อตัวบนหน้าผากของเธอ

ผู้จัดการตำหนิซาบริน่าด้วยความตกใจ “ไลลา ยัง มันจะมากเกินไปแล้วนะ!”

เซบาสเตียนยิ้มเยาะ “ไลลา ยัง เหรอ? เธอปกปิดความจริงที่ว่าเธอเพิ่งออกจากคุกโดยเปลี่ยนชื่อเป็น ไลลา ยัง อย่างนั้นสินะ?”

ในขณะนั้น หัวหน้าของชั้นทั่วไป เด็กผู้หญิงคนเดียวกับที่ขอให้ซาบริน่าเข้ามาช่วยแทนที่เธอ รีบวิ่งเข้ามา แต่ก็กลัวเกินกว่าที่จะพูด

ซาบริน่าอยู่ในความสิ้นหวัง

เธอเหลือเวลาอีกแค่เพียงสองวัน ในการรวบรวมเช็คเงินเดือนในเดือนนี้

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างก็พังทลายลงอีกครั้ง

“ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยฉันไปใช้ชีวิตที่เหลือของฉันล่ะ? ทำไม?!” เธอเหมือนถูกเข้าใจผิดอะไรบ้าง ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำเอ่อล้นในทันทีด้วยความโกรธ เธอยกแขนขึ้นและกัดไหล่ของเซบาสเตียน เซบาสเตียนรู้สึกเจ็บปวดอย่างกะทันหัน ดังนั้น เขาจึงปล่อยมือที่จับเธอออก ซาบริน่าหันหลังวิ่งออกไป

เธอไม่สามารถต่อสู้กับใครได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแค่วิ่งหนี

เมื่อเซบาสเตียนเริ่มรู้สึกตัวในที่สุด ซาบริน่าก็วิ่งออกจากร้านอาหารและขึ้นรถประจำทางไปอย่างรวดเร็วแล้ว เธอลงจากรถหลังจากหยุดไปสองสามป้าย

เมื่อเดินไปตามถนน เธอก็เริ่มโวยวายอย่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้

เธอไปอยู่ในเรือนจำแทนเซลีนเป็นเวลาหนึ่งเดือน ชายหนุ่มที่ตายไปแล้วได้พรากเอาความบริสุทธิ์และครั้งแรกที่มีค่าของเธอไปอีก และในที่สุดก็ออกจากคุกมาด้วยความยากลำบากอย่างมาก แต่เธอก็ไม่ได้พบแม่ของเธออีกเลย

เธอยังโชคร้ายไม่พออีกเหรอ?

ชายหนุ่มชื่อฟอร์ดคนนี้เป็นปีศาจจากนรกขุมไหนกัน? ทำไมเขาถึงตั้งใจจะไม่ปล่อยเธอไป?

ทำไม?!

เป็นเพราะเธอเพิ่งออกจากคุกและไม่มีใครให้พึ่งพิง ดังนั้น จึงเหมาะกับการถูกรังแกอย่างนั้นเหรอ?

ซาบริน่าสะอื้นจนท้องไส้ปั่นป่วน ในท้ายที่สุด เธอนั่งยอง ๆ อยู่ริมถนนและอาเจียนออกมาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เธออาเจียน คือของเหลวที่เป็นกรดสีเขียวเพราะเธอไม่ได้กินอะไรเลย

หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งผ่านไป มาตบหลังเธอเบา ๆ แล้วพูดว่า “สาวน้อย คุณดูเหมือนจะมีอาการของคนที่ท้องอ่อน ๆ อย่างนั้นแหละค่ะ?”

“ท้องอ่อน ๆ?” ซาบริน่าตัวสั่น

เมื่อเร็ว ๆ นี้เธอรู้สึกคลื่นไส้อยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าเธออาจจะท้องได้ หลังจากได้รับการเตือนจากผู้หญิงคนนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่าคืนนั้นผ่านไปมากกว่าหนึ่งเดือนแล้ว

เธอมาที่โรงพยาบาลด้วยความตื่นตระหนก และถือเงินเพียงไม่กี่สิบดอลลาร์ที่มีอยู่ในมือของเธอ มันยังไม่เพียงพอที่จะทำการทดสอบใด ๆ ด้วยซ้ำ

แพทย์ให้แผ่นทดสอบกับซาบริน่าเพื่อตรวจปัสสาวะ

สิบนาทีต่อมา หมอก็ยืนยันว่า “คุณกำลังตั้งครรภ์”

ซาบริน่าชะงักไปครู่หนึ่ง “ไม่ ฉันไม่สามารถตั้งครรภ์ได้”