โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 109

โปสการ์ดอ่านได้ว่า “คุณฟอร์ด คุณซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ ให้ฉันตั้งหลายตัว ฉันไม่เคยใส่เสื้อผ้าดี ๆ แบบนี้มาก่อนในชีวิต แถมคุณยังให้แล็ปท็อปราคาแพงกับฉันด้วย ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณอย่างไรดี

ฉันอยากจะให้อะไรบางอย่างกับคุณ แต่ฉันมันเป็นคนจนน่ะค่ะ

แม้ว่าจะมีเงินก็ตาม แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าคุณชอบอะไร ชุดสูทของคุณเพียงชุดเดียวอาจมีมูลค่าหลายแสน มากกว่าเงินเดือนของฉันทั้งปีเลยก็ได้ ดังนั้นฉันขอมอบสิ่งของราคาไม่เท่าไหร่ แต่กลับน่าสนใจให้แก่คุณนะคะ

ดูจากสีและสไตล์ของที่กรองบุหรี่อันนี้แล้ว ฉันรู้สึกว่ามันเหมาะกับผู้ชายอย่างคุณมาก เพราะมันดูเป็นผู้ใหญ่และมีอำนาจดีน่ะค่ะ

ฉันไม่รู้ว่าคุณจะชอบไหม

หากคุณไม่ชอบ ก็มาบอกฉันทีหลังก็ได้นะคะ เดี๋ยวฉันจะไปหาซื้ออันใหม่มาให้

ตัวกรองบุหรี่ไม่ได้มีค่ามากมาย

แต่ว่า คุณชอบสูบบุหรี่ และตอนคุณสูบบุหรี่ คุณมักจะอมควันไว้ในปาก ก่อนจะค่อย ๆ ปล่อยมันออกมาทางจมูก ถ้าคุณสูบบุหรี่แบบนั้น น้ำมันทาร์จากควันบุหรี่จะเข้าปอดได้ง่าย

ดังนั้น ตัวกรองนี้มีไว้สำหรับปกป้องร่างกายของคุณนะคะ

แม้ว่าคุณจะแข็งแรงมาก คุณก็ยังต้องป้องกันร่างกายของคุณอยู่ดีนะ

ผู้ส่ง: ซาบริน่า”

ด้านล่างโน้ตเป็นดวงอาทิตย์ยิ้มที่ซาบริน่าวาดไว้ เธอจงใจวาดรอยยิ้มให้มีฟันขนาดใหญ่ให้ดูขี้เล่น น่ารัก และน่าขบขัน

เซบาสเตียนยิ้ม

เขาไม่ได้รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาเผลอยิ้มออกมา

เขากลับไปเป็นคนที่เยือกเย็นและจริงจังในทันตา เขาถือที่กรองบุหรี่และโปสการ์ดไว้ในมือข้างหนึ่ง เขาเดินเข้าไปในห้องเก่าของซาบริน่าโดยไม่รู้ตัว

ห้องถูกจัดวางอย่างเรียบร้อย เมื่อเปิดตู้เสื้อผ้า เขาพบว่าเสื้อผ้าสวย ๆ ที่เขาซื้อให้เธอเมื่อไม่กี่วันก่อนยังคงอยู่ในนั่น เธอไม่ได้เอาไปสักตัว โน้ตบุ๊กสีชมพูก็เช่นกัน