โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 111

ซาบริน่ายืนตัวตรงทันทีเมื่อเห็นว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับใคร ฉับพลัน ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา "ขอโทษ!"

ผู้อาวุโสชอว์มองซาบริน่าด้วยท่าทางรังเกียจก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างเย็นชา “ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเธอ มีแต่เครื่องสำอางค์ราคาถูกฉาบหน้าเอาไว้หนาเตอะ คราวนี้ก็สกปรกไปทั้งตัว หน้าดำน่าเกลียด คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?"

ซาบริน่าไม่ใส่ใจที่จะสร้างความบันเทิงให้กับเขา เมื่อดูจากผิวเผิน เขาดูเป็นคนเข้มงวดและใจดี แต่เขาไม่เคยเป็นมิตรกับเธอเลย ตรงกันข้าม เขาเป็นชายชราที่หยาบคายเป็นอย่างมาก

เธอเพิกเฉยต่อนายท่านอาวุโสชอว์ และพยายามเดินไปข้างหน้าต่อ อย่างไรก็ตามนายท่านอาวุโสชอว์ยกไม้เท้าขึ้นเพื่อขวางทางเดินของเธอ

ซาบริน่าถามอย่างเย็นชาว่า “ตั้งใจจะทำอะไรคะ?”

"ตอบคำถามฉันเดี๋ยวนี้!" ชายชราตะคอกใส่ซาบริน่าด้วยน้ำเสียงที่ข่มเหงเป็นอย่างมาก

ซาบริน่าระงับความโกรธของเธอและตอบว่า “คุณคะ ฉันรู้จักคุณเหรอ?”

“เธอไม่ใช่ภรรยาของเซบาสเตียนเหรอ? ผู้หญิงที่เขาซื้อมาเล่นด้วยตั้งสองเดือนเพื่อสนองความปรารถนาของแม่ที่กำลังจะตายใช่ไหม?” ผู้เฒ่าชอว์ถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

“มันเกี่ยวอะไรกับคุณมิทราบ?” ซาบริน่าถาม

“มันไม่เกี่ยวกับฉัน! แต่มันเกี่ยวกับหลานฉันต่างหาก! เธอเป็นเพียงภรรยาที่เซบาสเตียนซื้อเพื่อให้แม่ของเขามีความสุข แต่เธอกลับใช้โอกาสนั้นเพื่อยั่วยวนคนรวย ๆ แถมเธอยังหลอกล่อหลานชายของฉันอีก เมื่อเธอได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เธอกลับยังรู้สึกอยากมีอยากได้ขึ้นอีก เธอช่างโลภมากอะไรขนาดนี้! ฟังนี่นะ แม่หนู หากยังมีฉันยังมีชีวิตอยู่ อย่าคิดแม้แต่จะเข้าใกล้หลานชายของฉันเป็นอันขาด!”

ซาบริน่ามองไปที่นายท่านอาวุโสชอว์ “ท่านผู้อาวุโส ฟังเอาไว้นะคะ! คุณรวยมาก! แค่เศษเงินจากบ้านคุณก็ทับฉันตายไปแล้ว แต่นั่นเป็นสิ่งที่ดีจริงเหรอคะ? เงินของคุณคลานตามเข้าไปในหลุมฝังศพไม่ได้หรอกนะคะ ถ้าไม่ต้องการให้ใครหลอกหลานชายของคุณ วิธีที่ดีที่สุดคือขังเขาไว้ในกรงตลอดไปค่ะ! อย่าปล่อยให้เขาออกมาข้างนอกไปทั้งชีวิต”

“คนนอกจะพูดอะไรก็ได้”

"หมายถึงฉันเหรอ?"

“ในสายตาของคุณ ฉันคงต่ำต้อยและน่ารังเกียจมากสินะ”