โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 179

“ซาบริน่าเป็นผู้หญิงคนนั้น ไม่มีใครจินตนาการได้ว่าเธอกล้าหาญแค่ไหนถ้าไม่ได้เห็นด้วยตัวเอง ในใจผม ซาบริน่าจะเป็นแสงสว่างเสมอ ผมต้องพาซาบรินาออกไปจากความทุกข์ทรมานทั้งหมดนี้”

ไม่มีใครจินตนาการได้ว่าเธอกล้าหาญแค่ไหนหากไม่ได้เห็นด้วยตัวเอง

และในขณะนั้น มาร์คัสเห็นความกล้าหาญของซาบริน่า และด้วยความคิดของเขา เขาจะถือว่าเซบาสเตียนนั้นยังไม่แต่งงาน ดังนั้นเซบาสเตียนจึงเป็นโสด ตรงนี้ยังมีคนไล่ตามอีกคน คนที่จะสารภาพความในใจกับเขา ซึ่งก็ไม่ได้มากจนเกินไป มาร์คัสอยากจะเติมเต็มความปรารถนาของซาบริน่า แต่เขาก็อยากให้ซาบรินายอมแพ้ในเวลาเดียวกัน

รถมาถึงสถานที่จัดงานแต่งงาน มันเป็นวิลล่าบนเนินเขาที่ห่างไกล วิลล่ามีขนาดไม่ใหญ่นักและเงียบสงบมาก สาเหตุหลักเป็นเพราะเซบาสเตียนไม่ต้องการงานแต่งงานที่เกินเหตุไป ประการแรกเป็นเพราะแม่ของเขาเพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ และเขาไม่อยากให้มีการเฉลิมฉลองใหญ่ ประการที่สองเซบาสเตียนไม่ชอบเซลีนและเขาแต่งงานกับเซลีนเพื่อแสดงความขอบคุณ เด็กที่อยู่ในท้องของเซลีนก็เช่นเดียวกัน เซบาสเตียนจึงต้องการให้งานแต่งงานเป็นไปอย่างเรียบง่ายที่สุด

ถึงอย่างนั้น งานแต่งงานของเซบาสเตียนก็ยังหรูหรามากในสายตาของคนทั่วไป สถานที่จัดงานยังคงมีขนาดใหญ่และมีการเฉลิมฉลอง พรมแดงผืนยาวมาจากภายในคฤหาสน์ และปูออกไปจนถึงถนนสายหลัก มันยาวมากจนดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด สองข้างทางของพรมแดงเป็นแถวของดอกไม้ แม้ว่าจะเป็นช่วงกลางฤดูหนาว ดอกไม้ก็ยังเบ่งบานอย่างสดใส

ดูเหมือนกับแขกที่มาร่วมงานจะนับไม่ถ้วน และรถหลายคันก็จอดอยู่นอกคฤหาสน์บนเนินเขา ผู้คนรายล้อมอยู่ที่พรมแดง

ในระยะไกล ซาบริน่าพยายามจะลงจากรถอย่างกระวนกระวาย แต่มาร์คัสหยุดไว้ “แซบบี้ ถ้าเธออยากจะสารภาพกับเซบาสเตียน ก็ฟังฉันนะ สถานที่แห่งนี้รายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดของตระกูลฟอร์ดอย่างน้อยก็โหลหนึ่ง หรืออาจมีเป็นหลักหลายร้อยคนเลยก็ได้ ถ้าเธอไปตอนนี้ บอดี้การ์ดจะโยนเธอออกมา และเธอจะไม่ได้เจอเซบาสเตียน”

ได้ฟังอย่างนั้น ซาบรินามองมาร์คัสด้วยความตื่นตระหนก “แล้วต้องทำยังไงคะ?”

“เซบาสเตียนยังไม่มา รอเมื่อเซบาสเตียนและเซลีนมาถึง เธอค่อนหยุดพวกเขาได้ตอนนั้น” มาร์คัสพูดอย่างเคร่งขรึม

เขาไม่รู้ว่าความคิดที่เขาให้ซาบริน่านั้นถูกต้องหรือไม่ แต่มาร์คัสได้คิดถึงผลที่จะตามมาแล้ว

ขณะที่ซาบรินากำลังฟุ้งซ่าน มาร์คัสก็ส่งข้อความด้วยโทรศัพท์อย่างลับ ๆ

ซาบริน่าพยักหน้าและพูดว่า “ตกลง ฉันจะฟังคุณ ฉันจะรอในรถ”

มาร์คัสพยักหน้า ทั้งสองนั่งในรถและรอประมาณครึ่งชั่วโมง ขบวนรถที่ประดับประดาด้วยดอกไม้ก็มาถึง รถด้านหน้าเป็นรถ แอสตัน มาร์ติน สีดำเรียบง่าย รถหยุดที่จุดสิ้นสุดของพรมแดง คนแรกที่ลงมาจากรถคือเซบาสเตียนที่สวมชุดเต็มยศ ผูกโบว์และมีคำว่า 'เจ้าบ่าว' ประดับอยู่บนชุดสูทของเขา เซบาสเตียนยืนอยู่หน้าประตูรถแล้วเปิดประตูออก โบกมือเรียกให้เจ้าสาวก้าวออกมา

เขาไม่ได้อุ้มเจ้าสาวเหมือนที่เจ้าบ่าวคนอื่นทำ แต่เซบาสเตียนก็เย็นชาอยู่เสมอ ทุกคนจึงคุ้นเคยกับมัน เซบาสเตียนไม่เคยยิ้ม และเต็มไปด้วยความมุ่งหมายที่จะฆ่าเสมอ

แต่เซลีนก็ไม่ได้สนใจ ยิ่งเซบาสเตียนเป็นแบบนั้น เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น ในที่สุดเธอก็ได้ครอบครองผู้ชายคนนี้และในที่สุด เธอก็ได้เดินเข้าไปในห้องโถงจัดงานแต่งงานกับเขา

จากนี้เป็นต้นไป เธอก็จะเป็นคุณผู้หญิงฟอร์ดอย่างเป็นทางการ

"รอเดี๋ยว!" เสียงหนึ่งร้องออกมาเหมือนฟ้าผ่า

เซบาสเตียนและเซลีนมองพร้อมกัน ซาบริน่าขว้างหน้าเซบาสเตียน เงยหน้าขึ้นขณะที่เธอพูดว่า “เซบาสเตียน คุณแต่งงานกับเซลีนไม่ได้ คนที่คุณควรแต่งงานด้วยคือฉัน!”