โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 213

ในเวลาเดียวกัน เซลีนก็เห็นซาบริน่าด้วย

เธอทั้งสองไม่ได้เจอกันนานถึงหกปี ตอนนี้ เซลีนสวมใส่เครื่องประดับจำพวกเพชรพลอยไปทั่วทั้งตัว ความหรูหราหมาเห่าประจักษ์ตาทุกสาย

เธอแต่งตัวเหมือนผู้ดีชั้นสูงผู้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด

ซาบริน่าเยาะเย้ยในใจของเธอ 'ช่างเป็นการเผชิญหน้าที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เสียจริง ๆ'

เธอจ้องมองเซลีนด้วยสายตาอันแหลมคมและเย็นชา สายตานั้นกำลังจะบอกว่าเธอต้องการชีวิตของเซลีนมากเท่าใด

เมื่อหกปีที่แล้วตอนที่เธอยังอยู่ในเรือนจำ แม้ว่าจะเกลียดตระกูลลินน์มากเหลือทน แต่ซาบริน่าก็ไม่ได้มองว่าเซลีนเป็นศัตรูเหมือนเช่นตอนนี้ แม้กระนั้น ตอนนี้ซาบริน่าประทับตราให้เซลีนและคนตระกูลลินน์เป็นศัตรูของเธอจนหมดแล้ว

ศัตรูตัวฉกาจ!

ในอดีต แม้เซลีนจะเป็นคนที่ก่ออาชญากรรมเอง แต่ครอบครัวลินน์กลับใส่ร้ายป้ายสีซาบริน่าและส่งเธอเข้าไปนอนในลูกกรงแทน ยิ่งไปกว่านั้น ลินคอล์นยังหลอกให้ซาบริน่ากลายเป็นเครื่องบรรณาการของชายหนุ่มที่กำลังจะจบชีวิตตัวเองลง แต่ความจริงแล้ว ชายผู้นั้นคือเซบาสเตียน แต่ครอบครัวลินน์ไม่ได้บอกเธอหลังจากที่ได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำ แต่พวกเขากลับใส่ร้ายเธอครั้งแล้วครั้งเล่าแทน

นั่นคือเหตุผลที่ซาบริน่าไม่สามารถปล่อยให้เด็กที่อยู่ในท้องของเซลีนได้รับสถานะทายาทที่ถูกต้องตามกฎหมายไปได้

ความเกลียดชังทั้งหมดนี้อยู่ในหัวใจของซาบริน่าฝังรากลึกอยู่ในกระดูกดำของเธอ!

ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอสาบานว่าจะต้องล้างบางครอบครัวนี้ให้สิ้นซาก!

ด้วยสายตาที่ซาบริน่าใช้มองเซลีน ทำให้เซลีนร้องตะโกนด้วยความตกใจ “ตายแล้ว! คุณตาคะ คุณตาหนูเห็นผีค่ะ!”

เซลีนวิ่งเข้าไปในตึกผู้ป่วยอย่างบ้าคลั่ง เธอวิ่งไปพร้อมร้องตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

คุณปู่เหรอ?

ซาบริน่าตกตะลึง เซลีนมีปู่อีกคนเมื่อไหร่กัน?

ถึงกระนั้น เธอก็ไม่อยากเอาใจเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก เธอเพียงเดินตามเซบาสเตียนและไอโนะไปยังห้องผู้ป่วยที่เฮนรี่พักอยู่เพียงเท่านั้น

มีผู้คนยืนอยู่เต็มวอร์ดที่เฮนรี่พักอาศัยเต็มไปหมด และซาบริน่ารู้จักคนเหล่านั้นอยู่สองสามคน

นั่นรวมถึงไนเจลด้วย