โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 240

ไนเจลตอบว่า “…ซาบริน่า เรื่องนั้นผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนี้เธอยังยกโทษให้ฉันไม่ได้อีกเหรอ?”

ซาบริน่ายิ้ม “นายท่านไนเจล ฉันไม่ใช่เด็กสาวอีกแล้วนะ เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งหกปี ตอนนี้ฉันไม่ได้ฝันถึงอะไรแล้ว ไม่มีการให้อภัยระหว่างคุณกับฉัน ฉันไม่เคยเกลียดคุณ ฉันแค่อยากให้คุณพูดตรงไปตรงมากว่านี้ เข้าใจตรงกันนะคะ?”

“ซาบริน่า! เชื่อฉันได้ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉัน ไนเจล คอนเนอร์ จะไม่ทำอะไรก็ตามให้เธออับอายอีกต่อไป…” ไนเจลอดใจไม่ไหวที่จะคว้าข้อมือของซาบริน่าและสัญญากับเธออย่างจริงใจ

ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มคนหนึ่งออกมาในห้องส่วนตัวที่ไนเจลอยู่ ในชั่วพริบตา เขาเห็นไนเจลดึงมือของซาบริน่า “ไนเจล นายหายมาตั้งนาน ฉันก็คิดอยู่ว่านายทำอะไรอยู่ ปรากฏว่านายกำลังทำเจ้าชู้กับสาวน้อยอยู่นี่เอง ให้ฉันบอกอะไรนายอย่างนะว่าสาว ๆ ในห้องส่วนตัวเกือบจะร้องไห้เพราะรอนายอยู่นะ ถ้าไม่กลับเข้าไป มันจะเกิดเหตุไปมั้ง!”

น้ำเสียงของไนเจลหงุดหงิด “ไสหัวออกไปก่อน!”

ชายหนุ่มพูดไม่ออก

เมื่อเขาต้องการจับไนเจลอีกครั้ง ก็มีคนอีกจำนวนหนึ่งออกมาจากห้องส่วนตัว และตรงมาที่ไนเจล

“ว้าว บ้าจริง! ไนเจล นายไม่ควรทำแบบนี้ มีคนพูดว่าให้เก็บเมียอีกคนไว้ในรังรัก แต่นายปล่อยผู้หญิงดี ๆ ไว้ข้างนอก นายอยากจะกินหล่อนเพียงคนเดียวลับหลังพี่ชายของนายเหรอ??”

“ไนเจล ผู้ชายอย่างนายนี่มันไร้จรรยาบรรณเสียจริง!”

“ให้ฉันบอกนายนะ ไนเจล สาว ๆ ในห้องร้องไห้เป็นเด็กเลยนะ ฉันสงสัยว่าทำไมนายไม่เข้ามา ปรากฏว่านายมีคนอื่นอยู่ข้างนอก”

เพื่อนเหล่านี้เป็นพ่อหนุ่มเจ้าสำราญซึ่งร่ำรวย พวกเขาไม่มีอะไรทำและมักจะปาร์ตี้กับไนเจลอยู่เสมอ

เมื่อหกปีที่แล้ว ไนเจลโด่งดังเพราะเรื่องการเป็นพ่อมาลัยลอยชาย

ดังนั้นชายหนุ่มเหล่านี้จึงยอมจะคลุกคลีกับไนเจล ในอดีตคนที่สนิทที่สุดกับไนเจลคือเซย์น จนวันหนึ่ง เซย์นก็พาซาบริน่าหนีไปด้วย และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างผลกระทบทางจิตใจกับไนเจลอย่างใหญ่หลวง